Birisinin sadece size ait olduğunu hissetmek güzel bir his.
Tamam, bir insanın size ait olması belki çok bencilce olabilir ama iyi hissettirmiyor diyemez kimse.
Oysa koskoca bir krallığa sahibim, bir insana sahip olmak beni bu kadar mutlu etmemeli.
Ama Magnus'u izlerken bunları düşünmeden edemiyordum.
Elimle yüzünü yavaşça okşadım ve eğilip dudaklarına bir öpücük bıraktım. Sonra birkaç öpücük ardından gözleri yavaşça açılmıştı.
"Günaydın Alec." Deyip beni öptüğünde istemsiz gülümsemiştim. "Saat çok mu geç oldu?"
"Hayır, hala erken. Sadece tek başına yatakta uzanmaktan nefret etmeye başladım. O yüzden sen de uyan istedim. Çok mu bencil davranmışım?"
"Hayır, iyi yapmışsın." Deyip eliyle yüzümü okşadı. "Ben... seni özledim."
"Yanımdayken mi?"
"Hayır, o anlamda değil." Deyip tekrar dudaklarıma bir öpücük bıraktı.
"Hmm, ne anlamda?"
"Biliyorsun ne anlamda olduğunu." Deyip beni tekrar öpmeye başladı. Sonrasında yavaşça beni üstüne çekmişti.
Onun bu hali hoşuma gidiyordu. Her zaman istediğim hali... benden daha istekli olmasını istiyordum. Kendi kendine beni istemesini, bunu açık açık söylemesini...
Evet kesinlikle bu da çok bencilce.
Onun üstüne yerleştikten sonra hafifçe geriye çekildim.
"Ama benim karnım aç, henüz kahvaltı bile yapmadık." Dediğimde beni süzmüştü.
"Kahvaltı yapalım o zaman ilk." Demişti masum masum. Ama ben seni gerçekten yerim.
"Beni özlemiştin hani?"
"Özledim ama sonuçta senden değerli değil." Dediğinde onun dudaklarına bir öpücük bıraktım.
"Bu kadar iyi olman bazen hoşuma gidiyor ama bazen beni deli ediyorsun. Birileri seni çok kolay kullanabilir Magnus, bu benim için de geçerli. Bu kadar iyi olmamalısın."
"İnsan birisini seviyorsa onu kullanmaz, eğer beni seviyorsan beni kullanmazsın."
"Yanlış, insan en çok sevdiği kişileri kullanır. Onun sevgisini kullanır, bağlılığını kullanır, güvenini kullanır. Zaten seni sevmeyen bir insana seni kullanma hakkını verecek kadar yakın olmazsın. Senin karşına iyi insanlar çıkmış, bu belli oluyor. Ama bir gün karşına öyle kötü insanlar çıkar ki bu iyi niyetinden eser kalmaz."
"Bu hayatta çok fazla kötü insan var, bunun farkındayım. Ama iyi insanların var olduğunu da biliyorum."
"O zaman sana bir soru, sence ben seni kullanıyor muyum?"
Magnus sorduğum soru karşısında bir süre afallamıştı.
"Bence kullanmıyorsun ama kullanabileceğini biliyorsun. Ama yapmıyorsun, genelde benden bekliyorsun. Seni istememi, seni sevmemi, sana ait olmamı... kendi kendime yapmamı istiyorsun. Bu konuda bana herhangi bir yöndendirme yapmıyorsun."
"Gerçekten zeki birisin." Deyip onun alnına bir öpücük bırakmıştım. "Peki bu durum seni rahatsız etmiyor mu?"
"Hayır etmiyor. Ben sonuca bakıyorum. Sonucunda mutlu muyum? Evet mutluyum."
"Bir yalanın içinde yaşıyor olsan bile mutlu olduğun için bir şeyleri görmezden gelir miydin?"
"Bir yalanın içinde mi yaşıyoruz?"
