The Unchained Melody (Moonstone Series: 1)

Chapter 6

"Anong gagawin ko diyan?" Tanong ko nang ilahad nya sakin ang cellphone nya. Kumunot ang noo habang tinititigan ang phone. Dahil may kalahating oras pa ako para sa subject na susunod ay niyaya nya muna akong bumalik ulit sa garden.

I feel embarrassed for what happened earlier alright! Nakakainis nga dahil before nya iabot ang phone ay inasar asar pa ako!

"Type your number." He said and shrugged, he was just looking at me and waiting for me to finally type my number. I just looking at him too, when he realized that I have no plan to take his phone, he pouted at sya na mismo ang nag lagay ng phone sa palad ko.

I roll my eyes at wala ng nagawa kundi itype nalang. Padarag ko namang ibinalik ito sakanya. Nakikita ko sa gilid ng mga mata ko na may tinatype sya. After he did that, biglang nag ring ang phone ko sa bag ko.

"Just making sure." Nagkibit sya ng balikat. Umiling na lang ako at hindi na kinuha ang phone. Mamaya ko nalang isesave.

"What's your next class?" He suddenly asked. Btw, we're both sitting under the tree at may kaunting gap sa pagitan naming dalawa. Ewan ko ba, ayokong lumapit sakanya hindi pa ako nasasanay.

"Major," maikli kong sagot, tinanong din nya kalaunan ang room at building na agad ko namang sinagot.

"I'll walk you in your room."

"Wag na!" Agap ko, kumunot naman ang noo nya.

"Why?" Malamig nyang tanong.

"You have other guy to walk you, then?" Napairap naman ako.

"No! I just dont want to bother you! I know you have classes too kaya I can handle myself!"

"Tsk, it's just a meter away from my building, Ysla."

Kaya wala na akong ibang nagawa kundi ang pumayag na lang sa kagustuhan nya. Sobrang tamad nya ngang pumasok! Ilang hila pa ang ginawa ko sakanya para lang maitayo sya at makapunta na kami sa kanyang klase. Pero ang damuho nag mamatigas pa talaga.

Even though, he didn't want to attend class for me pero hindi ako pumayag. Mabuti kung ang dahilan nya ay ang mga pasa sa mukha nya pero no! Its because of me!

How ridiculous of that cold hearted guy! Lame reason!

Like what he said, hinatid nya nga ako. Minsan hindi ko rin maintindihan ang trip ni Zarius. Ni hindi nya nilinaw ang namamagitan saming dalawa. He made so clueless between us!

Pero sa kabila mas iniisip kong its better this way narin, dahil maaga pa ang lahat para saming dalawa. Hindi naman kailangan na pangalanan ang lahat, sapat na para sakin na nakakasama ko sya at pinayagan nya kong makita ko pa sya. Doon palang, masaya na ako.

Buong oras ng major class ay walang pumapasok sa isip ko. Nababaliw na ata ako! Lord! Hindi ganto! C'mon, Ysla! Focus!

Pagkalabas ko ng room ay syang kita ko kay Zarius na nakapamulsa at tila may hinihintay. I bit my lip nang dumako na ang tingin nya sakin na parang ako talaga ang hinihintay.

I look around to check who's really he is waiting. Pero sakin lang talaga sya nakatingin at nakakunot lang ang noo habang madilim na naman ang mga mata, as usual.

"T-teka!" Nang kinuha nya ang sling bag sa balikat ko.

"What?" Masungit nyang tanong at nag lakad na. What the?!

"W-what are you doing? Give me back my bag!" Mariin pero bulong kong ani sakanya pero tamad lang syang naglalakad at tila walang naririnig na kahit ano.

"Zarius!" Sinusundan ko lang sya habang naglalakad. At ewan ko pero patungo kaming palabas ng school.

"S-saan tayo?"