That one person.

1

Me:
Ik ging op vakantie omdat ja mijn ouders wilde het graag en waarom zou je daarop nee zeggen? Dus het was gewoon een typische dag als je met het vliegtuig gaat. Iedereen heeft haast, je moeder pakt alles met haast in de hele nacht en iedereen heeft een beetje stress want ja je gaat op vakantie.

Nadat we op het vliegveld waren moesten we gewoon alle basic dingen doen zoals: je paspoort checken, langs de douane etc. Dus we waren gewoon aan het wachten net als gewoonlijk want ja wat zou je moeten doen als je op jouw vliegtuig wacht? Ja je kan genoeg doen zoals tijdschriften halen of eten. Maar ik ben niet zo een persoon. Tuurlijk haal ik eten maar verder niks eigenlijk.

Na een drie uur lange vlucht naar Agadir waren we eindelijk op het Airport van agadir. Het was heel warm omdat ja het was misschien 37 graden. Dus we moesten gaan checken en daar zat dus zo een gezin voor ons. Ja wat moet je denken? Ook gewoon een familie die op vakantie gaat natuurlijk. Maar dat meisje keek mij echt de heletijd aan. Maar dat is normaal want iedereen kijkt iedereen aan. Niet wetende dat die persoon zoveel voor mij zou betekenen.

Na die incheck en na alles gingen we gewoon ergens eten omdat het was een lange dag geweest. Dus toen gingen we naar het hotel en gingen we slapen. De volgende dag gingen we gewoon ontbijten en ja net als iedereen op vakantie. Toen we gingen zwemmen was precies hetzelfde meisje daar bij het paspoort checken. Maar nu keek ze me heletijd aan. Ik dacht echt zovan kijk weg? En ze kwam steeds dichterbij? Dus toen gingen ik en mijn zus gewoon van "zullen we tegen haar praten?" En het was uiteindelijk ja.

Toen we met haar gingen praten was het dus zo awkward zovan wat zou je tegen een persoon moeten zeggen die je net twee seconden kent? Dus we deden wat elk 10 jarig kind zou doen elkaar "trucjes" laten zien in het zwembad (tenminste ik dan). Dus na al die handstands in het water gingen het meisje weer weg want haar vader riep haar. Ze was trouwens hee aardig maar ik dacht er verder niks aan omdat wat zou je er van moeten vinden als er een random kind tegen je praat. Want ja het was toch maar gewoon een persoon die ook Nederlands kon en op vakantie was.

Nadat ik naar mijn hotel weer was kwam ik dus ergens achter. Onze hotelkamers waren precies tegenover elkaar. Zovan was dit verspeld? Hoe kan een persoon die in hetzelfde vliegtuig zat als mij, precies tegen over mij zat bij paspoorten, precies tegenlijk in het zwembad en naar mij toe kwam en een kamer tegenover mij hebben? Hoe toevallig kan het zijn? Maar ik dacht er niet veel van omdat ja ik was tien jaar. Met de dag werden we steeds closer en closer. We ontmoette een nieuw meisje met dat meisje. Dus we waren met z'n 4e. Oké ik noem die meisjes even Lisa en Zara. ( dat zijn trouwens niet de echte namen van die personen) Lisa was dus het eerste meisje die ik ontmoet had en Zara de tweede. Met de dag trok Lisa steeds meer zichzelf toe naar Zara en sloot ons echt buiten.

Dus als we gingen zwemmen ging Lisa alleen zwemmen als Zara zwom. Toen we na de vakantie terugvlogen was het gewoon weer je oude leven terug. We hadden wel nog een dag nadat we geland waren gebeld maar dat was het ook alleen.

Na een jaar kwam mijn vader naar mij toe. Hij zei "Lisa haar vader heeft mij gebeld ze wilt gaan afspreken deze zomer" tuurlijk was ik blij maar ook niet omdat ik had gewoon geen contact met haar. Na die dag hadden we dus "contact" via iMessage omdat ja toen had ik nog geen telefoon. Dus we bleven gewoon contact houden via iMessage. Toen een jaar later kreeg ik een telefoon en ik was dus hee vrolijk want nu kom ik vaker met haar appen en gewoon via whatsapp. Een paar maanden later gingen we weer afspreken.

We gingen naar de bioscoop en sushi eten dus dat was gewoon echt geweldig. Maar een ding was dus alleen ze woonde anderhalf uur van me vandaan dus het was niet dat ik zomaar naar haar toe kon komen.

Onze band werd steeds sterker en sterker totdat we elkaar als "broertjes" zagen omdat "sisters" is gewoon zo een basic ding wat meisjes doen. En nu over precies twee dagen zie ik haar weer na 10 maanden en ik heb er echt heel veel zin.

Maar uiteindelijk als je erover nadenkt is het toch raar? Was dit een geplande vriendschap die allah swt voor mij heeft gedaan omdat ik toen die tijd met hele slechte mensen om ging? Ik ga niet meer met die "slechte" mensen om door die ene persoon. Maar gewoon het idee dat we bij paspoorten checken tegenover elkaar zaten. Elkaar in een zwembad ontmoette en een kamer tegenover elkaar hadden. En toch denk ik hier elke dag aan. Ik vind dat die meisje voor mij een cadeau was van Allah omdat ik met mensen omging die niet goed voor mij waren en ik ben elke dag zo dankbaar dat ik de kans heb gekregen om met haar vrienden geworden te zijn. :)

Heey dus ik heb een nieuwe boek! In deze boek ga ik schrijven over dingen wat er in mijn leven gebeurd en allemaal storytimes eigenlijk. En ik ga er over alles hebben. Ik hoop dat jullie het allemaal leuk gaan vinden en ja! Hope you enjoy

Like en comment!