Παράνομη αθωότητα

Κεφάλαιο 33 «Σπίτι, γύρισες σπίτι»

Ο γιατρός περπάτησε στο σκοτεινό διάδρομο του νοσοκομείου μα η σκιά του είχε καλυφθεί από την δικιά της και χωρίς να προλάβει να αντιδράσει τον κάρφωσε με μια σύριγγα στον λαιμό και τον έδεσε στην καρέκλα του γραφείου του περιμένοντας ποτέ θα ξυπνήσει για να αρχίσει η ανάκριση. Όμως πλέον η Ελένα δεν υπήρχε πια σε αυτό το δωμάτιο, μόνο το μίσος και η οργή οδηγούσαν τα βήματα της, ο ζόρικος εαυτός της είχε πάρει το πάνω χέρι και όσο για αυτόν.....καλύτερα να μην ξυπνούσε ποτέ.

2 ώρες πριν

-Είναι άδειο! Adele το φέρετρο είναι άδειο!

-Τι στο διάολο γίνεται εδώ;! Δεν μπορώ να καταλάβω αφού είδες να τον θάβουν!

-Το φέρετρο του είδα, όχι αυτόν! Περίμενε ένα λεπτό.....όταν μπήκα ξανά στο δωμάτιο του ήταν ήδη ξύπνιος αλλά δεν ξέρουμε για πόση ώρα, αν μέσα σε αυτό το διάστημα που έλειπα τον πλησίασαν και οργάνωσαν τον θάνατο του;

-Ποιος μπορεί να έχει κάνει τέτοιο πράγμα;!

-Έχω κάποιους στο μυαλό μου! Έχω μια λίστα με ονόματα και το δικό τους είναι υπογραμμισμένο όπως πάντα με μια κόκκινη γραμμή!

-Δεν καταλαβαίνω τι λες Ελένα.

-Δεν χρειάζεται να ξέρεις πολλά για αυτήν την ιστορία, όσο το λιγότερο τόσο περισσότερο ασφαλής θα παραμείνεις. Πρέπει να πάρω απαντήσεις!

-Με ποιον τρόπο;

-Με τον μόνο τρόπο που καταλαβαίνουν.

-Ελένα τι πρόκειται να κάνεις.....;

-Απλά ας πούμε....θα πάω με ένα μαχαίρι σε καβγά με πιστόλια.

Τώρα

Ο γιατρός άνοιξε τα μάτια του με δυσκολία προσπαθώντας να καταλάβει γιατί δεν μπορούσε να κουνήσει το σώμα του μέχρι που ένιωσε το σκοινί να γδέρνει το δέρμα του. Άρχισε να χτυπιέται στην καρέκλα μήπως καταφέρει και λυθεί αλλά η Ελένα καθισμένη στην άλλη άκρη του γραφείου του με τα πόδια της απλωμένα πάνω του και με ένα ειρωνικό χαμόγελο είπε:

-Ξυπναρούδια......πως αισθάνεσαι;

-Ποια είσαι εσύ!; Που βρισκόμαστε;!

-Δεν αναγνωρίζεις το γραφείου σου; Μάλλον θα ήσουν απασχολημένος να σκηνοθετείς θανάτους από το να κανείς την δουλειά σου, Ε γιατρέ;

-Ποια είσαι ΕΣΥ!;

-Ελένα White, δεν με θυμάσαι;

-Είσαι η κόρη του....