PROLOGUE

48 6 0
                                    

"You should die!  you're worthless and incapable." Tahimik lang akong nakikinig sa kanya. Tama siya. I should die. "We prepare you for this yet you fail us. I won't tolerate your action." Ramdam kong galit na galit na siya pero pinipigilan niya lang ako. What can i do? Magtagumpay man ako o hindi ganun pa rin naman ang mangyayare. "Pack your things and leave the Quarter." Sinunod ko siya. Agad akong nag-impake para umalis sa puder nila. Alam long panandalian lang iyon. Alam kong balak na naman nila akong ipaon. What can I do again. I was just their instrument, their weapon and they own everything about me. "Tomorrow I'll send you somewhere and do some mission, away from us without contact or anything else. Do it!" Tumango ako. He doesn't give me anything. Not a penny just  these white folder and an Identity Card. "Leave now!" Bulyaw niya.

"Dad" May gusto pa sana akong sabihin kaso tila umatras ang dila ko. Yumuko na lang ako at marahang isinarado ang pinto. Isa lang naman akong ampon kaya wala akong karapatang magreklamo. Higit sa lahat utang ko ang buhay na meron ako ngayon sa kaniya. Nang dahil sa kanya nakaligtas ako sa isang trahedya at natulungan niya akong hanapin ang nanawala kong ina.

"Dear self, I'm sorry"

Vote and Follow

Let's Get....Where stories live. Discover now