το καλοκαίρι μου

γινε η κοπελα μου

Ενα φιλί από τον Θοδωρή...

Βγαίνουμε έξω από τη θάλασσα. Εγώ για κάποιο λόγο ντρέπομαι πάρα πολύ, αν και Δεν υπήρχε κάποιος λόγος. Ο Θοδωρής βάζει την μπλούζα που είχε αφήσει έξω
"Ελα, πάρε το φούτερ Μην κρυώσεις, μπορείς να μου το επιστρέψεις όποτε θες"μου λέει και μου πετάει το φούτερ.
Βγάζω την μπλούζα μου και κατευθείαν ο Θοδωρής γυρίζει από την άλλη μεριά... οουυ
"Σε ευχαριστώ για το φουτερ"του
λεω και το βαζω γρηγορα.
"Τίποτα, τι θες να κάνουμε, κοντεύει 1. Μπορούμε να πάμε στους αλλους"μου λεει.
"Εμ..Ναι εντάξει παμε"του απαντάω.
Ξεκινάμε λοιπόν μαζί να περαπαταμε. Θοδωρής κρατούσε τα ρούχα μου που είχαν βραχεί. Καθως περπαταω με μια κίνηση με γυρνάει προς το μέρος του.
Αχχχχ αυτο γιατί το κάνει πανταα;;;
Δεν ξερωω. Αλλα ειναι τελειο!!
Τον κοιτάω και περιμένω να μου πει τι θέλει
"Καλυψώ, σε παρακαλώ.. γίνε η κοπελα μου"μου λέει και χαμογελάει
Τον κοιτάω για λιγο και πραγματικά έχω μπλοκάρει παρα πολυ.θελω απλά να τον φιλήσω. Τι να κάνω τώρα. Αφού Θέλω!!
Τον φιλάω. Με φιλάει πίσω Αλλά τραβιέται
"Κάτσε.. αυτό σημαίνει Ναι;"με ρωτάει
"Χαχα... ναι τού λεω και γελάω.
Το πρόσωπο του έλαμψε. Έσκυψε και μου έδωσε ένα ακόμα φιλί. Με κράτησε από το χέρι και πήγαμε προς την εξέδρα που ήταν και οι υπόλοιποι.

"Καλυψώ, σε πειράζει να παω λίγο στα αγόρια; θα είναι στο διπλανό τραπεζι"μού λεει
"Πήγαινε,πάω και εγώ στα κοριτσια"του απαντάω.
Και εκεί που πίστευα ότι απλά θα φύγει με ξαναφιλαει. Ναι, καλά καταλάβατε. Νε φίλησε μπροστά σε όλους. Βέβαια δεν το είδαν και όλοι, αλλά οι περισσότεροι ναι. Πλέον κατακόκκινη πάω στα κοριτσια.
"Γεια και πάλι "λέω και ντρέπομαι φουλ πολύ
"Αααα!! Ξέρεις ότι το είδαμε όλες ετσι;" μου λέει η Κική
"Χαχαχα" γελαω αμηχανα
"Ελα εδώ ρε,μην ντρεπεσαι" μου λέει η Κέλλυ και να τραβάει στην αγκαλιά της.

Κάθησα λοιπόν εκεί με τα κορίτσια και τους ειπα κάποια πράγματα. Κάποιες έμειναν αφώνες.
"Ρε Καλυψώ.. ξέρεις ότι πήρες τον καλύτερο ετσι;"μου λέει η ντοριτα
"Χαχαχ, Ναι!"λέω και όλες μαζί γελαμε.
Μετά από λίγο εμφανίστηκε και η εβε. Με το που την ειδα πηγα κατευθείαν στο μέρος της. Είχε ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, όπως και εγω.
"Τι εγινε?" Την ρωτάω
"Εσυ πες μου?" Με ρωτάει
"Άντε αντε" της λεω
Αρχίσαμε να γελάμε.
"Ελα να κάτσουμε εδώ να τα πούμε " μου λέει
" Άντε ρε ξεκινα" της λέω
"Λοιπόν, όπως ξες, πήγαμε και κάτσαμε εκεί στο ναυαγωσωστη και μιλούσαμε. Ο Δημήτρης ήταν πολύ όμορφος σήμερα Αλλά φαινόταν και πολύ αγχωμένος.καθομασταν, μιλούσαμε και με κρατούσε αγκαλια. Σε μια στιγμή σκύβει και με φιλάει.........
Μετά από αρκετή ώρα με ρώτησε αν ήθελε να είμαστε μαζί. Εγωεκεινη τη στιγμή είχα πεθάνει!! Φυσικά και του είπα ναι!"λέει
"Εβεεε, αυτό είναι τέλειο!!!"της λέω
"Το ξερω ρε! Πες μου κι εσύ.. σίγουρα πήγε καλά γιατί βλέπω ένα πανέμορφο φούτερ που έχει και το αρωμα του"μου λέει και γελάει
"Λοιπόν, Εμείς κάτσαμε στις βάρκες......... και μετά ήρθαμε πάλι εδω"της λεω
Εμεινε αφωνη." Ααααα!!! Γι αυτό έχεις και βρεγμένα μαλλιά. Το άλλο το βλαμμένο από δίπλα σε έκανε και χαλαστρα.. έλεος. Καλ, αυτό είναι τέλειο!"μου λέει
"Ο γιαννης;"ρωτάω
" Δεν ξέρω Δεν το είδα, σίγουρα θα εμφανιστεί όπου νανε" λεει.