A night at the trampoline

Απόφαση

Note: Ένα τρισεκατομμύριο πεντακόσιες χιλιάδες συγγνώμη που σας έκανα να περιμένετε τόσο καιρό. Νιώθω απαίσια, ειλικρινά. Ότι και να πω, θα είναι δικαιολογίες. Θα προσπαθήσω να επανορθώσω, βάζοντας αρκετά παρτ και θα προσπαθήσω να τελειώσω γρήγορα την ιστορία.

Μαρτίνους: Rachel!; Τι κανείς εσύ εδώ;

Την τραβήξαμε γρήγορα μέσα και κλείσαμε το φερμουάρ. Ίσα ίσα χώραγε και αυτή.

Αμέσως ξέσπασε σε λυγμούς. Εμείς μείναμε ακίνητοι και περιμέναμε να μας πει το πρόβλημα της.

Rachel: Θε...θέλαμε να σας τρομάξουμε αλλά κάτι μας επιτέθηκε....

Ασπρίσαμε.

Μελίνα: Τι εννοείς κάτι σας επιτέθηκε; ΤΙ σας επιτέθηκε;!

Rachel: Δε...δεν ξέρω, δεν πρόλαβα να δω!

Μάρκους: Πού είναι οι άλλοι?

Rachel: Δεν ξέρω!!

Μαρτίνους: Πρέπει να φύγουμε αμέσως!

Rachel: ΟΧΙ!
(Μεταξάς?)

Μάρκους: Συμφωνώ. Αν τα παιδιά είναι εδώ γύρω πρέπει να σιγουρευτούμε ότι είναι καλά και να τους πάρουμε από δω.

Μαρτίνους: Πολύ μιλάς μπρο.

Όλγα: ΕΙ ΕΙ ΕΙ! Σταματήστε ΤΩΡΑ να τσακώνεστε, ΦΥΣΙΚΑ και θα τους βρούμε πρώτα. Είδαμε ένα ΠΤΩΜΑ ΑΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΤΕ.

Πηνελόπη: Πώς ξέρουμε ότι δεν ήταν κάποιος από αυτούς?

Ξεροκατάπια. Το ξέραμε άραγε?

Μάρκους: Όχι δεν το ξέρουμε.

Όλγα: Ψηφίζω να τους βρούμε.

Μαρτίνους: Κάτσε...δεν εννοείς...?

Όλγα: Αυτό ακριβώς εννοώ.

Μάρκους: Θα πάω με την Όλγα. Μαρτίνους εσύ πήγαινε τους όλους σε ασφαλές σημείο και κάλεσε την αστυνομία.

Μαρτίνους: Δεν πρόκειται να σας αφήσω μόνους.

Η Μελίνα εν τω μεταξύ προσπαθούσε να παρηγορήσει την Ratchel η οποία έκλαιγε με λυγμούς. Απλά λέω σε περίπτωση που αναρωτιέστε.

Πηνελόπη: Τι τζέντλεμαν είσαι ρε Μάρκους! Αυτό τι ήταν? Αυτοπροσκαλεστηκες στο πρώτο σας ραντεβού?

Την κλώτσησα με όλη μου την δύναμη στο πόδι, χειρονομία που θα μπορούσε να την δει ο Μάρκους αλλά η κατάσταση ήταν τόσο φορτισμένη που δεν έδωσε σημασία.

Μαρτίνους: Θα έρθω και εγώ.

Πηνελόπη: Ναι και εγώ. Θα πάρουμε και το σκυλί μαζί και θα ήμαστε μια χαρά.

Γύρισα το κεφάλι στα αλλά δυο κορίτσια, περιμένοντας να δω τις δικές τους απαντήσεις. Από ότι φαινόταν, οι υπόλοιποι είχαν ξεχάσει την παρουσία της Ρέιτσελ (βαρέθηκα να γράφω το όνομα με αγγλικούς χαρακτήρες) και της Μελίνας.

Όλγα: Εσείς δεν χρειάζεται να έρθετε. Μελίνα μπορείς να πάρεις την Ρέιτσελ σπίτι σου και να καλέσετε την αστυνομία από εκεί.

Μελίνα: Θα έρθουμε.

Ρέιτσελ: Κάτσε...τι?

Μελίνα: Θα έρθουμε. Δεν υπάρχουν άλλες επιλογές. Οποίος μπαίνει την νύχτα σε αυτό τον κήπο, δεν ξαναβγαίνει. Θα πάμε στο σπίτι να τους βρούμε. Υπάρχει πιθανότητα να είναι και οι δυο ζωντανοί. Το πτώμα μπορεί να ήταν για να τρομάξουμε.

Μαρτίνους: Ποιος ο λόγος να τρομάξεις κάποιον, ενώ δεν μπορεί να φύγει από κάπου? Δεν βγάζει νόημα.

Η σύγχυση που επικρατούσε πιθανόν του θόλωνε το μυαλό, γιατί δεν γινόταν να εννοεί όσα έλεγε. Επίσης δεν γινόταν να εννοεί όσα έλεγε η Μελίνα.

Έκανα νόημα στον Μαρτίνους να σωπάσει.

Πηνελόπη: Μελίνα...

Όλγα: Πώς τα ξέρεις όλα αυτά?

Η Μελίνα πήρε μια βαθειά ανάσα.

Μελίνα: Έχω ξαναμπεί ΜΕΣΑ στο σπίτι.

ΒΟΥΑΛΑ!
Χειροκρότημα παρακαλώ γιατί επιτέλους ΕΧΩ ΕΜΠΝΕΥΣΗΗΗΗ ΧΙΟΥΡΕΙΙΙΙ!

(Μόνη μου? Ναι μόνη μου)

Τι νέα παιζούδια πως πάει η ζωή?

Πείτε μου πως το δικό μου σχολείο δεν είναι το μόνο που βάζει διαγωνίσματα να μου ανεβάσετε το ηθικό γιατί όσους έχω ρωτήσει δεν έχουν γράψει τίποτα.

Τέλος πάντων αυτά έχω να σας πω.

Θέλετε να βάζω στα παρτ και ερωτησούλες όπως έκανα παλιά στα the wrong flight γιατί βαριέμαι την ζωούλα μου?

Αυτά αντιος αμιγκος 🐡

Update μια ώρα μετά: ΕΧΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΙΔΕΕΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ AretiKatsioula