•°¯'•• Moord zaak ••'¯°•

1. Een nieuwe zaak

✨Hey! Wat leuk dat je mijn verhaal wilt lezen, ik hoop dat je het leuk vindt! Disclaimer: Vanaf part 5, Bosmoord, ben ik anders gaan schrijven (ik merkte dat ik fijner schreef en las) ✨

-Eva
Het is pas 07:00 als ik naar beneden loop, tot mijn verbazing is Wolfs ook al wakker. "Goedemorgen!" Roep ik door de keuken. "hey Eef! Ik ben een eitje aan het bakken wil je er ook een?" Nee hoor!  Doe mij  maar gewoon een boterham met kaas. Ik wist al wat Wolfs hierop ging antwoorden.. "een broodje Zelfmoord zul je bedoelen" ik lach... ik kan me het nog goed herinneren.. onze eerste ontmoeting.. ik had net door gekregen dat we een nieuwe zaak hadden en reed naar de pd waar ik een tasje (van het slachtoffer) uit de rivier haalde.. ik liep weer naar boven om het tasje op te bergen toen Wolfs opeens voor me stond.. "Van Dongen? Ik ben Floris Wolfs, je nieuwe partner" Zei hij.. "ik weet van niks.." is het eerste wat ik tegen hem zei. Nooit geweten dat we elkaar nu zo goed konden begrijpen en aanvoelen, en dat we ook nog eens in hetzelfde huis wonen.. "ik weet wel een adresje" had Flamand (onze toenmalige chef) tegen Wolfs gezegd... Wolfs haalt me uit mijn gedachtes.. "Kamphuis belde net, we hebben weer een lijk." Dit is nou al de 2de in 3 dagen riep ik.."

-Wolfs
Nog geen 15 minuten later zaten we in de auto opweg naar onze nieuwe pd, We rijden door het centrum van Maastricht, het is eind november dus dat betekent voor Maastricht Kerst. Je ziet vanalles van kerstverlichting tot heuse kerstkransen boven de weg. ondertussen speculeerde we al volop over de zaak. Was het weér een moord of wilde iemand uit het leven stappen?
Onze collega's hadden de pd al afgesloten voor omwonenden, ze zagen ons rijden en hielden het rood witte lint omhoog zodat Wolfs (die achter het stuur zat..) er onderdoor kon rijden. We stapten uit, Eva liep naar het slachtoffer en schouwarts toe en ik observeerde eerst de omgeving. Het slachtoffer lag langs de kade van de Maas, er was hier een klein stukje natuurgebied, gelukkig had het niet geregend vannacht anders waren er een hoop sporen weg gespoeld (denk aan bloedsporen en/of DNA van de dader..)  Wolfs wordt gebeld- "goedemorgen! Kamphuis, bedankt voor de informatie , zou jij direct de telefoon & bankgegevens willen opvragen?" -Wolfs liep naar Eva- Eva vertelde me wat de schouwarts haar tot nu toe kon vertellen:" het slachtoffer is hier vermoord omdat er bloedsporen zijn aangetroffen, er is in het hart geschoten & er wordt nu een buurtonderzoek gestart om erachter te komen of omwonend iets gezien of gehoord hebben.. dat laatste is zeer onwaarschijnlijk want het gaat vermoedelijk om een wapen met een daarop bevestigde demper, dus je hoort niet als er geschoten wordt, ook is het merkwaardig dat de huls nog niet is gevonden.." "Oké duidelijk, ik heb net doorgekregen dat ons slachtoffer Hugo Jensen heet. Ik heb direct Kamphuis gevraagd of ze de bank & telefoon gegevens van ons slachtoffer wil opvragen." Zei ik. Ik denk dat we hier niet meer veel te doen hebben, laten we naar het bureau gaan.. -Eva- "dat zeg je alleen omdat je het koud hebt!😝"

-Eva
Ik zit achter mijn bureau de bankgegevens van het slachtoffer te checken, hoe het er nu uit ziet had hij alles onder controle en was het een man die niks te missen had. Wolfs had weten te achterhalen dat ons Slachtoffer 39 jaar was en in het Centrum van Maastricht woonden en was onderweg om de nabestaande het slechte nieuws te vertellen en ze wat vragen te stellen.

