Από Την Πρώτη Ματιά

Κεφάλαιο 27

Καθηγήτρια: Και τώρα κάποιος θα με ρωτήσει ''Μα πως γίνεται η οπιορφίνη να θεωρείται πιο ισχυρή ως παυσίπονο από την μορφίνη, αφού η οπιομορφίνη βρίσκεται στο σάλιο μας; ''. Αυτό λοιπόν οφείλεται στο γεγονός οτι...

Σοβαρά μπορεί να της πει κάποιος να σταματήσει; Και οτι κανένας, σοβαρά, ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θα την ρωτούσε κάτι τέτοιο και μετά ρωτάνε γιατί κάθομαι στο κινητό μου. Είναι χίλιες φορές καλύτερο από το να ακούω την χειμικού να μιλάει ασταμάτητα για 45 λεπτά.

*18 λεπτά αργότερα*

ΝΤΡΙΝΝΝΝΝ!

ΚΑΙΡΟΣ ΗΤΑΝ! Για όνομα του θεού, πείνασα τόση ώρα. Μάζεψα τα πράγματα μου και πήγα στο κυλικείο να πάρω κάτι να φάω. Αφού πήρα, πήγα να βρω τον Λουκά γιατί ο Στέφανος πήγε να κάτσει με την Μαριάννα και σιγά μην πάω. Καθόταν σε ένα πεζούλι λίγο απόμερα από τα υπόλοιπα παιδιά του σχολείου, καλύτερα έτσι να πω την αλήθεια.

Άλεξ: Καλημέρα, χαιρέτησα χαμογελαστά. Με τράβηξε από το χέρι για να τον πλησιάσω και κατέληξα να κάθομαι στα πόδια του. Με φίλησε αρκετά παθιασμένα και ανταπέδωσα, παρόλο που μου φάνηκε παράξενο.

Λουκάς: Καλημέρα, απάντησε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Είναι αρκετά γλυκός και παρόλο που η σχέση μας είναι ψεύτικη, πάντα με φροντίζει και μου φέρεται σωστά. Μου φέρνει πάντα σοκολάτες και γλυκά όταν έχω περίοδο, μου έχει αγοράσει τουλάχιστον 10 λούτρινα, με βγάζει πολύ συχνά έξω, είτε για φαγητό, είτε για ταινία, είτε για μια απλή βόλτα. 'Οταν βρέχει (σπάνια γιατί είναι ουσιαστικά καλοκαίρι), έρχεται σπίτι μου, παραγγέλνουμε ή φτιάχνουμε κάτι μόνοι μας και βλέπουμε ταινία. Μερικές φορές έχει τύχει να περάσουν κάποιες σκέψεις από το μυαλό μου, για τις οποίες νιώθω λίγο ένοχη αλλά ας το συζητήσουμε άλλη στιγμή αυτό.

Λουκάς: Τι σκέφτεσαι;

Άλεξ: Τίποτα σημαντικό, πως είσαι; ρώτησα για να αλλάξω το θέμα της συζήτησης. Ο Λουκάς το κατάλαβε αλλά επέλεξε να μην το σχολιάσει.

Λουκάς: Καλά είμαι, όλα μια χαρά. Θες να κάνουμε κοπάνα σήμερα;

Άλεξ: Άν είναι να κάνουμε κοπάνα γιατί ήρθαμε εξαρχής στο σχολείο;

Λουκάς: Γιατί δεν σκέφτηκα να στο πω νωρίτερα;

Άλεξ: Αποδεκτό, ας κάνουμε τότε ΑΛΛΆ θα με κεράσεις φαγητό το μεσημέρι.

Λουκάς: Αν είναι μόνο αυτό, το δέχομαι, όλα για το κορίτσι μου, είπε χαμογελώντας σαν χαζό.