gök'yüzünde | dabihawks.

gök'yüzünde ' final

[dabihawks için oneshot kitabıdır.]

[ malefiz filminden esintiler.]

-

"sevgili bulutlar, şimdi içinizde biriktirdiğiniz duyguları, yeryüzüne akıtma zamanı." Keigou gökyüzüne dokununca, yağmur yağmaya başlamıştı. Ağaçların suya ihtiyacı olduğunu bildiği için gülümsemiş, ardından parlak kırmızı kanatlarını kullanarak, ormana doğru inişe geçmişti. Bu güzel yaz mevsiminde, ormandaki hayvanlar yaz yağmurunu mutluluk ile karşılamıştı.

Saray halkından uzakta yaşayan orman meleği hawks, ormanın sağlığı için bütün gücünü iyilik için kullanıyordu. O gerçekten yararlı güçlere sahipti. Bunun en başında sırtındaki kırmızı kanatları geliyordu. Fakat Hawks iyilik yapsada, insanlar onun büyücü olduğuna inanıp, saraya gelmesini yasaklamıştı. Sarı saçlı çocukta kendine ormanda bir krallık kurmuştu.

Aslında halinden çok memnundu. Tek merak ettiği şey, insanların yaşadığı duygulardı. O hiç üzgün hissetmemişti veya hiç sevgi görmemişti. Bu yüzden ara sıra sarayın yakınına gidip, gizlice insanlara bakıyordu. 10 yaşından beri bu süreç böyle ilerlemişti.

Yaz yağmuru ormanı neşelendirirken, hawks bir ağacın gövdesine sırtını vermiş, şelalede yıkanan yavru civcivleri izliyordu. Gözlerinde hafif bir uyku, dudaklarında buruk tebessümü vardı. Küçük civcivleri bir süre daha izledikten sonra şekerleme yapmaya karar verdi.

O uykuya dalarken, ormanın güzel hayvanları onu korumaya almışlardı. Hawks, uyursa hayvanlar onu koruyordu. Çünkü insanlar ara sıra ormana gelip, Hawks'ın kanatlarını çalmaya çalışıyordu. Çünkü insanların para biriminde çokca altın ediyordu. Bu yüzden sarı saçlı uyurken, rahatsızlık hissi hiç yakasını bırakmazdı.

"Hey" sesi çok rahatlatıcı diye düşündü Keigou. İlk kez böyle güzel bir ses duymuştu...
Jeton düşünce hızla gözlerini açmış, sırtını ağacın gövdesinden uzaklaştırmıştı. Karşısında ona bakarak oturan genci görünce korkmuştu.

Kanatlarını iyice açıp, ayağa kalktı. Çocuktan adım adım uzaklaşırken, arkasına bakmıyordu. Siyah saçlı olan onun korkusunu anlamış olacak ki yerinden kıpırdamamış, onu incitmek istemediğini belli etmeye çalışmıştı.

Hawks adımlarını geriye atarken, sol ayağı boşluğa gelmişti. Şelaleye düşecekken, belini kavrayan kollar ile tuttuğu nefesi vermişti. Sıkıca kapattığı gözlerini açınca siyah saçlı çocuğu görmeyi beklememişti.

Yüzleri fazla yakındı. Sarı saçlı için hızlı kalp atışları yabancı duygulardı. Elleri titremeye başlayınca, karşısındaki genç onu çimenlerin üzerine oturmasını işaret etmişti. "Temas sevmediğini bilmiyordum üzgünüm. İyi misin?" Keigou kafasını sağa sola sallamış, fısıltı ile teşekkür etmişti.

"Yani düşsem bile kanatlarım vardı." Siyah saçlı buna gülerken, Keigou onun güzel bir gülüşü olduğunu düşünmüştü. "Kusura bakma reflex olarak şey ettim."

"Peki adın nedir kırmızı kanat?" Keigou gülümsemiş, ardından tüm içtenliği ile cevap vermişti. "Keigou Takami." Siyah saçlı çimenlere sırt üstü yatıp, elleri ile kendine yastık yapmıştı. Ardından gökyüzüne döndü. "Touya Todoroki." Diye mırıldandı.