Ciao! This is my FIRST EVER STORY here on Wattpad so PUHLEASE support.
Puhlease give my story a chance. I'll really try my best para gumanda ang story na'to.
Don't forget to COMMENT,FAN, and VOTE!!
Lhab yah!
-Lollipop xoxo
*******************************************************************************************************
"I don't wanna leave Paris anymore!" I whined as my Grandma pulled me out of the car. Kanina pa ako pinipilit ni Grandma na lumabas sa kotse para makapasok na daw kami sa airport.
"Stop acting like a child, Chauntel Geneviere Moreau!" I almost gagged when I heard my full name. Ayaw ko talaga 'pag tinatawag ako sa buo kong pangalan at alam na alam iyon ni Grandma- at ng buo kong pamilya.
Hindi ko lang maintindihan kung bakit hindi ko gusto ang tunog ng pangalan ko. AT ang tinutukoy kong pangalan ay ang "Geneviere". Okay na sana ang Chauntel,eh.
Natawa bigla ang nakababatang kapatid ko na si Madeleine. Napansin niya yata ang bigla kong pagsimangot. "What's the problem,ate? Ay mali, what's the problem,Chauntel Geneviere Moreau?" panunudyo ng napakasweet kong kapatid. *Note my sarcasm*
"Shut up, Maddi," inirapan ko siya at tumingin sa tahimik kong lolo na nakaupo sa driver's seat. "Grandpa, I wan't to stay here.." Aish. Paawa mode na naman ako. Sana tumalab this time.
"Hindi pwede, hija. Kailangan mong bumalik sa Pinas," nakangiting sagot ni Granpa. Ay, hindi tumalab ang pagmamakaawa ko. Hindi sasama si Granpa sa amin dahil may aasikasuhin pa siya dito sa Paris. Nagisip pa ako ng ibang palusot para manatili dito sa Paris.
I mean, sinong may gustong umalis sa napakagandanag lugar na ito?! Kahit saan ka lumingon, siguradong mabubusog ang mga mata mo! "Dito na lang kaya ako mag-aaral?" I suggested.
"Bakit ba ayaw mong umalis dito? Umuuwi naman tayo dito kapag may vacant schedule tayo, ah! At Chauntel, hometown natin to at tumira ka na dito for almost 14 years! Dito na rin kami galing ng Grandpa mo kaya stop that childish act of yours and let's get inside the airport," Wew. Galit na yata si Grandma.
Yes, totoo lahat ng narinig niyo.Dito kami galing pero kahit kailan ay hindi pa ako nagsawa sa view dito. "Ate, tama na yang drama mo. Halika na para makabalik na tayo sa Philippines! Magsisimula na kaya next week ang klase!" sabi i Maddi habang nakapamaywang sa labas ng kotse.
Ugh. OO, nga pala. Nakalimutan kong first day of school pala next week. "Chauntel, halika na. 11th grader ka na at ganyan ka pa rin kung umasta," Yes, 11th grader na ako at kung nagtataka kayo kung bakit ganyan ang year level ko, ito ay dahil nag-aaral ako sa Miller International High School at sumusunod ang school na'yon sa sistema ng ibang bansa.
"Chauntel Ge---" bago pa matapos ni Grandma ang kanyang sasabihin, dali-daling akong lumabas ng kotse dala-dala ang mga bag ko. Ayokong marinig ulit ang pangalan ko.
"Finally..."Maddi murmured.
"That's my girl. Now, we need to get inside before the plane leaves us," sabi ni Grandma sabay kuha sa bag niya.
"That's what I really want to happen," bulong ko sa sarili ko. "And why?" tanog ni Grandma. Narinig niya ata ang sinagot ko.
"Uhmm..I'll miss.the....Eiffel Tower?" ang naging sagot ko. "That was lame," Maddi commented. "I know.." I just shrugged. Nagsasawa na kasi ako sa school na'yon dahil sa mga...............bullies. Yes. You heard that right. Binubully ako ng mga schoolmates at kaklase ko. Hindi ko nga alam kung bakit.
BINABASA MO ANG
Not This Time
Teen FictionInakala ni Chauntel na nahanap na niya si Prince Charming. At ang tinutukoy nito ay ang boyfriend niyang si James-na crush na crush niya since 7th grade. Pero paano na kung malaman niya na niloloko pala siya nito? Iibig ba siya ulit? o paghihintayin...