You will know her name {Voltooid}

1. I gonna kill you!✔

Pov Fleur

Denkend staar ik over het water. Mijn vriendje staat achter mij. Hij plaats zijn lippen en mijn nek en wrijft over mijn heupen. Ik giechel en kijk naar de overkant, waar Benci staat. Ze kijkt mij grijnzend en hooghartig aan.

Raar kind. Ze kijkt je nooit aan, en is altijd stil. Ze is zo in zichzelf gekeerd. En niks werkt, we dachten dat als we haar zouden vernederen, slaan tot ze iets zou zeggen misschien dat het zou werken. Maar nee, ze reageerde niet eens. Als ze wat zou zeggen zouden we haar met rust laten maar ja, haar keuze. By the way, haar naam is zo vreemd, wie noemt zijn of haar kind nou Benci? Dan spoor je toch ook niet.

Ik schudt mijn gedachten van mij af. Ik draai mij om naar Tayler en duw mijn lippen hongerig om de zijne. Iets waar hij liefdevol op in gaat.

Pov Benci

Nu, vanavond is de eerste aan de beurt. Niemand zal het merken hoe ik wraak neem op deze wereld, misschien wel des te beter. Maar niemand zal weten dat ik het was...

Fleur maak je klaar voor je laatste paar uurtjes, maak je klaar voor je dood.

Vanaf de dood van mijn ouders heb ik nooit meer wat gezegt. Ik werd geslagen omdat ik nergens aan mee deed en nooit wat zei. Het slaat nergens op. Maar nu, nu zal ik mijn stem laten horen. Dat wilden ze toch zou graag? dat ik wat zei? Nu zal ze het horen, met angst...

Langzaam doe ik de deur open die me toegang geeft naar de huiskamer van Fleur. Niemand. Ik loop de gang in en loop zachtjes naar boven waar veel gestommel vandaan komt. Ik loop langs de deuren en stop bij de deur waar Fleur op staat. Dat is duidelijk. Zachtjes duw ik de deur open en kijk naar binnen. Ze zit daar naar een film te kijken, Annebella geloof ik. Goeie film. Dat was haar laatste film. "Fleurtje... is het een leuke film?" Met een ruk kijkt ze op. "Wat the fuck! Wat doe jij hier?" Ik laat een gemene grinnik horen. "Waarom ik hier ben? Wil je dat echt weten?" Ze slikt en loopt achteruit terwijl ik naar voren loop totdat ze niet verder kan. "Lieve Fleur, je gaat dood. Leuk hé? Op een horror manier, dat vind je toch zo leuk?" Zweetdruppeltjes van angst glimmen op haar voorhoofd. Ik pak een lange sjaal uit haar kleding kast en maak een lus. Terwijl ik naar haar toe loop. "Fleur, nu hoor jij mijn stem, die wilde je altijd al horen, mijn stem die jou doodsangsten oproept. Ik hoorde alles wat jij over mij zei, alles wat jij over mij dacht. Maar dat is nu over..." Ik knoop de sjaal om haar nek en trek haar mee naar het midden de douche waar een verwarming aan de muur hang. Ze stribbelt tegen maar dat stopt snel als ik een klein mesje onder haar ribben steek.

De andere kant van de sjaal bind ik vast aan de verwarming en trek dan het krukje waar ik haar op had gezet onder haar vandaan.

Ze loopt blauw aan en begint te gorgelen. Ik loop naar haar toe en breng mijn mond naar haar oor. "Ja Fleur dit is jou einde. Er volgen er meer wees niet bang." Haar ogen vallen dicht en ik blijf nog tien minuten wachten om zeker te weten of ze dood is. Ik pak een mes uit mijn zak en zet een snee in haar arm. Het bloed loopt langzaam naar beneden. Ik pak haar arm en druk vlakbij de wond zodat er nog meer bloed uit komt. Ik ga met mijn hand langs het bloed en loop naar de muur. De lijst met namen komt op de muur. Naam voor naam, letter voor letter.

Ik loop terug naar haar kamer. Mijn oog valt op haar telefoon, die zoemend een foto van Tayler verschijnt. Snel bind ik een zakdoek om haar microfoon en neem op.

"Ah fijn je neem op. Babe, ik zag op instagram dat je alleen thuis was. Ik kom naar je toe oke?"

"Prima, Tayler."

Ik spuug zijn naam uit en ik hang op.

Ik gooi de telefoon op het bed en verdwijn via de deur naar buiten het donker van de nacht in.