Above The Clouds

E L E V E N

Jihyun:ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΤΟΣΗ ΩΡΑΑΑ?!
Eunha:Στο πάρκο λίγο πιο κάτω μην αγχω
-Είπα και μπήκα μέσα πηγα στο μπανιο έπιασα δυο πετσέτες και πηγα έξω έδωσα την μια στον Felix ο οποίος τουρτούριζε και έκατσα στον καναπέ-
Hyunjin:Και για πείτε ρε καγκουρια από το παράθυρο κατεβήκατε?
Felix:Γιατί είχαμε άλλη επιλογή
-Είπε και ήρθε και έκατσε δίπλα μ και με τράβηξε κοντά του....δεν είμαστε ζευγάρι παιδί ηρεμισε λίγο την πέτσα σου-
Hyerin:ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΣΤΟΝ ΛΑΙΜΟ ΣΟΥ!?
-Φώναξε και έτρεξε και μου σήκωσε τα μαλλιά...γαμω το είχα ξεχάσει τελείως τώρα άντε να εξηγείς γαμωτο-
Eunha:Τίποτα...
Heejin:Τι έκανες ρε τομάρι στην κολλητή μ?
Felix:Ότι είναι δικό μ πρέπει να φαίνεται ότι μου ανήκει
-Είπε με έναν ηλιθιο τόνο σιγουριάς καλά πάει καλά εγώ ποτε δεν είπα ότι είναι δικιά του αυτός με κόλλησε στον τοίχο...καλά όχι ότι εγώ έκανα κάτι αλλά αυτό είναι άλλο θέμα-
Eunha:Εεε μπαστα κύριος ποιος σου είπε ότι ειμαι δικιά σου?
Felix:Δεν θυμάμαι όταν σε φιλούσα να έκανες κάτι
Eunha:Ξέρεις τον λόγο και το εκμεταλλεύεσαι
-Είπα λίγο πιο δυνατά αυτήν την φορά γιατί είχαν φύγει όλες η πιθανές ελπίδες να μείνω ψύχραιμη-
Felix:Ξέρεις κάτι εκείνες που εκμεταλλευόμουνα ήταν καλύτερες....μιλούσαν λιγότερο
-Τότε έκανα το μόνο πράγμα που σκέφτηκα...σηκώθηκα πάνω του έδωσα μια δυνατή γιατί του αξίζει του πουσταρά και άνοιξα την πόρτα και έφυγα....φυσικά και από πίσω άκουσα πολλαπλές φορές το όνομα μου αλλά δεν έδωσα σημασία....βγήκα έξω και έβρεχε πολύ περισσότερο από πριν αλλά δεν με ενδιαφέρει βγήκα έξω και ξεκίνησα να περπαταω τα μάτια μ έτσουζαν και σε λίγο είχα ξεκινήσει να δακρύζω πλέον περπατούσα τόσο γρήγορα που μπορείς να πεις ότι έτρεχα κιόλας....σαν να ήθελα να ξεφύγω από κάτι...και όντως ήθελα....ήθελα να ξεφύγω από την αλήθεια που με κυριεύει εδώ και καιρό την αλήθεια γιατί το ποσό με ενοχλεί να μην ειμαι αρκετή για αυτόν τον άνθρωπο και ότι κάθε φορά που ερχόμαστε κοντά παντα θα κάνω βλακεία....είχα φτάσει στο πάρκο κάθισα στην κούνια και τότε μου ήρθε η εικόνα από πριν....που ήμασταν μια χαρά δεν μας ενοχλούσε τίποτα και κανένας....α ρε Jonghyun αν ησουν εδώ όλα θα ήταν καλά τώρα....γιατί έπρεπε να φύγεις....τότε ξεκίνησα να κλαιω αλλά δεν ήξερα γιατί...για τον Felix ή για τον αδερφό μ που πέθανε πριν 3 χρόνια σε τροχαίο....δεν ήξερα πλέον ήθελα να εξαφανιστώ να φύγω....τότε ένιωσα δυο χέρια να τυλίγονται γύρο μου....νόμιζα ότι ήταν στο μυαλό μ αλλά αυτό το άγγιγμα το ξέρω....ήξερα ότι ήταν ο Felix και ότι ήρθε να με βρει αλλά δεν ήθελα να γυρίσω ήξερα ότι θα τον χτυπούσα γιατί του τα είχα μαζεμένα αλλά δεν ήθελα-
Felix:Μην κλαις...απλά ηρέμησε
Eunha:Τι θες πάνε σπίτι θα κρυώσεις....
