Okulun ilk günüydü, herkes utangaç
ve çekingendi ve birazda mutsuz. İçimden iğrenç bir sene olacak diye geçirdim. Aslında 4. sınıftan tanıdığım bir arkadaşım vardı Yiğit. Yiğit ile ben 4. sınıfta düşmandık biraz ama bu sene başka şansımız olmadığı için arkadaş olmaya karar verdik. Arkadaşlıktan level atlarcasına kanka olduk. Çağatay diye başka bir çocuk daha vardı onu aramıza almaya karar verdik. Artık Yiğit, ben ve Çağatay dost olmuştuk. 4.sınıftan bildiğim kadarıyla Yiğit insanların arkasından hep iş çevirirdi. Ve bunu büyüse bile değiştirmeyip Çağatay'a "Cenk seni çok üzer, ona fazla takılma." demişti. Artık ben Yiğit'in ne mal olduğunu anladım. Ve Çağatay'ın yanına gidip "Pek fazla iyi bir insan değil, ona güvenme" demiştim. Ama yinede beni dinlememişti. Bu çok rahatsız edici bir durumdu. Çağatay ve Yiğit iyice kanka olup beni adeta satmışlardı. Bende boş durmam eskiden olduğu gibi kızların yanına gittim.
Ben: Selam :).
Damla: Selam :).
Ben: Sizinle bir iki haftalığına takılabilir miyim?
Damla: Kızlar sizce?
Kızlar: Neden olmasın
-•-•-•-•-•-•-•-•-•
Okul başlayalı yaklaşık 6-7 hafta olmuştu. Çağatay ve Yiğit aralarına Kemal diye bir çocuğu daha almışlardı. Çağatay Yiğit Kemal ayrılmaz 3'lü olmuşlardı. Cenk ise kızlarla takılıyordu. Bu arada ise Cenk ile Çağatay gittikçe yaklaşıyordu birbirlerine. Sonra her zamanki gibi Yiğit Çağatay'ı kötüleyip uzaklaşmıştı. Ardından ise Çağatay ve Cenk dost olmuşlardı. Kemal Çağatayı çok seviyordu bu yüzden bizim grubumuza katıldı. Şahsen ben bundan pek memnun değildim ama yinede arkadaşımın üzülmesini istemezdim. Sonra Yiğitin yalanları ortaya çıkmaya başladı herkes bunu biriktirdi okul biterken yüzüne vuracaklardı. Çağatayında 4. sınıftan tanıştığı bir arkadaşı vardı Çağatay sürekli ondan bahsediyordu. Şöyle böyle anlaşıyorlardı. Arada birbirlerine gidip eğleniyorlardı. İlk dönem bitmişti. Herkes mutluydu
