Finding the Real Me:My Journey to Reality

Journey 10: Mannequin is my friend he he ^^V

Mosoyong mosoyo tologo oko kosi may nogboboso polo neto <3 thenkyu po sayo !! si nag comment xD

Chapter 10

Mystic's PoV

Huwaaaaaahhhhh !! hehe ^^V , kagigising lang ,sorry naman po!

"KYAAAAAAHHH!! Ang cute mo talaga ate Mystiiiicc!!  Ang singkit-singkit ng mata mo! Ang cuuuutteee!! Good Morning po! Ay ,mali ! Good Noon ! Kumain ka na po Ate, kasi po antagal nyo pong natulog tapos ngayon lang kayo nagising. Nagluto po ako ng kakainin natin ! Tara po , sabay na tayo.Hehe .." Si Monique ,ang hyper talaga nito. :3 ..Ang cuutee! ^_^

"Hala? thank you Monique at nag-abala ka pa hehe. Sorry talaga! napagod kasi ako sa byahe namin kahapon e. Yaan mo , next time, ipagluluto na kita!" ,sagot ko naman.

"Anu ka ba ate :3, okay lang yun no.. Ngayon lang naman to e. Sa labas naman talaga dapat tayo kakain, sa Dining Hall , kaso tinatamad ako e ^_^V tsaka inantay talaga kita magising para sabay tayong kumain , para magget-to-know-each-other ba?! hehe." ,ang daldal xD

"Sige na, sige na.. Ang friendly mo na, ang bait mo na, ang ganda mo pa, tsaka powerful pa.hehe ..Sana yung ibang Charmers dito gaya mo. hmm , ---", di pa ako natatapos e, nagsalita agad sya..

"Yan lang Ate! T^T, maganda ako ? talaga po ? e, siguro nga .. Pero magaganda naman po lahat ng nandito e. Tsaka, di po ako powerful. Haist, I'm one of the weaklings po T~T.. I can't even control my powers T~T.." ,hala! napaiyak ko ba?!  halaaaaa!!

"Hala Monique! ,sorry po! Hindi ko sinasadya na paiyakin ka!.. ",yumuko lang sya.."Tahan na please.." ,hinagod ko yung likod nya para kahit papano e, ma-comfort ko sya."Okay lang yan, atleast ikaw, alam mo kung ano ka, tsaka kung san dapat ang mundo mo, maraming nagmamahal sayo.." ,haayy , bumibigat na naman ang dibdib ko! >,<

*sniff* *sniff* " Eh? Ate, may pinanghuhugutan ka po ba? :3 T~T", sige na nga, magbubukas na'ko sa batang to. Mukhang mabait naman e..

"Haaay , alam mo bang nanggaling ako sa mundo ng mga mortal? Doon, sa loob ng labing-tatlong  taon, matapos mamatay ang itinuturing kong ama, hindi na ako kailanman nakaramdam ulit ng pagmamahal. Hindi ko nga maramdaman na isa pa ako sa pamilya nina nanay. Noon, akala ko, anak talaga nila ako, kaya hindi ko lubos maisip ang trato ni Mama sakin nung namatay si Papa.. Nalaman ko lang ngayong matanda na ako, na hindi pala ako totoong anak, masakit sa loob noong sinabi sakin ni Mama na hindi nya ako kailangan. Pero pinaalis nya ako e. Kaya ayun, hanggang sa nakarating ako dito.." , ang haba naman ng sinabi ko. -_-

 "Eh, bakit naman  ganun? Nagng masamang anak ka po ba para tratuhin ka nila ng masama?" aniya

"Hindi. Wala akong ginagawang masama. Parati nga akong sumusunod sakanila e. Nag-aaral naman ako ng mabuti. Tumutulong sakanila sa bahay. Nirerespeto ko si Mama at ginagalang. Inaalagaan ko pa nga sya habang wala si Kuya e. Noon, hindi ko alam ang dahilan kung bakit ganoon na lang ang trato nila saakin. Pero ngayon ? Malinaw na. Malinaw na sakin ang lahat.. Dahil isa lang akong ampon...

Sige na. Ahm, ililigpit ko na tong mga pinagkainan natin, para makalabas na rin tayo.hehe..", binago ko na ang usapan dahil baka biglang tumulo ang luha ko't mapaiyak nang wala sa oras..

"Ay Ate! Ako nalang po nyan *sniff*," aniya habang inaayos ang sarili mula sa madramang pag-iyak."Maligo ka na po at mag-ayos, ito-tour po kita sa labas." , Monique.

"O, talaga? Sige ba. Hehe, pero nakakahiya naman ata..." 

"Hindi po , wag ka nang mahiya !! ^^V, ganito naman po talaga dapat dito: Kapag may new student; yung boardmate nya yung naka-assign na magto-tour sakanya, automatic na yun yung gagawin." aahhhh ,okay..

"Sige, mag-aayos na muna ako. Thank you sa lahat! Ang sarap nga pala ng luto mo ^^V hehe" ,saad ko.

Nag-sipilyo na ako't naligo, ginawa ko na ang dapat gawin. Hmm, sa unang araw ko dito,sana naman maging maayos na'to sa kabuuan.. Nagpapasalamat ako't isang mabait na roommate ang nakasama ko. Palakaibigan pa. Sana hindi ako mahirapan...

"Mon-mon, tara na!", tawag-pansin ko sakanya.

"Sige,sige po!" parang mas excited pa ata sakin to ah? haha...

Naglakad-lakad na kami sa academy ---ay mali! lumipad pala kami, sakay ng isang ulap. One word to describe this experience... SUPERCALIFRAGILISTICEXPIALIDOCIOUS!! Haha. sabi nya, hindi nya pa daw kayang gamitin yung ibang nagagawa ng powers nya. Inuna nya daw i-master ang paglipad kasi gusto nya daw yung lumilipad e. Adik nito. Haha..

Sige na, punta na tayo sa dapat na pinag-uusapan natin ngayon.. 

So,yun na nga ang nangyari.. Habang lumilipad kami, nakikita namin ang buong akademya,makikita mo yung sobrang lawak na lupain nila.. Gaya sa labas nito , sa buong Amethysvania, marami ding mga kakaibang bagay--may mga punong sobrang kakaiba kung ihahalintulad sa mga puno sa Earth, may mga bulaklak na hindi ko mapaniwalaang nag-eexist pala, mga gusaling parang puro professional architects lang ang gumawa-- o architects ba talaga?, madaming rainbows.. Maniniwala ba kayong may mga clouds na ginagamit ang mga wizards na ginagawang lamp? Yun daw ginagamit nila sa gabi.. Tinatanong nyo kung san ko yan napulot? Malamang kay MOn-mon ! xD , kanina, habang pasakay kami dito eh, sinabi nya sakin yan. Wala lang , pampadagdag daw ng kaalaman.Haha .. Anyway, talagang breath-taking ang view, para talagang nasa fantasy world lang ako e. Maraming mga estudyante sa baba. Mukhang normal lang kung titingnan, pero parang nasa Elite school din, kasi ba namn, mukhang lahat ata sila ay may itsura!(-kahit nasa taas, nakikita ko ng malinaw ang mga nasa baba huh? May enhanced vision ako! ^^V), tsaka iba-iba sila ng buhok e :3.. Fantasy World talaga kung titingnan, pero hindi e, kasi totoo tong nakikita ko, at andito ako, soon, mararanasan kong makisalamuha sakanila, soon, malalaman ko ang uri ng pamumuhay nila, and maybe, baka malaman ko na rin kung ....

ano ang totoo kong katauhan...