"Arkamı dönüp Aras'ın elinden tutuğum gibi arabasına bindim. Bana söylediklerinden sonra onunla nasıl gelebileceğimi düşündü bilmiyorum. Tek istediğim şey Karan'dan uzak durmaktı. Her ne kadar Karan'dan etkilensemde o artık benim için hiçti. Ben bir gökkuşağıysam o da benim için bir karanlıktı..."
Garajda yaşananlardan sonra kendime daha gelemedim. Aras benimle iletişime girmeye çalışmış ama ben pek konuşmak istemeyince susmuştu. Radyoda çalan şarkı dikkatimi çekti.
'Tuğkan Seni Çok Özlüyorum.' Fısıldayarak söylemiştim ama Aras duymuş olmalı ki cevap verdi.
'Tuğkan'ın sarkılarını seviyorum güzellik.'
Evet Tuğkan çok güzel şarkı söylüyordu ama şu an dinleyecek halde değildim.
'Gerçekten şarkı listen çok duygusal. Her an ağlayacakmışsın gibi duruyor. Aras lüften müziği kapatır mısın?'
Büyük bir kahkaha attı. Bir anda ciddileşti. Gözünü yoldan ayırmıyordu.
'Ayla ben abim adına özür dilerim. Babamla aralarında sorun olduğundan dolayı biraz agrasif davrandı. Ayrıca her an ağlayan ben değilim sensin. Sümüklü koca bir bebek gibisin.'
Gülmemek için kendini sıktığı belliydi. Ayrıca abisi adına özür dilemesi onun ne kadar düşünceli bir insan olduğunu gösteriyordu. Bana koca bebek demişti ayrıca sümüklü olanlarından ama Aras ne derse desin ben ona kızamıyordum.
'Aras bütün olanlar senin suçun değil. Senin değil abinin özür dilemesi gerekir. Babanla Karan arasında ne olduğunu bilmiyorum ama böyle davranması gerekmezdi.'
Uzun uzun Aras'a baktıktan sonra cevap vermeyince arabayı önümdeki kocaman villaya doğru sürdü. Bembeyaz kocaman bir villaydı. Beyaz rengi evi çok güzel gösteriyordu.
'Vay canına çok güzel bir evin var.'
Hafif gülümseyip omuzlarımdan tutup beni ittirerek eve yönlendirdi.
'Evet evim çok güzel ben de biliyorum ama sen ondan daha güzelsin.'
MULTİMEDYA DA ARAS'IN EVİ
Utanarak eve ilerledim. Aras kapıyı çalınca esmer bir kadın kapıyı açtı. Hizmetçiydi sanırım. Evin içi kocamandı. Bizim İngiltere'deki evimizin yapısına çok benziyordu. Kabul etmeliyim ki evi dizayn eden kişi çok zevkliydi. İçeriye girdiğimizde mavi elbiseli ve oldukça güzel bir bayan Aras'ı karşıladı. Bana baktıktan sonra Aras'a sarıldı.
'Bana misafir getireceğini söylemiştin ama bu kadar güzel olacağını söylemedin.'
Yarım sırıtışla söylüyordu. Evet bizi kesinlikle yanlış anladı. Aras hemen lafa karıştı.
'Kraliçem yanlış anlama lütfen o bizim ortağımız Ayla Özdemir.'
Kadın kocaman gülümsüyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIKTAKİ AY🌙
RomansaBen Ayla ÖZDEMİR yurtdışında yaşarken bazı işlerimden dolayı Türkiye'ye geldim. Hayatımın değişebileceğini nereden bilebilirdim? Gördüklerim gerçek olamazdı. Karan bunu bana yapamazdı. Güvendiğimi bile bile evleneceğimiz gün beni yüzüstü bırakamazdı...