YALANCI//Loki x Taylor (hiddleswift)

14~Bir Sayı Tut

Aynı anda kızgın ve borçlu hissediyordum. Ellerimde gömleğinin yakası, salak salak sırıtan suratına bir yumruk geçirmemek için kendimi tutuyordum. Taylor korkusunu geride bırakmış şekilde bi adım attı ve konuşmaya başladı.

"Earn? Gerçekten mi? Neden?"

Thor, Taylor'ı omzundan tutup sakinleştirmeye çalıştı. Jane de gürültüye gelmişti.

"Taylor sen Jane'in yanına geçmek ister misin?"

"Hayır Thor, burdayım."

"Taylor hemen Jane'in yanına git."

"Loki... Böyle emir verince etkili olacağını mı sanıyorsun?"

"TAYLOR!"

"Sana hayır dedim! Earn neden bunu yaptı duyacağım."

"Neden mi bu Tanrı bozuntusunu buraya tıktım?"

"Bekle siz önceden tanışıyor musunuz? Loki'nin metaforunu nerden biliyorsun?"

"Metafor mu? Onu böyle mi kandırdın Loki?"

"Taylor sana odaya git dedim!"

Marshall bir anda insan formunda has formuna geçtiğinde Taylor neredeyse bayılacaktı.

"SİKİYİM NOLUYOR?"

"GÖRDÜN MÜ TAYLOR? BEN APTAL BİR YALANCI DEĞİLİM! ŞİMDİ HEMEN JANE'İN YANINA GİT."

Thor bedenime kilitlenmiş tüm gücümü açtı. Çekici çağırıp Marshall'a doğru koşmaya başladı. İki adım önündeydim. Jane Taylor'ı sakinleştirmeye çalışıyordu ancak hala çığlıklarını duyabiliyordum. Bu halimi bu şekilde görmesi hiç iyi olmadı diye iç geçirdim. Marshall,Taylor'ın bildiği isimle Earn, bize fazla direnç gösteremedi. Thor onu yere devirdiğimiz an Asgard'a gidip benim masum olduğu babama iletecekti. Masumiyetim ortaya çıkmıştı ancak Asgard'a dönmek son isteğim bile değildi.

"Görüşürüz kardeşim."

"Thor bekle!"

"Noldu?"

"Henüz dönmek istemediğimi babama ilet. Ne biliyim çok kızgın falan de!"

"Taylor ile mi dönmeyi planlıyorsun?"

"Kes sesini Thor! Böyle bitemez."

Thor gittiği anda hemen Taylor'a baktım. Benden korkacak diye ödüm kopuyordu ama o hıçkırıklar içinde bana koştu ve sımsıkı sarıldı. Hemen onu kavradım.

"Tanrım, iyi misin Loki? Acıdı mı? Bir şey söyle."

"İyiyim gayet iyiyim, sen?"

Duraksadı. Uzun uzun baktı. Kelimelerini seçmeye çalıştığını anlamıştım.

"Loki ben,ben anlamıyorum."

"Farkındayım. Sana tanıştığımız günden beri söylediğim her şey..."

"Aman tanrım Loki! Sen yalan söylemiyordun,herkese yalan söylerken bana söylemiyordun."

"Sana hiçbir zaman yalan söylemedin Taylor."

"Siktir,bir yalan daha."

"Hayır,değil."

"Hiç yalan söylemedin mi?"

"Sanırım hayır?"

"Hislerin konusunda bile mi?"

"TAYLOR CİDDEN KONUMUZ BU MU?"

Konuşmayı kenarda gülerek izleyen Jane de birkaç kelime etti

"Loki bence şerefsiz bir yalancı. Hisler konusunda."

"Ne demek bu Loki?"

"Sana yalan söylemedim Taylor. Kimse bana bir şey hissetiremez derken bile bakışlarım ile reddediyordum bunu."

"Yani?"

"Az önce bir uzaylı olduğumu öğrendin benden korkmuyor musun?"

"Korkuyorum galiba. Bilmiyorum. Kavrayamıyorum."

"Az önce olanlar..."

"Thor'dan daha havalı olduğun kesin."

"Heeeyy."

"Jane kabul et ama."

"Taylor,kaçmamın ve dengesizliğimin sebebi bu. Gitmek zorunda oluşum. Buraya ait değilim."

"Anlıyorum. Yani tabii ki anlamıyorum."

"Seni seviyorum."

Dudakları şaşkınlıkla aralanmış ve gözleri açılmış olarak bana bakıyordu

"Arkadaş?"

"Sana aşığım Taylor."

Cevap vermeyince ben devam ettim.

"Bütün bunlar çok karmaşık biliyorum ama zaten senden bir karşılık beklemiyorum. Ben içimde yaşıyorum. Hiçbir şey yapmana gerek yok..."

Devam etmeme izin vermeden dudaklarıma yapıştı. Gülümseyerek karşılık verdim. Bizden daha fazla gülen Jane kapısını kapattı. Dudaklarımız ayrıldığında Taylor'a baktım. Çok korkuyordu. Korkuyordu ama beni isteyerek öpmüştü. Sarhoş değildi,şokta değildi.

"Arkadaştan çok daha fazlası?"

"Arkadaştan çok daha fazlası!"

Elini tuttuğumda bana biraz daha yaklaştı. Artık birlikteydik. O durumu iyice kabul edene kadar fazlası yoktu. Ben de Thor gibi onu Asgard'a götürmenin yollarını arayacaktım. Odaya aniden yuvarlanan Thor var gücüyle bağırdı.

"JANEEE! HAYATIMMM!BULDUM!!"

"Neyden bahsediyor o Tom?"

"Sana her şeyi anlatıcam ama önce aklından bir sayı tut"

"Tuttum."

"Yaklaş."

Ellerimizi kenetlediğimde gülümsedim.

"13 mü? Cidden mi?"

"Nasıl bildin demeyeceğim artık."

"Ben bir büyücüyüm ama insanların zihnini okuyamam. Sadece hissedebilirim.Sadece aramızda bir bağ olan kişilerin tuttuklarını..."

Aramızda gerçek bir bağ vardı. Deli gibi korkuyordu ancak benden korkmadığı belliydi. Bu karmaşa ona fazlaydı belki ama hisleri vardı. O benim tüm evrende sevebileceğim tek kadındı ve şimdi elimi tutuyordu.