FIRTINA ADIMLAR (Tamamlandı)

29. Bölüm

Yeniden arkamı dönüp giderken başımı sol yanımdan çevirip, "Aslında sana bir teşekkür borçluyum. Haftalardır bulamadığım bir şey için bana yardımcı olmuş oldun." Dedim.

"Nasil? Anlamadım."

"Ben bu taya bir isim arıyordum ama sayende bulmuş oldum. Teşekkürler."

Dedikten sonra yeniden arkamı dönüp siyah incinin yularından tuttum ve ağıla doğru ilerledim.

Ağıla girdiğimde arkamdan gelen Mucizeyi alıp annesinin yani Yadigar ın bölmesine bıraktım.

Daha sonra Siyah İnciyi de alıp kendi bölmesine yani hemen Mucize nin yanında ki bölmeye bıraktıktan sonra her ikisine de yemesi için biraz yem verip onları izlemeye koyuldum.

Ben onları izlerken az sonra ağıldan içeri Zeynep girdi.

"Napıyorsun bakalım?"

"Ne olsun ağılımızın yeni üyesi Mucize yi besliyorum."

"Mucize mi? O da kim?"

"Yadigar ın tayı."

"Güzel bir isim bulmuşsun."

"Aslında ben bulmadım. Az önce Siyah inciyle gelirken karşıma birisi çıktı ve y3re düştüm. Giderken bana Yadigar ın arkasında bir yavru bırakmasının mucize gibi olduğunu söyledi. O an ben de bunun iyi bir fikir olduğunu düşünüp ona bu ismi verdim."

"Kimmiş o?"

"Kemal amcanın oğlu olduğunu söyledi."

"Selim mi?"

"Evet, tanıyor musun onu?"

"Evet bazen geliyordu buraya ama sen yatılı kaldığın için denk gelmemişsindir."

"Olabilir neyse benim şimdi biraz işim var daha sonra ayrıntılı olarak konuşuruz seninle tamam mı?"

"Tamamdır ama arayı çok açma bu aralar pek görüşemedik."

"Tabi ki can dostum her zaman."

Zeynep e sarıldıktan sonra Mucize ve Siyah İnci yi geri de bırakıp ağıldan dışarı çıktım. Çıktığımda karşımda Kemal amca, babam ve az önce karşılaştığım çocuk Selim vardı. Onlara selam verdikten sonra geri de bırakıp yoluma devam ettim.

"Merhaba Kemal amca."

"Merhaba Sahra kızım."

"Sahra kızım sen de bizimle gel istersen atların kontrolünü yapacağız hem yeni taya da bakarız. Bu arada bak bu da Kemal amcanın oğlu Selim. Bu yıl Üniversiteye gidecek."

"Öyle mi memnun oldum. Az önce tanışmıştık zaten. Ama ben size katılamayacağım baba Ahmet amcanın yanına gideceğim daha sonra bakarım olur mu?"

"Tabi kızım nasıl istersen."

Onları da geri de bıraktıktan sonra yol boyu yürüyerek çiftliğin sonuna kadar ilerledikten sonra Yadigar ın ilk kez elma yemek için beni üzerinden indirdiği noktaya gelmiştim.

Bir an da bütün anılar gözümde bir bir canlanmaya başladı. Buraya haftalar sonra ilk kez geldiğim için beni bir an da geçmişe götürmüştü.

Bir müddet orada kalıp aynı günü gözümde canlandırmaya çalıştım. Bu duvarın dibine gelmiştik ve Yadigar yerdeki elmaları görüp yemeye başlamıştı. O zamanlar hâlâ at üzerinde durmaktan biraz korktuğum için yere inmeyi becerememiştim ve Yadigar da benim yer inebilmem için sanki hissetmiş gibi eğilmişti.

Daha sonra ben inince de başını alıp duvar boyunca ilerlemeye başlamış ve işte orada ki duvar da kaybolup gitmisti. Ben de merak edip arkasından gitmeye başlamıştım.