Eylül gecelerce ağladı. Hiç gözünü kırpmadı. Artık hayatının bittiğini sanıyordu. Çünkü annesi öbür dünyaya göç etmişti. Daha 8 yaşındaydı. Bunu nasıl kaldırabilecekti küçük yüreği ... Annesinden tek hatıra kalan kolyesiydi. Ona bakıp bakıp ağlıyordu. Artık vakit gelmişti. Babasıyla beraber annesini mezarlığa götürdüler. Herkez bu küçük yavrucağa ne olacak diye bakıyordu. Oda bunun farkındaydı. Maddi açıdan bu ailenin durumu gayet iyiydi. Lüks bir evde oturuyorlardı. Babası kızı için herşeyi yapmaya hazırdı. Aradan seneler geçti. Eylül artık üniversiteli 18 yaşında bir kızdı... Not: Devamı gelecek
