Bangtan Family Crap

1.

ღამეა, ალბათ იწვიმებს, ცაზე სავსე მთვარე ამოსულიყო და სეულს მაღლიდან დაჰნათოდა, ისედაც განათებულ ქალაქს უფრო ანათებდა.

თეჰიონი უზარმაზარ საწოლზე ძალაგამოცლილი წევს და დაძინებას ცდილობს. თვალები ეხუჭება, რადგან დღეს ძალიან დამღლელი დღე ჰქონდა. ფეხის კანკალით შემოვიდა სახლში და საწოლამდე ძლივს მიაღწია. უკვე უნდა ჩასძინებოდა რომ გაბმული ბზუილი გაისმა ტელეფონზე, რომელიც თავთან ახლოს ედო. შეხტა, ჭირვეული ბავშვივით ხელ - ფეხის ჰაერში უაზროდ ქნევა დაიწყო და ხმამაღლა შეიგინა. შემდეგ კი გაბრაზებული ტელეფონს დასწვდა რომ ენახა, რომელი სულელი სწერდა ამ შუაღამეს.

სახე დამანჭა და ისე შეხედა ეკრანს, საერთოდ ჯიმინი მხოლოდ მაშინ სწერდა ასე თუ მართლა რაღაც სასწრაფო იყო. ოდნავ შეშინდა.

თეჰიონი თვალებს ატრიალებს, ტელეფონს მთლიანად თიშავს, შემდეგ კი საბანში იფუთნება და ძილს აგრძელებს.

ჯიმინი კი ვერ ისვენებს, ბორგავს, ამიტომაც გარეთ გასვლა გადაწყვიტა. ტაქსის მოლოდინში პატარა ცხვირი ეყინება, ტელეფონს კი მთელი ძალით უჭერს ხელს, ახლა ღამის პირველი საათია, ბიჭებისთვის არ მიუწერია, რადგან იცის, არცერთი არ გაჰყვება და მასაც არ გაუშვებენ.

ყვითელი ტაქსით მალევე მიდის ერთ უზარმზარ კლუბთან, განათებები ლამაზად მოძრაობს აქეთ - იქით, შესვლამდე ყველა მას ათვალიერებს, შემდეგ კი სამოთხეში დგამს ფეხს. ბართან ჯდება და რაც შეიძლება მეტ სასმელს ითხოვს. ბოლოს კი რაც ახსოვს, ეს უზარმზარი ჭიქაა, რომელიც ბარმენმა დაუდგა წინ და ერთი დაბალი ბიჭი, რომელსაც პატარა საყვარელი ცხვირი ჰქონდა.

დილით ტელეფონის ბზუილი აღვიძებს. სახეს მანჭავს და თავზე ხელს იდებს. მეორე ხელით ტელეფონს იღებს, სადაც უამრავი შეტყობინებაა ინსტაგრამიდან. როგორც კი ხსნის მაშინვე თავის ფოტოს ეჩეხება, რომელიც ვიღაც უცნობ ბიჭს უდევს, თვალები შუბლზე ასდის, როდესაც წარწერას კითხულობს.

- რა ჯანდაბა მოხდა?

~ ~ ~*~*~ ~ ~
უბრალოდ, საცდელი თავია.

ნელ - ნელა დაიდება, თუ გამოხმაურება არ მოჰყვება, მაშინ წავშლი, რატომღაც არ მენანება😆