[kookmin]กุกมินมายมาเฟีย My Mafia [End]

My Mafia:17 [Ending]

"พี่กุก"

โคล้มมม!!

จีมินล้มลงทันทีที่ปลายเท้าเหยียบลงบนพื้นพรม เมื่อมินะเห็นจึงรีบวิ่งเข้าไปพยุงจีมินไว้ให้ขึ้นไปนอนบนเตียงคงเป็นเพราะจีมินนอนนานเกินไปจึงทำให้ขาทั้งสองข้างของเขาไร้เรี่ยวแรง

"คุณจีมินพักก่อนนะคะ มินะรู้ว่าคุณเป็นห่วงจองกุก จองกุกกับซองอุนจะต้องไม่เป็นอะไรค่ะ" มินะพูดปลอบใจจีมินทั้งที่ตัวเองยังมีน้ำตาคลออยู่ที่หน่วยตา เธอเองก็อยากจะร้องไห้ออกมาเหมือนกัน เเต่ก็ต้องเข้มแข็งเอาไว้เพราะไม่อยากให้จีมินจิตตกกับเรื่องที่เกิดขึ้น

"พี่กุกจะไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับคุณมินะ"

"ค่ะ"

"จีมินอยากไปหาพี่กุก จีมินอยากช่วยพี่กุก"

"รอให้คุณจีมินแข็งแรงดีก่อนนะคะ แล้วมินะจะพาคุณไป"

"แต่จีมิน.."

"นะคะ ถ้าคุณจีมินยังไม่หายดีแล้วจะช่วยจองกุกได้ยังไงละคะ"

"ค ครับ"

"นอนพักก่อนเถอะนะคะ"

"เอ่อ คุณมินะ"

"คะ"

"จีมินอยากเจอลูก"

"จริงสิ มินะยังไม่ได้บอกคุณน้าฮีวอนเลยว่าคุณจีมินฟื้นแล้ว"

"ม่ามี้ ม่ามี้ตื่นแล้ว"

เมื่อเด็กน้อยเห็นแม่ของตัวเองตื่นแล้วก็รีบวิ่งเข้าไปกอดและหอมทันทีและมันก็ทำให้จีมินตื้นตันใจจนพูดอะไรไม่ออก มีเพียงน้ำตาที่ไหลพรากเท่านั้นที่ไหลออกมาด้วยความดีใจ

"ม่ามี้ ม่ามี้ย้องไห้ทำไม ไม่เอาไม่ย้องน้า" เด็กน้อยเช็ดคราบน้ำตาที่ไหลออกมาจนอาบแก้มของจีมินจนใครต่อใครที่ได้เห็นก็ต่างเอ็นดูในความน่ารักของมินอา

"ล ลูก ลูกแม่" จีมินกอดหอมเด็กน้อยด้วยความรัก มินอาน่ารักมาก หน้าตาของเธอช่างเหมือนกับจองกุกแต่ผิวขาวเนียนเหมือนกับเขา