Η Αναστασία κοίταξε το ρολόι. Η ώρα είχε πάει 7 κι έτσι σηκώθηκε να ετοιμαστεί.
Πήγε μπροστά στην ντουλάπα της και την άνοιξε. " Τι να βάλω"αναρωτήθηκε. Το ένα της φαινόταν κοντό,το άλλο μακρύ,το άλλο ότι τόνιζε πάνω της κάτι που δεν ήθελε. Έτσι μετά από πολύ σκέψη,κατέληξε στο να βάλει την αγαπημένη της πράσινη πλεκτη μπλούζα που τόνιζε και τα μάτια της με ένα τζιν. Έπειτα,βαφτηκε,ετοιμάστηκε και πήρε τηλέφωνο τον Στέφανο να του πει ότι ήταν έτοιμη. Ο Στεφανος,όμως δε σήκωνε το τηλέφωνο του. Ξανά προσπάθησε 2-3 φορές,αλλά και πάλι χωρίς αποτέλεσμα. Έτσι,κοιταχτηκε στον καθρέπτη κι ένα δάκρυ κύλισε. Έπειτα,πήγε στο δωμάτιο της και άρχισε να ξεντυνετε. Εκείνη τη στιγμή,χτύπησε το τηλέφωνο της. Είδε στην οθόνη του τηλεφώνου της να αναγράφεται το όνομα του Στέφανου κι όντας θυμωμένη το σήκωσε.
-Αναστασία:Που ήσουν τόσες ώρες;
-Στέφανος:Συγγνώμη,αγάπη μου με πήρε ο ύπνος.
-Ντίνα:Μωρό μου; ακούγεται η φωνή της Ντίνας από μέσα κι η Αναστασία την άκουσε.
-Αναστασία:Που είσαι;
-Στέφανος:Σπίτι. Που να είμαι; αναρωτιέται και κάνει νόημα στην Ντίνα να μην ξανά μιλήσει.
-Αναστασία:Στέφανε,ποια σε είπε μωρό μου;
-Στέφανος:Καμία,αγάπη μου. Τηλεόραση είναι. Έρχομαι από εσένα!της λέει και πάει να το κλείσει,αλλά η Αναστασία του κόβει τη φορα.
-Αναστασία:Δε θέλω να έρθεις! Θα τα πούμε αύριο.
-Στέφανος:Μα....
-Αναστασία:Δεν έχει μα. Κάτσε με την τηλεόραση σου!Του λέει και του το κλείνει. Αμέσως ξάπλωσε στο κρεβάτι της κι άρχισε να κλαιει. Είχε καταλάβει ότι ο Στέφανος της έλεγε ψέματα και ήταν με κάποια άλλη. Το θέμα ήταν γιατί; πριν λίγες ώρες της έλεγε ότι την αγαπάει και τώρα πήγαινε με άλλη;
VOCÊ ESTÁ LENDO
Φίλοι.....;
RomanceΦίλοι....φιλία.....σημαντικές λέξεις. Ήταν σημαντικές και για την Αναστασία και για τον Στέφανο. Ένιωθαν ο ένας τον άλλο φίλο ή τουλάχιστον έτσι πίστευαν. Οι γύρω τους είχαν άλλη άποψη.