Biz Böyleyiz[nisbar]

~8~

Medyaya Nisbar'ın şarkısını bıraktım♡

2 hafta sonra

Yazardan

Barış'ın alçısı daha yeni çıkmıştı. Artık koltuk değnekleri olmadan yürüyebiliyordu. Ve bugün okula gidebilecekti.Fakat baskete 2 hafta sonra devam edebilecekti.Zaten derslerine Lale sayesinde tamamlamıştı.Notları da tamdı.Tabi ki notları kendi yazmamıştı.Yavru köpek bakışlarıyla Nisa'yı ikna etmişti.Nisa Barış'a kıyamamıştı zaten.Bu sakatlık sayesinde birbirlerini daha iyi tanımışlardı.Fakat Barış'ın anlamdıramadığı şekilde kalbi onunlayken çok hızlı atıyordu.Zaten Nisa bunu geçen sene anlamlandırmıştı.Nisa hislerinin fark edilmemesine çok alınmıyordu.Daha yeni aldatılmış,anonim bir sapığı olan,etrafında tonla güzel kız olan birinden bahsediyoruz.Kendini fark ettirememesi ona çok koymuyordu.Sadece zaman zaman ya beni hiç sevmezse onu tekrardan başkasıyla görme düşüncesine katlanamıyordu.Sonra kendi kendine o mutlu olsun yeter diyordu.Barış ise kalbinin hızlanmasının,onu görünce ufak çaplı heyecanlanmasını,onu kıskanması sorunsalını düşünmeyi hep erteliyordu.

Barış'tan

   Okulun kapısına gelmiştik.Motor yerine araba kullanmak bir tuhaf geldi.Ayağıma çok baskı uygulamadan  bahçeye doğru ilerledim.Herkesin kafası bana döndü.Bazıları alaycı,bazıları şaşkın görünüyordu.Tam hep oturduğum yere geçecekken önüme Aycan atladı.Yürümemi engelleyip konuşmaya başladı.

A: Barış geçmiş olsun.İyi misin canım?

B: İyiyim.Teşekkür ederim.Şimdi çekilirsen yoluma devam edeceğim.

A: Ayy Barış kusura bakma.Senin yanına gelemedim.Bu yalak arkadaşların izin vermedi.

Aycan'ın üzerine atlamak üzere olan Nisa'ya gözlerimle sakin ol işareti verip.Aycan'a döndüm.

B: Bir;ağzını topla

     İki;onlar engel olmadı ben
            istemedim.

     Üç; Artık seni tamamen sildim.
            Umrumun ucunda bile değilsin.

     Dört;daha fazla kalbini kırmadan
               defolup git.

     Aycan şaşırmış şekilde arkasını dönüp giderken Nisa'yı kolumun altına aldım.

B:Ha bu arada Aycan dip boyan gelmiş.

   Nisa kolumun altında kahkahalar atıyordu.Lale de gülmekten hıçkırmaya başlamıştı.(o nasıl oluyo bilmiyorum ama aklıma öyle geldi sjssjs)Her zaman oturduğumuz masaya oturduk.Tam yerime yerleşmiştim ki anons yapıldı.Herkesi konferans salonuna çağırıyorlardı.Sabah sabah ne söyleyeceklerse. Berkan'dan destek alarak ayağa kalktım.Konferans salonuna giderken bir sürü arkadaşımı gördüm. Takım kaptanı olduğum için herkes bana basketbola devam edip etmeyeceğimi soruyordu. Anlaşılan okulda bayağı seviliyormuşum. Yanıma ne zaman bir kız konuşmak için gelsin Nisa beni başka tarafa çekiyordu. Sebebini sorduğumda sen rahatsız oluyorsun falan gibisinden ağzında bir şeyler geveledi. Sonra beni Kolumdan sürükleyerek konferans salonuna soktu.Salonda boş muhabbetler döndü. Zaten söyledikleri tek şey Maskeli Balo olacağıydı.Herkes  baloya kiminle gideceğini konuşuyordu. Galiba ilk kez bir baloya tek gidecektim. Konferans salonunun çıkışında bizimkileri beklerken Sercan Nisa'nın kolundan tutup kendine çevirdi.Lan öpöek mi kızı vallahi dalarım sakatım falan demem he.Neyse ya zaten konuşuyorlarmış. Nedense kendimi engel olamadım ve onların yanında doğru yürüdüm hızlıca.Kelcan Nisa'yı baloya davet ediyordu.Nisa tam cevap verecekken;
B:Malesef.Benimle baloya geliyor.