Part 31

255 20 3
                                    

Luke pov:

Daar kwamen de tranen. Normaal huil ik niet zo snel, but she is all I need. De tranen vielen op mijn zwarte skinny jeans. Ineens zag ik degene die voor de zee zat opstaan en gek genoeg leek het op iemand die ik ontzettend goed ken. Naarmate diegene steeds dichterbij kwam, kon ik uiteindelijk concluderen dat het Ashton was. Maar dit is niet de Ashton die ik ken, ik stond op en rende naar hem toe en zijn ogen waren zo rood als ik weet niet wat, het leek wel alsof hij aan de drugs was. Ik besloot hem een snelle knuffel te geven, want ik weet dat mijn knuffels altijd voor hem werken. 'She is gone Luke, she is gone', zei hij snikkend in mijn oor. Dit is niet de Ashton die ik ken, deze jongen huilt nooit, hij kan er soms wel verdrietig uitzien maar dit heb ik nooit meegemaakt. Ineens bedachte ik mij weer dat Selena weg was. 'Who is gone', vroeg ik. 'The one I love the most..', hoorde ik hem zachtjes zeggen..

Ashton pov:

Ik had dit niet zien aankomen, waarom moest ze weg, ik wilde achter haar aangaan, maar ze waarschuwde mij en zei dat als ik toch achter haar aankwam, dat het niet goed zou aflopen. Het afscheidskus, die ze mij gaf bleef maar als een scenario in mijn hoofd afspelen. Ik voel mijn hart pijn doen. Het voelt alsof er een mes door mijn hart is gestoken, niet zo'n een keer maar 0p keer achter elkaar, en dat ik naar zuurstof aan het happen ben. Zo erg mis ik haar.

Selena pov:

'Home wouldn't be home, without you'.. Ik klikte op send. Ik zat al een tijdje te huilen en mijn ogen waren zo rood en dik, en het kon mij helemaal niks schelen wat iemand van mij zou vinden. Ik stapte de auto uit en was op de airport van Sydney. Snel ging ik naar binnen en liep naar een locket waar ik mijn last minute ticket kon kopen. 'The next flight will be tomorrow ma'am', zei de mevrouw bij het locket. 'Het maakt toch niks uit, ze is toch al weg, haast is nergens voor nodig', dacht ik hardop. Ik kocht de ticket en ging maar even langs de starbucks om even een koffie te nemen. Daar zat ik dan een starbucks voor me. Er knelde iets in mijn broekzak en besloot het te bekijken en zag 3 kleine kaartjes met herinneringen erop..

Calum pov:

Ik lig op mijn bed en zit vooruit te staren. Ik kan mijn gedachten maar niet van dat meisje afhalen. Hoe heette ze nou eigenlijk, Chantal?, Clarissa? Ik kwam er maar niet op, maar wat ik nog wel weet is dat ze heel schattig en mooi is, maar ze leek heel erg onzeker, wat totaal niet nodig is. Maar toch mis ik Adinda. Adinda was mijn eerste meisje, en ik snap nog steeds niet waarom ze het heeft uitgemaakt. Het ging allemaal zo snel en voor ik het wist was het al klaar, het lijkt alsof we nooit samen zijn geweest, was dit allemaal een illusie, of toch een leugen?

Luke pov:

Ik snap nog steeds niet waar Ashton het over had en hij wilde het mij niet vertellen, althans hij kon het niet. Ik heb hem maar verteld dat ik maar weer eens weg moest. Ik ga Selena zoeken, ik heb haar amper verteld dat ik van haar hield, ik was niet zo sterk genoeg om het haar te vertellen, dat ik al sinds dag 1 aan haar dacht en dat ik elke dag weer opnieuw verliefd op haar wordt. De dagen dat ik boos op haar was, eerder verdrietig, toen ze mij liet weten met een briefje dat ze weg zou gaan. Ik had maar beter die dagen beter kunnen benutten, want nu zit ik hier helemaal alleen, terwijl het ook anders had kunnen zijn.

Ik besloot snel naar huis te gaan en mijn koffer klaar te maken. Ik nam ook een snelle douche en stond voor de spiegel in de badkamer en keek naar dat kaartje die ik aan mijn moeder had gegeven. Maar het was heel er doorweekt, omdat ik heel erg onhandig was met het water uit de kraan. Ik zag letters doorschijnen op de voorkant van het kaartje. Ik pakte het voorzichtig op en draaide het om en probeerde het te lezen en er stond 'I miss you x Selena'. Okay het is genoeg, ik ga weg hier en ik ga haar halen en zoniet dan neem ik dezelfde vlucht als haar, maar dan moet ik wel vermomd gaan, dacht ik. Het was al ondertussen 1 AM en ik nam de bus naar Sydney West, maar voor ik de bus nam, ging ik snel even langs een tweedehands winkel. Een hoed, een nep snor, geen skinny jeans voor deze komende uren en een bril, en weg met de lipring, ik zag er totaal niet uit, zo kunnen de fans mij ook niet herkennen en kan ik rustig op zoek naar Selena. Eenmaal aangekomen op Sydney rende ik als de wiedewier naar een locket en vroeg naar de tijdstippen voor de vlucht naar Nederland, want ik neem aan dat ze daar heen gaat. 'Btw you've seen this girl, she has brown long hair and she is greenblue eyed', vroeg ik snel tussendoor. Mevrouw, knikte en ik kon mijn ogen niet geloven. 'You need to hurry up, because they are already boarding!'. Snel pakte ik mijn ticket en ging langs de paspoortcontrole, en daar maakte ze natuurlijk problemen met mijn vermomming. Na een aantal minuten werd ik doorgelaten en zag mensen daar al staan voor de gate, maar ik zag Selena niet. Vliegtuig vertrekt over 2 minuten. Ik neem deze vlucht en ik ga haar zoeken in Nederland.

Selena pov:

Nee, nee, nee. Shit ik rende als een gek naar de gate, maar er stonden geen mensen meer voor de gate. 'Ik neem aan dat ik telaat ben...'

There is no we.. L.H Dutch fanfictionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu