Bir kaç ay önce başladığım ve devamını yazmakta olduğum EfYam hikâyesi. Sevdiğim bir arkadaş sayesinde cesaretimi topladım ve sizinle paylaşıyorum. Kalemim iyi olmayabilir fakat bu hikayeye kalbimi koymaya çalıştım. Umarım beğenirsiniz 🙏🌹🧚
⭐ Her...
Arık Böke bu sabah çok erken kalkmıştı. Bugün spor yapacaktı. Kulaklığını takmış rock tarzdan şarkılar dinlemeye başlamıştı. En az yarım saat - 45 dakika spor yaparak dinliyordu en sevdiği playlist'ini. Gözlerini kapatmıştı. Huzuru ancak böyle buluyordu. Hem rahatlamak için hemde sağlıklı kalabilmek için kendine bu zamanı ayırıyordu. Ama bu sabah farklıydı... Aklına gece gördüğü bir rüya gelmişti. Daha doğrusu bir kâbus...
Bir ormanda yürüyordu. Her yer sessiz ve yemyeşildi. Bir alana gelmişti önünde sırtını dönen bir adam vardı, göl'e bakıyordu. Sonra birden o adam dönmüştü ve ona bakıyordu. Yamaç'tı... Yamaç Koçovalı... Tuhaf bir bakışı vardı. Yamaç kendi ellerine bakmaya başlamıştı. Arık'ta Yamaç'ın ellerine odaklanmıştı. Hiçbir şey yoktu... Sonra Yamaç'a bakmıştı. Yamaç ona kendi ellerini işaret ediyordu. Arık ellerine baktımıştı, elleri kanlar içerisindeydi. Ve gece böyle uyanmıştı. Terler içinde.
Kimin kanıydı bu ? Yamaç'ın bakışları aklından hiç çıkmıyordu... Gerçek gibiydi... Bu kâbusu düşünmek istemiyordu. Sporu bittikten sonra duşa yönlenmişti. Aynadan bir bakmıştı kendine "yine formdayım" diye gülümseyerek övünüyordu. Arık gerçekten fit bir vücuda sahipti. Kasları her kadının aklını alacak türdendi. Kahvaltı yaparken aklına Efsun gelmişti. Onu merak ediyordu.
Telefonuna yönlemişti onu aramak için. Girdiği listede "Z" harfine tıklamıştı. Arık "Efsun" diye kaydetmemişti onu. Ona taktığı lakap ile yani "Zümrüdüm" olarak eklemişti rehberine. Zümrüt değerli bir taş'tı yemyeşil bir mücevher. Klas ve göz alıcı... Tıpkı Efsun gibi. Çocukluğundan beri ona "Zümrüdüm" derdi, ona özel bir şeydi. Gözlerinin yeşili gibi. Ama sinirlendiği zaman ona Efsun diye hitap ederdi. Bu durum ilginç gelebilirdi insanlara. Ama onu özel kılan bu ifadeydi. Efsun'a özel... Hem Efsun bundan hiç rahatsız olmuyordu.
- Arık : Umarım uyandırmıyorum ? Nasılsın Zümrüdüm ? - Efsun : Yok yok uyumuyorum Arık. İyiyim sen nasılsın ? - Arık : sesin iyi gelmiyor... - Efsun : bir şeyim yok, yorgunum biraz... - Arık : yine iş için mi çalıştın ? - Efsun :... evet beni biliyorsun bazı geceleri sabahlıyorum - Arık : bilmezmiyim... Benim çalışkan Zümrüdüm...
Efsun gülümsemişti, uyumamanın nedeni başkaydı...
- Arık : akşama yemeğe gidelim mi ? - Efsun : gidelim - Arık : Tamam ben seni gelip alırım - Efsun : Tamam gel. - Arık : görüşürüz o zaman.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Efsun Arık'ı şaşırtmıştı. Normal'de "yok ben gelirim" derdi ama bu sefer öyle dememişti.
Nedeni ise Yamaç'tı. Efsun belki sevdiği adam gelir diye kabul etmişti. Artık Arık'la daha sık görüşecekti. Yamaç ona inanmamıştı bundan emindi fakat yavaş yavaş böyle yaparak belki Yamaç ondan uzak dururdu. Efsun öyle umuyordu.
