Hayaller Hayatın parçasıdır

Önsöz

 Aşk
 Sevgi
 Sev
 Çocukluğum
 Kendin Ol
 Hayatı yaşa
 İmkansız Aşk
 Hayaller sendin
 Arzu ile Kamber
 Sen sen Ol
 ADAM
 Vazgeçmek
 Değişme
 Ben
 Küsmek
 Özür
 Değer verdiklerimiz
 Özledim
 Annem
 Babam
 Abim
 Ilerde ki evladıma not
 Arkadaş
 Tükendim
 Gidene mi? Kalana mı zor?
 Dost acısı
 Son





______________________________________________________




Tutamadım sözümü.
Hayallerimi hayatıma adadım
ve sustum. Artık Hayaller hayatımın
bir parçasıdır.



______________________________________________________








Hani her İnsanın içinde atamadığı veya söyleyemediği bir çok şey vardır ya, ne yaparsak yapalım hep içimizde birikir. Kimseye anlatamadığım öfkem, sırlarım, kırgınlıklarım, mutsuzluklarım var. Bir o kadar da içimde büyüttüğüm binlerce sevinçlerim. Hep söylemek istediğim ama söyleyemediğim binlerce sözcükler. Yüreğimde kopan fırtınalar, bazen soğuk esintiler. Bu yüzden yıllardır ben içimdekileri satırlara, şiirlere, sözlere döktüm. Hep kitaplar arasında sakladım tüm hisslerimi. Benim bu yazdığım, gördüğüm, duyduğum, hissettiğim belki de yaşadığım acı tatlı geçen zamanların sözleri. Bu kitap belkide benim kalbim. Ve ben kalbimi benim gibi susmuş ama içinde binlerce his yaşayan insanlara adamak istiyorum. Hislerimi ve duygularımı artık başkalarıyla paylaşmak hatta kalplerimizi birleştirmek istiyorum. Çünkü biliyorum beni anlayacak ve benimle bir olacak bir çok güzel yürekler var. ‚Hayaller Hayatın parçasıdır‘ belki bir çoğu kişi için anlamı sevdiği birisi, kendisi, ailesi, olmak veya görmek istediği bir çok şey. Hayaller deyip bir şeyleri hep kesip atıyoruz. Hayal kurmayı bırakıyoruz. Bizi üzdüğünü sandığımız için hayallerden vazgeçiyoruz. Ama bilmiyoruz ki bizim olmayacağını bilsek bile onu bir anlık bizimmiş gibi görmek en güzel his olduğunu.

_______________________________________________________

Hayaller dediğimiz nedir? Neden hayal kurarız? Sonu hüzünle biteceğini bile bile neden?
Hayat hep keşkelerle ibadettir. Olmak veya görmek istediğimiz onca şeyin hayalini kurarız. Hep daha iyisini, daha fazlasını isteriz. Belki de bu yüzden hayallere dalarız. Bazen gözyaşlarımızı hayallerimizle sileriz. Mutsuzluğumuzu böyle avuturuz. Bir anlık sevinçlere gülüşlere dalıp gideriz işte. Çünkü yanımızda olmayanı sadece böyle hissederiz, hissetmeye çalışırız. Bizim olmayacağını bile bile oldurtmaya çalışırız. Hayal dediğimiz bir anlık mutluluk. Kimileri hayallerini hedefe çevirir, sınır çizgizine sadece adımlar kalmıştır. Kimi ise hayallerini toz bulutu gibi silip süpürür. Ama ne olursa olsun hayal kurmayı bırakmaz. Sadece bir hayalde olsa vazgeçmeyin. Hayat hayallerle güzel.


______________________________________________________


Onca ümitsizliğin içinde daima hayal kurardım. Hiç yorulmadan, bıkmadan. Hayallerin bittiği anda sende bitersin, tükenirsin. Hayallerinden vazgeçme. Olmayacağını bilsen bile vazgeçme!
Benim en büyük hayalim babam gibi olmaktı. Onun gibi güçlü, saygılı, efendi.

Benim babam öyle bir insandır ki, canı yansa bile onu mutluluğa katar. Kendi yaralarını kendi sarar. Öyle bir sarar ki, izini bile göremezsin. O kadar güçlüdür ki, bütün dertleri bir bir dizilidir omuzların da. Taşıyamayacağı yük yoktur. Bizim bile mutsuzluğumuzu üzerine alır ve bize binlerce mutluluk, sevgi geri verir. Babam bana en çokta bir şeylerin değerini bilmeyi gösterdi. Bazen binlerce şeye sahip olmayı değilde, küçücük bir şeylerden mutlu olmayı gösterdi. Ağacın yaprakları dökülse de zamanı geldiğinde tekrar çiçekler açıyor.

Teşekkür ederim babam ben bitti dediğim yerde solmuş güllere tekrar can verdiğin için.