[kookmin]กุกมินมายมาเฟีย My Mafia [End]

My Mafia:14

"กินข้าวหรือยังจีมิน"

"อะไรนะ เมื่อกี้นายว่าไงนะเจเค"

"ผมถามว่าคุณกินข้าวหรือยัง"

"แต่นายไม่ได้เรียกชื่อฉันนะ"

"ผมไม่ได้เรียกคุณแล้วจะเรียกชื่อใครล่ะ ผมจำใครไม่ได้สักคนเลยนะ ผมรู้จักแค่คุณ"

"โอเคๆ ฉันคงจะหูฝาดไป"

"แล้วกินข้าวมาหรือยัง มานี่แต่เช้า"

"ฉันยังไม่ได้กินอะไรอะ ก็ว่าจะชวนนายไปกินด้วยกัน"

"กลัวฉันอดตายหรอ ห่วงอะดิ๊"

"ห่วงอะไรล่ะ ฉันแค่กลัวนายจะตายก่อนจำความได้ต่างหากละ"

"ขอโทษที่ทำให้ลำบากนะ"

"เห้ย ฉันล้อเล่นนะ"

"มันจริงนี่ หลายเดือนมาแล้วที่ผมรบกวนคุณ แต่ผมก็ยังจำอะไรไม่ได้ คุณควรจะปล่อยให้ผมออกไปจากที่นี่ได้แล้ว"

"ไม่ได้นะ ฉันเป็นคนเจอนาย ฉันก็ต้องรับผิดชอบนายสิ"

คำว่ารับผิดชอบของหญิงสาวมันก็คือข้ออ้างที่ไม่อยากให้คนตรงหน้าจากไป ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเธอถึงอยากให้ผู้ชายคนนี้อยู่ตรงนี้ แค่คิดว่าเขาจะจากไปใจก็หายไม่รู้ตัว

.......................

กริ้ง กริ้ง

"ว่าไงเจมส์"

"นายรีบดูรูปที่ฉันส่งไปให้ตอนนี้เลยซองอุน"

ซองอุนรีบกดเข้าไปดูรูปในช่องแชทที่เจมส์ส่งมาให้ มันเป็นรูปนายของเขารับประทานอาหารอยู่กับผู้หญิงหน้าตาดีคนหนึ่ง

"นาย"

"คนของเราเป็นคนส่งมาให้ เขาเจอคุณจองกุกแถวควังจู"

"บอกคนของเราสะกดรอยตามนายของฉันไว้ ฉันจะรีบไป"

"โอเค"

"มีอะไรซองอุน"