Felix:Σουτ....θα πάμε μαζί όταν εσυ θες
-Δεν ειχα άλλη επιλογή....γύρισα απότομα και τον αγκάλιασα...τον αγκάλιασα τόσο σφιχτά λες και αν δον άφηνα θα έφευγε μακριά μου...ένιωθα πως θα τον έχανα για άλλη μια φορά....αλλά όχι πλέον ξέρω ότι είναι έδω και θα μείνει δεν θα με αφήσει...τότε γύρισα να τον κοιτάξω...έκλαιγε γιατί όμως έκλαιγε...δεν μπορώ να καταλάβω αν με θέλει ή όχι αν με αγαπάει ή όχι...δεν μπορώ να καταλάβω τίποτα είναι όλα μπερδεμένα....σκέφτομαι απλά να τον απαρνηθώ....να πιέσω τον εαυτό μου να πειστεί ότι δεν τον θέλω πλέον....αυτό πρέπει να κάνω μπορεί να μην είναι το σωστό αλλά πρέπει....αλλά θέλω να κάνω κάτι τελευταίο θέλω απλά να περάσω αυτήν την στιγμή σαν να είναι η τελευταία....όρμηξα πάνω του και τον φίλησα....ήθελα τόσο πολύ να το κάνω αυτό τώρα και ήξερα ότι και αυτός το ηθελε....σιγά σιγά κατέβαινα προς τα κάτω και ξεκίνησα να του αφήνω όσα πιο πολλά σημάδια στον λαιμό μπορώ ήθελα να θυμάται ότι περάσαμε σήμερα γιατί θα είναι η τελευταία μέρα που θα σταματήσω για τον έξω κόσμο να τον βλέπω αλλιώς....ξέρω είναι λάθος είναι πολύ λάθος αλλά θέλω να το κάνω-
Felix:Δεν χρειάζεται να πείσεις τον εαυτό σου για τίποτα...
-Τι είπε μόλις τώρα....που ξερει τι σκέφτομαι?-
Eunha:Εεε?
Felix:Τηλεπάθεια ονομάζετε
-Είπε και με φίλησε απαλά λες και ήμουν απο γυαλί....τότε κοίταξα τον λαιμό του και χαμογέλασα στην εικόνα ότι αύριο θα τον κοιτάνε όλοι και θα τον ρωτάνε-
Felix:Ναι ναι πολύ αστείο
Eunha:Εγώ σε βρίσκω πολύ ελκυστικό έτσι
-Του είπα και γούρλωσε τα μάτια του-
Felix:Πάμε σπίτι τα παιδιά θα ανυσηχουν...
-Με άρπαξε από το χέρι και με κόλλησε πάνω του και ξεκινήσαμε να περπατάμε....βρεγμένοι σαν δυο πάπιες....ίσως ήμαστε meant to be με αυτόν τον άνθρωπο...λέω να του ανοιχτώ περισσότερο μόνο τότε θα μάθω πως θα καταλήξουν τα πράγματα-
Eunha:Σαγαπω βλάκα...
-Τότε ξαφνικά σταματήσαμε γύρισα να τον κοιτάξω  και ένα χαζό χαμόγελο εμφανίστηκε....τότε με πήρε στον ώμο του και ξεκίνησε να τρέχει-
Eunha:Άσε με κατωωωω!!
Felix:ΜΕ ΑΓΑΠΑΕΙΙΙΙΙ ΤΟ ΕΙΠΕΕΕΕ!!!
-Ξεκίνησα να γελάω με την αντίδραση του....ήταν γλυκός και ηλίθιος ταυτόχρονα τότε με κατέβασε κάτω και με αγκάλιασε-
Felix:Και εγώ σε αγαπώ....και είσαι δικιά μου
-Όχι δεν συμφώνησα ποτε με αυτό....και δεν ξέρω αν θα συμφωνήσω....δεν ξέρω αν είναι σωστό να κλέψω τέτοιο κούκλο από τα κορίτσια-
——————————————————————————-
Ξέρω είναι λίγο μικρό αυτό το πάρτ βγήκε μόνο 880 λέξεις αλλά νυστάζω και άμα συνέχιζα θα έβγαινε πολύ μελό και δεν ήθελα...ελπίζω να σας άρεσε ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ μου και να είστε όλα καλά....ευχαριστώ για την υποστήριξη που δείχνετε στα παρτ μου και για όσους αντέχουν αυτήν την κριντζια✨
Go and check:
gewrgi1aa-k
Και iroplk μαλακα διαβαζεεεε😂😂