•Teacher's Pet• °M°

Jeon Jungkook

Resim öğretmenim Kim TaeHyung önümde;    kaslı bacaklarını çepeçevre saran dar siyah pantolonu, kar beyazı boğazlı kazağı ve gözlerine taktığı siyah çerçeveli gözlük ile kalbime iyi gelmiyordu. Ve önümümdeki tuvale odaklanmamı engelliyordu.

Zaten bugün kendimi hiç ama hiç iyi hissetmiyordum. Sabah okula gelmeden önce de başım dönmüş ve gözlerim kararmıştı. Kahvaltı yapmayı pek sevmezdim sabahın o saatinde bu yüzden olduğunu düşünüyorum.

Ama yine de okula gelmiştim. Çünkü, 10. Sınıftan beri aşık olduğum, hiçbir şekilde ne kalbimden ne de beynimden atamadığım resim öğretmenimin dersi vardı. Sırf onu görebilmek için gelmiştim bugün okula.

Okulu sevmiyor değildim sadece hasta olduğum zamanlar okula gelmez, annemin yaptığı çorbayı ve iyileşmem için bana verdiği ilaçları içer ve sadece yatardım.
Ve bu çok iyi bir şekilde iyi gelirdi dinlenmek beni daha iyi yapıyordu.

Zar zor nefes almış ve gözlerimi kırpıştırarak önümdeki boyamamın bitmesine az kaldığı manzara temalı resime
Dönmüştüm. Her zaman en önce ben bitirirdim resimimi çünkü resim yapmak benim için en büyük zevkti. En büyük hayalim ünlü bir ressam olmaktı zaten.

Ama bugün pekte öyle olmamıştı. Tuvali ilk önce bitiren ben olamamıştım. Çünkü, fırçanın elimden kayıp düşmesi ve gözlerimin kararıp bayılmam ve Bay Kim'in sesini duymam bir olmuştu. En son hatırladığım şey ise sadece resim öğretmenimin endişeli şekilde bana doğru koşmasıydı.

•••
Gözlerimi açmam ile beyaz ışığın gözlerimi geri kapatmama sebep olmuş ve elimi gözlerimi siper etmiştim. Ve gördüğüm serum ile hemen uzandığım yerden kalkmaya çalışmıştım. Ama bu başımın şiddetli bir şekilde ağrıması yüzünden son bulmuş ve acıyla inlemiştim.

Kapı açılarak içeriye tüm zarefetiyle giren resim öğretmenimi görmem ile hareketlerim durmuştu. Etrafa bakıp nerede olduğumu merak etmem ile hastanede olduğumu anlamıştım. En son sadece bayıldığımı hatırlıyordum bir de resim yapıyordum. "Jungkook uyanmışsın"

Bay Kim'i görmem ile doğrulmak isteyince beni engellemiş ve beni geri yatağa yatırmıştı. "Kalkmana gerek yok jungkook. Senin için çok endişelendim, çok korktum. Nasılsın şimdi iyi misin ?"

Kim TaeHyung benim için endişelenmiş ve korkmuş muydu ? Bu bile beni ne kadar umutlandırıyor bilemezdi. "Evet iyiyim Bay kim teşekkür ederim" "bayılmanın sebebi yemek yemediğin içinmiş jungkook neden kahvaltı yapmadan okula geliyorsun ? Hadi evde zamanın yoktu neden kantinden bir şeyler alıp yemedin ki ?" Beni düşünmesi çok hoşuma gitmişti o yüzden ister istemez gülümsemiştim. "Kahvaltı yapmayı pek sevmiyorum Bay Kim"

"Ama az kalsın sağlığından oluyordun Jungkook bundan sonra ben her gün kontrol edeceğim seni" bunu demesiyle şaşırmıştım neden her sabah beni kontrol etsin ki ben de diğer öğrenciler gibiydim bir farkım yoktu. " Pekala öğretmenim"

Gülümsemiş ve yandaki poşetten sanırım kendi aldığı tostu bana vermişti ve plastik bir bardağa da meyve suyu doldurarak bana uzatmıştı. "Şimdi bunları yiyorsun, serumunun bitmesine az kaldı sonra ben seni eve bırakıyorum tamam mı ? Ailene haber vermedim daha." Elimdeki tosttan bir ısırık alarak yemiştim. "Teşekkür ederim Bay Kim kendim gidebilirim size de zahmet oldu zaten" tam itiraz edecekken kapının sert bir şekilde açılmasıyla korkmuş ve oraya çevirmiştim bakışlarımı.

İçeriye iki arkadaşımın girmesi ile rahatlamıştım. "Lan manyak sen niye yemek yemiyorsun?" Cidden bunu bugün kaçıncı duyuşum ? "Artık sormayın şu soruyu cidden bıktım" Jimin ve hoseok aynı anda göz devirmesiyle gülmüştüm.