Kunnen we dit aan (leonetta)

H15

~pov violetta~

Ik ben het zo beu. Ik kan niet eens mij. Eigen leven leiden ofja toch bijna niet.
Plots gaat mijn gsm, het is Leon.

~telgesprek~

Leon: dag schatje!
Vio: dag Leon. (Zeg ik wat droevig.)
Leon: wat is er?
Vio: ik ben het zo beu.
Leon: wat?
Vio: men vader. Ik mag niet eens beslissen wat ik wil.
Leon: hoezo?
Vio: Lucinda is aan het kijken om samen te gaan wonen met Frederico en ik zie van "leon en ik gaan daar ook eens meten voor kijken. Maar ik mag niet van papa. Hij kan me zogezegd niet vertrouwen.
Leon: kunnen daar dan inderdaad eens voor kijken, maar miss binnen een  jaar afo. En waarom kan hij jou niet vertrouwen?
Vio: hij kan me niet vertrouwen omdat ik zwanger ben.
Leon: serieus. Ik kom af.
Vio: nee Leon laat het. (Zeg ik telaat.)
            ~einde telgesprek ~

~pov Leon~

Ik ben aan het repeteren met onze band, maar na een tijdje gaan ze weg. Wanneer ze weg zijn besluit ik om eens te bellen naar vio. Ik heb haar al efkes  iet gehoord en dat is niet van haar gewoonte.

~telgesprek~

Leon: dag schatje!
Vio: dag Leon. (Zegt ze wat droevig.)
Leon: wat is er?
Vio: ik ben het zo beu.
Leon: wat?
Vio: men vader. Ik mag niet eens beslissen wat ik wil.
Leon: hoezo?
Vio: Lucinda is aan het kijken om samen te gaan wonen met Frederico en ik zie van "leon en ik gaan daar ook eens meten voor kijken. Maar ik mag niet van papa. Hij kan me zogezegd niet vertrouwen.
Leon: kunnen daar dan inderdaad eens voor kijken, maar miss binnen een  jaar afo. En waarom kan hij jou niet vertrouwen?
Vio: hij kan me niet vertrouwen omdat ik zwanger ben.
Leon: serieus. Ik kom af.

Ik leg af. Wat erg voor vio. Ik ga naar de voordeur en ga direct naar haar huis. Eenmaal aangekomen daar, bel ik aan en vio doet open, haar ogen zitten rood van het wenen. "Hy schatje." Zeg ik. "Hy." Zegt ze droevig. Ik pak haar vast en geef haar een kus op haar voorhoofd. "Waar is je vader?" Vraag ik.   "Boven, maar laat het." Zegt ze. "Nee." Zeg ik en loop naar boven. Ik vind Herman niet dus ga ik naar vio haar kamer. Ze komt achter. Plots krijgt ze pijn in haar buik. "Gaat het?" Vraag ik. "Ja." Zegt ze, maar krijgt ondertussen   nog een scheut in haar buik. "Kom we gaan naar het ziekenhuis." Zeg ik. Ze knikt en we lopen naar onze auto. Na een aantal minuten rijden komen we aan in het ziekenhuis. We gaan in de wachtzaal gaan zitten van de gynaecoloog, maar vio krijgt plots weer pijn in haar buik. Gelukkig komt op dat moment de gynaecoloog aan. "Sorry, voor de volgende maar ik zal deze mevrouw even voorpakken." Zegt de dokter terwijl hij naar ons loopt. Ik kijk vanuit mijn ooghoeken en zie dat iedereen naar ons kijkt. Vio en ik staan recht en lopen mee met de dokter. We gaan op een stoel gaan zitten. "Wat heb je precies?" Vraagt de dokter. "Ze heeft de heletijd last van pijnscheuten." Zeg ik. "Oei, zou je weten hoe het komt?" Vraagt hij. Ik kijk naar vio om een bevestiging te krijgen dat ik het mag zeggen en ze kijkt me toestemmend aan. "Ze heeft ruzie gehad met haar vader en daarna heeft ze pijnscheuten gekregen." Zeg ik. "Ach ok. Het kan gewoon ook zijn van de stress maar ik zal haar toch eens controleren." Zegt hij. "Oké." Zeg ik. " Mevrouw, u mag u op de onderzoekstafel leggen. Vio staat recht en gaat er op liggen. "U mag u T-shirt omhoog doen." Zegt hij. Ze doet hem omhoog. "Een vraagje, normaal moeten we morgen komen voor de niptest. Moeten we nog komen morgen?" Vraag en zeg ik. "Eeuh, anders neem in nu al de niptest af. Als dit oké is?" Zegt en vraagt ze. "Ja, is oké voor ons." Zeg ik. "Oké, ik haal nu het gerief en dan doen we hem." Zegt de dokter en gaat naar buiten.