The unmated wolf

De meiden

Vier jaar geleden.
Rosa

Als iemand in het openbaar loopt te glimlachen voor simpelweg geen enkele reden, zonder dat het hun enigszins boeit, dan kan dat maar 1 ding betekenen: ze zijn verliefd.

Dat was wat ik zag toen ik keek naar Melanie, mijn beste vriendin, zittend in een bushokje, wachtend op mij. Een grote grijnzende glimlach op haar gezicht geplakt.

"Mel" gilde ik terwijl ik zwaaide.

Ze werd uit haar dagdroom geschud, draaide zich om en sprong op haar voeten. Ze glimlachte naar me, maar het was een ander soort glimlach. Een subtielere en herkenbare glimlach.

Niet eens in de buurt van de glimlach die ze voor zichzelf hield.

"Hey Roos," zei ze terwijl ze me een snelle knuffel gaf. "Wat staat er vandaag op de agenda?"

"Een nieuwe galerij die ik echt zo graag wil zien, kom mee!"

Ik had bedacht dat ik haar onderweg wel zou ondervragen. Dan gaf ik haar even de tijd om zichzelf voor te bereiden. Want ja, liefde was tenslotte niet een van de prioriteiten in mijn leven.

Ik was pas 15 jaar oud, de Haze zou no niet starten voor een heel jaar. Niks in de wereld waarvan ik me nu zorgen maak.

Maar dat betekende niet dat ik niet nieuwsgierig was. Terwijl we over straat liepen en een binnendoor weg namen, hield ik het niet meer langer vol.

"Dus" zei ik terwijl ik Melanie aankeek. "Wat moet je met me delen Mel?"

"Wat?" Zei Melanie iets te snel.
"Ik... ik weet niet waar je het over heb."

Niet erg overtuigend. Haar rode wangen en knipperende ogen verraadde wat voor geheim ze ook verborg.

"Kom op Mel," zei ik "ik ben het maar. Je weet dat je mij alles kunt vertellen."

Melanie zuchtte, ze keek naar de grond terwijl ze een eikeltje weg trapte. Maar ik wist dat ze ging toegeven. We zijn tenslotte beste vriendinnen, we hebben nooit geheimen voor elkaar. Waarom zou ze dat nu wel doen?

"Beloof je het aan niemand door te vertellen?"

"Op mijn leven."

En ik meende het. Melanie's ogen ontmoeten de mijne eindelijk, en ik zag weer lichtjes die stralende lach opkruipen in haar mondhoeken. Ze kon haarzelf nauwelijks inhouden.

"Wist je nog toen ik je vertelde dat ik met iemand wou slapen, voordat de Haze zou gaan beginnen?"

"Ja" zei ik. "Zodat het een minder grote shock zou zijn toch?"

"Inderdaad. Nou... ik denk dat ik... iemand heb ontmoet."

Ik stopte, me mond opengesperd van verbazing en ik greep Melanie's arm vast.

"Ben je serieus?" Vroeg ik enthousiast.
"Waar? Wie? Wat? Wanneer? Hoe? I want details!"

"Ik zal je alles vertellen Roos" lachte ze "een ding tegelijk."