"Paging Doctor Alvarez, please proceed to the emergency room." I let out a deep sigh. The announcement echoed over the hall of the hospital.
Gaya ng dati, madaming tao kaliwa't kanan. May mga nurse at doctor na nag tatakbuhan. May mga pamilya na umiiyak,marahil may kapamilya na kritikal,o nawalan ng minamahal. May mga pamilya naman na masaya sapagkat nakaligtas ang mga Mahal nila. Sanay na din naman ako sa ganitong mga senaryo.
Tuloy tuloy lang akong naglakad patungo sa left wing ng Hospital. I'm doing my rounds. I entered one room while holding my clipboard na nag lalaman ng impormasyon ng pasyente. Oras na kasi para i-check ko Ito.
I was checking the dextrose of the patient when suddenly the door opened. A girl,maybe in her late 20's entered the room. She's holding a basket of fruits. She gave me a little smile. Kaya nginitian ko din before I close the clipboard. Tapos na din naman akon sa ginagawa ko kaya I bid her a goodbye's so she could have her privacy.
I took a glance on my wrist watch. Tsk,tapos na ang shift ko. I went to the nurse station para hanapin si Naya, co-nurse and also my best friend. Sabay lang naman kami ng shift so sabay na din kami uuwi dahil mag kasama kami sa condo.
Maya Maya pa ay natanaw ko na si Naya. Kakatapos niya lang din siguro.
"Ok ka na?" She asked. I just nod. It's so exhausting. Pero ginusto ko to.
"May bago daw na Doctor dito." Nakangiting wika niya. "Pogi daw sabi ni nurse Yna. Naka sama daw niya sa isang operation. Kaso di ko pa nakikita e."
Napaka daldal talaga ng babae na ito. Basta pogi e sobrang active. Pero dahil pagod ako, hindi ko na lang muna siya pinansin at pinag patuloy ko muna ang pag scan sa Clipboard na hawak ko. Bahala na muna siya diyan. Mamaya,pag dating sa condo, panigurado na iku-kwento na naman niya iyan.
"Aeonneh.." Napabalik ako sa katinuan ng bahagya niyang alugin ang braso ko while pointing at someone. Nag angat ako ng tingin upang tingnan ang itinuturo niya.
Para akong na-estatwa sa aking kinatatayuan. Hindi ko makapa ang aking nararamadaman.
Namalayan ko na lang ay nasa harap ko na ang aming head nurse na si Mrs. Velasco kasama ang dalawang doctor. Yung isa ay si Doctor Martinez isang Neurologist. Tapos yung isang Doctor is I think same age as ours. I scan his face. He's so familiar. I just can't recall it.
Naramdaman ko na kinukurot ni Naya yung tagiliran ko kaya lumingon ako sa kanya at tiningnan ito ng masama. Nakakahiya. Baka type niya si Doc. Well, I don't care. I'm not interested.
"Good evening Doc. Martinez and Doc. ?" Napatigil ako. Shocks,di ko Alam pangalan nito. I scan his face again. Remembering Kung saan ko siya nakilala. Parang kahawig niya si---
"Oww,pardon. I would like you to meet our new doctor. He's also a Neurologist. Doctor Grant Rheinlander Fernandez." Pag papakilala ni Doc. Martinez. Ah,si Doc. Fernandez pala. Kaya pala kamukha ni Grant Kasi si Grant--- Oh My God!
My eyes wide opened my lips parted due to astonishment. Parang nalimutan ko lahat ng pagod ko kanina. Kung kanina,hindi ko makapa ang nararamadaman ko, ngayon naman ay pakiramdam ko'y nilalamon ako ng galit.
Kaya pala ganun na lamang ang reaksiyon ni Naya kanina. Marahil ay namukhaan niya ito.
I inhaled a large amount of oxygen and compose my self. My grip tightened. Alam ko na ramdam ni Naya yung galit ko. Buti na lang at nag salita na siya upang basagin ang katahimikan.
"Hi Doc. Fernandez. I'm nurse Hope Fabrigas." Nakipag palitan naman ng ngiti ang gago. Nag lahad pa ng kamay na tinanggap naman ni Naya.
I plastered a sweet smile while my eyes are like blades. I look at him straight in the eyes. I want to intimidate him. I want him to feel my anger. He avoided my gaze. Tsk,weak.
"I'm nurse Aeonneh Ferell." He offered his hand. Honestly,ayoko abutin. But I have to act professional. Kaya kahit labag sa loob ko ay tinanggap ko ang kamay niya.
"Nice to see you again,Miracle." The side of his lips rose. Argh, so annoying. Kailangan kong ibabad sa alcohol ang kamay ko mamaya. Maybe I should write my resignation letter tommorow.
Tsk? NICE? Nice your face asshole. Argh,bakit kailangan na dito pa siya mag trabaho?
Of all places and hospitals all over the country why here? Argh,damn.
Nakaka ngiti ka pa talaga sa harap ko. Ang sarap mong operahan at tanggalin iyang ngiti sa labi mo.
Ang confident mo pa talaga.
Like you didn't hurt me noon.
Kung ngitian mo ako...
Like,you didn't fool me back then.
Huh,kung sino naman yung ayaw ko na makita kahit kailan,siya naman itong binabandera sa aking harapan. Like, what the fuck!
YOU ARE READING
Don't Fall
Teen FictionI was so sure of everything. Everything was set. Everything was planned. I'm happy. I'm contented. Until Miracle Aeonneh Ferell came in to my life. She's my beautiful distraction.