HURT ME WITH YOUR LOVE

Chapter 4: A Vancouver

"What?!" sabay sabay na tanong ng mga kaibigan ko.

"Kaya pala isang linggo ka na namang 'di macontact at hindi lumalabas," napasandal sa kinauupuan niya si Venus.

"What should I do?" problemadong tanong ko.

"Talk to him na," she suggested.

Hell no!!!

"Oo nga, Jhen. Panahon na siguro para mag-usap kayo," Rose supported Venus' words

Oh my gosh!

"Bakit? Ba't ko kakausapin ang lalaking yon? Why would I do that?" malakas na tanong ko sa kanila.

No! Wala kaming dapat pag-usapan. May anak na siya, may asawa na siya. 'Yon na lang ang asikasuhin niya. Kaya ko naman ang sarili ko. Kaya kong buhayin ang anak ko.

"Sison, ayusin mo nga 'yang utak mo. Isang linggo ka ng hindi nalabas dahil ayaw mo siyang kausapin? Really, Jhen? Alam na niya na magkakaanak kayo, hindi mo na maitatago iyan," kalmadong sabi ni Rachelle.

What should I do? Paano niya ba kasi nalaman?
Hindi pa ako handa, e.

"Sino ba kasing nagsabi sa kanya? May kinalaman ba kayo, ha? Tinatraydor niyo ba ako?" I accuse them. Tinignan ko sila isa isa at agad silang umiling.

"Not me. Hindi ko ugaling makialam sa desisyon ng iba," I know Rachelle. Kahit minsan magaso ang babaeng iyan, mapagkakatiwalaan siya.

I don't think it's Venus. Masyadong tahimik.

"Rose kanina ka pa tahimik. May kinalaman ka ba dito?" masama ang tinging tanong ko.

She smiled at me. "Hindi ako nagsabi."

"E, bakit parang ginawa kang kasalanan?"

"I'm just trying to.. a.. help you!" she stuttered.

"What? What did you do?" I ask, upset.

She had no chance to answer my question because the doorbell rang. We all looked outside, wondering who it was. I didn't invite anyone other than them.

"Who's that?" they ask.

Tumayo kaming lahat at pumunta sa maindoor. Venus open the door for us. Sabay-sabay kaming naglakad papunta sa gate para makita ang bisita. Nakita pa namin si Janice, siya ang nagbukas ng gate.

We saw a man wearing shades. Napahinto ako sa paglapit, nagsimulang bumilis ang tibok ng puso ko. I looked at Rose, and she looks away.

"Ay Ma'am! May bisita po kayo, gusto raw po kayong makausap."

Agaw pansin ang boses ni Janice kaya naman napalingon silang lahat sakin. I looked stupid standing here!

Tinignan ko ang lalaki at nakita kong ngumisi siya. Kahit nakashades at hindi ko nakikita ang mata niya, alam kong naaamuse siya sa nakikita niya. Nakakainis!

What am I going to do? Tatalikuran ko ba siya? Pwede iyon diba? Ipagtatabuyan ko? Pero kapag ginawa ko iyo kukulitin pa rin niya ako. Tsaka alam na niya! Paano ba to?!

Hindi ako makapag-isip ng ayos dahil sa kaba!

Nagulat ako ng kalabitin ako ni Rachelle. "Hoy! Para kang tanga. Puntahan mo na siya." She even push me para lang kumilos.

Lumapit ako na parang tanga kung maglakad. Ano bang nangyayari sakin? The hell, Jhen! Get a hold of yourself.

Nang tuluyang makalapit ay tinignan ko siya mula ulo hanggang paa. Napaatras ako ng itaas niya ang isang kamay upang tanggalin ang salamin na suot.