Παράνομη αθωότητα

Κεφάλαιο 31 «Θα σε παντρευτώ στο χρυσό ηλιοβασίλεμα»

Η Ελένα κάθεται δίπλα στο κρεβάτι του Ryan και πιάνοντας του το χέρι του λέει:

-Δεν πίστευα ότι θα φτάναμε ποτέ μέχρι εδώ, πίστευα ότι είσαι πιο δυνατός και από τους δυο μας, από μικρό παιδί έτρεχες πάντα για να σώσεις κάποιον και τώρα πρέπει να σώσεις τον εαυτό σου, δεν ξέρω άμα με νιώθεις, άμα με αισθάνεσαι, άμα βρίσκεσαι με αυτούς που αγαπάς αλλά εσύ μου ζήτησες να παλέψω και αυτό θέλω να κάνω και εγώ, θέλω να σε παρακαλέσω να παλέψεις, όλο αυτό το διάστημα πάλευες και για τους δυο μας τώρα κάνε το για εσένα. Δεν σου αξίζει να πεθάνεις έτσι, το ξέρω η ζωή δεν είναι πάντα δίκαια αλλά κάπου, κάποιος θα βλέπει τις θυσίες που κάναμε για να φτάσουμε εδώ, για κάποιο λόγο θα πρέπει να αξίζουν όλα αυτά, ερωτευτήκαμε για όλους τους λάθους λόγους μα βρήκαμε ακόμα περισσότερους για να μείνουμε μαζί. Μόνος σου το είχες πει, τέτοια αγάπη δεν σου δίνεται η ευκαιρία να την ζήσεις εύκολα και ζήσαμε επικά, ζήσαμε σαν να είμασταν βγαλμένοι από την ρομαντική νουβέλα των εποχών, μετανιώσαμε, θυμώσαμε και στο τέλος αγαπήσαμε ο ένας τον άλλο όσο τίποτα άλλο στη γη. Και εγώ έχω κουραστεί, και εγώ σκέφτηκα να εγκαταλείψω, να αφεθώ μια φορά στην μοίρα μου και ότι προκύψει μα εμείς αλλάξαμε την τροχιά της μοίρας, πήγαμε κόντρα σε όλους και σε όλα, ίσως για αυτό και να περάσαμε τόσα, επειδή προσπαθήσαμε να ξεγελάσουμε τον θάνατο και το κάναμε πολλές φορές σε σημείο να θέλει τώρα να σε πάρει από κοντά μου. Νόμιζα ότι είχε σταματήσει να προσπαθεί πλέον αλλά απλά περίμενε εκει στις σκιές την τέλεια ευκαιρία για να κάνει ξανά αισθητή την παρουσία του. Δεν θα ζητήσω συγχώρεση επειδή τους έκανα να με φοβούνται όμως, πάντα υπάρχει ένα στάνταρ που δεν φτάνεις ποτέ, άμα είσαι ήσυχος και δεν εκφέρεις άποψη θεωρείσαι άβουλος, δεν σε υπολογίζουν ποτέ παρά μόνο σε θέλουν για τα θελήματα αλλά αν είσαι δυναμικός, αν καταφέρνεις να τους βάλεις στην θέση τους τότε θεωρείσαι κίνδυνος, αποκτάς εχθρούς που προσπαθούν να σε ρίξουν κάτω γιατί φοβούνται, η ζήλια, ο φθόνος μπαίνουν μέσα στο αιμα τους και φανερώνουν τον πραγματικό τους εαυτό. Δεν θέλω να φύγεις, μην φύγεις! Μην τους δώσεις αυτήν την χαρά, μην τους κανείς να κοιταχτούνε στα μάτια και να πουν με αυτό το βλέμμα της νίκης «τα καταφέραμε» αλλά......τι λέω, ακόμα και τώρα γίνονται δικαιολογία για να κρατηθείς στην ζωή, καταφέρνουν και εισχωρούν πάντα αλλα εσύ μείνε για εμένα, δεν έχουμε ζήσει ακόμα την ζωή μας, σπαταλήσαμε τόσους μήνες για να έχουμε μια καινούργια ζωή και τώρα απλά θελουμε....να ζήσουμε.