-Wolfs
Ik stond voor de deur van het slachtoffer en belde aan. er kwam een jongeren vrouw aanlopen, "goedemiddag wat kan ik voor u doen?" Vroeg ze. "Goedemiddag Recherche Maastricht ik ben Floris Wolfs., Anke Jensen ?" "Ja dat ben ik" antwoorde de vrouw.. " Mag ik even binnen komen?" De vrouw keek me bedenkelijk aan, "is goed, kom maar binnen.." antwoorden ze later. Ik liep naar binnen, het was een knus huisje, niet groot maar ook niet klein, -Wolfs dwaalde in gedachten af,..- die avond toen ik voor de deur van de ponti stond 'Rustig' riep Frank vanaf de andere kant van de deur. Flamand had me een briefje meegeven met het adres van de Ponti, niet wetende dat Eva de vriendin van Frank was en daar dus ook woonden. Ik woon er nog steeds en ik krijg hetzelfde gevoel bij dit huis als bij "mijn thuis" -Wolfs werd uit zijn gedachten gehaald door Anke die hem de weg wees- Die kant is de weg naar de keuken, ga maar even aan de keukentafel zitten. "Wilt u een kopje koffie?" -Wolfs- "heerlijk!" "Komt u me vertellen waar mijn man is?" Vraagt de vrouw ondertussen . "Ik heb helaas slecht nieuws voor u.. we hebben u man aangetroffen.. dood.." ze schrok. En stopte direct waar ze mee bezig was"Dat kan niet!" - ze huilt- "Het spijt me.. ben je instaat om een paar vragen te beantwoorden?" Weer dacht ze even na. "Oké als het maar niet te lang duurt.." "het zal niet lang duren, wat was u man voor een man?" "Hij was veel bezig met de zaak, had niks te missen (kwa geldinkomen) ,deed op een vrijdagavond een drankje met z'n vrienden.. niet heel speciaal toch?" "Wanneer hebt u hem voor het laatst gezien?" "Gisteravond, hij zou zoals iedere vrijdagavond een drankje doen aan de bar met z'n vrienden.." "kwam hij vaker op dat soort dagen s' nachts niet thuis?" "Ja, hij sliep dan bij een van z'n vrienden.." "kent u die vrienden bij naam? Zoja zou ik die dan mogen weten?" "Ja, die mag u wel weten. Het waren er 3: Joep Sertons, Dorian Vrancken & Floris Bosman, maar die zit er nog niet zolang in" "heel erg bedankt, wilt u beschikbaar blijven voor nog eventuele vragen?" "Is prima" "Kan ik iemand voor u bellen?" "Nee, het komt goed" "oké, tot ziens" Wolfs liep naar buiten-

-Eva
"Hey Romeo! Kun je iets voor me uitzoeken?" "Hoi, tuurlijk wat kan ik voor je doen?" "Ik ben al uren bezig om de camerabeelden van gisteravond te screenen maar ik ben tot nu toe nog niks opgeschoten. zou jij het even van mij over willen nemen?" "Ja hoor, is goed!" Ik haalde diep adem.... zo daar was ik vanaf, ik wist dat niemand van dit team dit taakje ooit leuk had gevonden, maar je er Romeo wel blij mee kon maken.
"Eva! Mijn kantoor Nu!" Schreeuwde Kamphuis door de gangen (van die zin kon ik onderhand al dromen)
"Ik heb 2 dingen, ten eerste heb je nieuwe post en ten tweede heb ik de telefoongegevens van ons slachtoffer na je gemaild"
"Oh top! Bedankt" ik liep direct naar mijn bureau om de mail te openen, het was een behoorlijke lijst, ik besloot er morgen aan verder te werken. Ik keek naar het stapeltje post, een brief viel me op: een knal gele brief met mijn naam precies in het midden geschreven. Het maakte me nieuwsgierig en ik opende de brief, ik schrok toen ik de inhoud van de brief las........

Einde l

-Ik hoop dat jullie het eerste deel leuk vonden! Feedback is altijd welkom! Een fijne Kerst allemaal☃️🎄- Liefs,

Credits: Naar de lieve Marleen die de cover heeft gemaakt! ( @Fleva_flikken_Maastricht )