Εξερευνώντας στα τυφλα

Η Περιπέτεια ξεκινά

Λίγες μέρες αργοτερα,
Έχοντας πλέον ετοιμάσει τα πράγματά τους οι 5 φίλοι περίμεναν με ανυπομονησία πότε θα ξεκινήσει αυτο το ταξίδι τους στο άγνωστο. Στο μεταξύ ο Σπύρος που ήταν και ο πιο αγχώδης της παρέας φοβόνταν το πως θα αντιδράσουν οι γονείς του. Γι'αυτο τον λογο ζήτησε την βοήθεια του Χάρη που ήταν λίγο πιο κοντά μαζί του και ηταν και ο πιο πειστικός της παρέας. Τελικά η δικαιολογία βρέθηκε με τον Χάρη που προσαρμόζονταν εύκολα σε καταστάσεις άγχους και πανικού να λέει οτι θα πάνε σε μια κατασκήνωση που δεν επιτρέπονται τα κινητά τηλέφωνα. Οι γονείς του Σπύρου δεν είχαν κανένα πρόβλημα και αμέσως έδωσαν την συγκατάθεση τους στον Σπύρο. Λίγο αργότερα οι 2 φίλοι κλείστηκαν στο δωμάτιο οπου έκαναν βιντεοκληση με την υπόλοιπη παρέα και τον λόγο τον πήρε ο Χάρης.
-Παιδιά όλα οκ και με τον Σπύρο εσείς πως τα πάτε;
Αμέσως πετάχτηκε ο Γιώργος λέγοντας και αυτός χαλαρά ότι δεν βρήκε ιδιαίτερη δυσκολία να πείσει τον πατέρα του ο οποίος για ενα μπουκάλι κρασί θα πούλαγε και τo σπίτι σύμφωνα με εκείνο.
-Το να τον πείσω ήταν πολύ εύκολο. Απο όταν πεθανε η μάνα μου τον κύριο λόγο στo σπίτι τον έχω εγώ.
Η Μυρτώ ανταποκρίθηκε λέγοντας ότι υποσχόμενη να αρχίσει εντατικά φροντιστήρια από τον Σεπτέμβρη(καθώς δεν μπόρεσε να περάσει κάπου τη πρώτη χρονιά που έδωσε) οι γονείς της δέχτηκαν να την αφήσουν να πάει σε αυτή την υποτιθέμενη κατασκήνωση. Ύστερα η Ξένια η οποία ηταν και η πιο κακομαθημένη της παρέας δεν βρήκε κανένα πρόβλημα να τους πείσει. Τέλος ο Σπύρος συνέχισε να παραπονιέται λέγοντας οτι έχει ήδη αρχίζει να αντιμετωπίζει δυσκολίες πριν καν ξεκινήσει το παιχνίδι. Τότε τον λογο πήρε η Ξένια η οποία για να τον κάνει να νιώσει καλυτερα άρχισε να τονίζει τα πλεονεκτήματα του καθενός.
-Σπύρο δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι το μυστικό το δικό μας είναι οτι πηγαίνουμε εκεί σαν παρέα και όχι σαν ομάδα. Είμαστε πιο ενωμένοι και από τους καλύτερους παίχτες που έχουν πατήσει το πόδι τους στο παιχνίδι και αυτό είναι το κλειδί που θα μας οδηγήσει στην νίκη. Ακόμα ο καθένας μας έχει χαρακτηριστικά που αν τα συνδυάσουμε θα έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η Ξένια που είχε αυτό το χάρισμα να ενώνει την παρέα συνέχισε να μιλά λέγοντας :
Για παράδειγμα εγώ έχω την ικανότητα να μας οργανώνω ενω ακόμα έχω διαβάσει στην ζωή μου τοσα βιβλια που οι γνώσεις μου για επιβίωση θα είναι χρήσιμες. Γιώργο εσύ έχεις την δυναμη τα αθλητικά προσόντα και το κατάλληλο σωμα με το οποίο μπορούμε να αντιμετωπίσουμε πληθώρα δυσκολιών. Σπύρο το τρέξιμο σου και την τύχη σου πίστεψε με δεν τα έχει κανένας μας. Χάρη είσαι το μυαλό της παρέας, έχεις μεγάλη φαντασία ενώ ακόμα μπορείς να λύνεις γρίφους και προβλήματα πιο εύκολα απο όλους μας. Τέλος Μυρτώ εσύ αν και δεν νομίζω να μας φανεί χρήσιμη η ομορφιά σου, κανεις μπαλέτο απο τοτε που θυμάσαι τον εαυτό σου η ευελιξία σου και το ποσο βολική εισαι στην συμβίωση είναι ενα τεράστιο πλεονέκτημα.
Τον λογο πήρε η Μυρτώ.
-Εντάξει έτσι όπως τα λες οι ελπίδες μας να πετύχουμε είναι μεγάλες.
Η παρέα έπειτα έκλεισε την βιντεοκλήση ενώ περιέργεια κατέκλυζε τον Σπύρο για τα αντικείμενα που θα επέλεγαν οι φιλοι του καθώς απαγορεύονταν να πουν το τι επέλεξαν.
Οι μέρες πέρναγαν και ύστερα από μια περίπου εβδομάδα, το βράδυ της 23ης Ιουνίου ενα μαύρο βανάκι πάρκαρε έξω από τα σπίτια των παιδιών και οι άνθρωποι της omega τους ξυπνούσαν και τους έδιναν γύρω στα 10 λεπτα να αποχαιρετήσουν τους γονείς τους και να πάρουν το σακίδιο με τα 5 αντικείμενα μαζι τους. Ηταν 5 δεκαεφτάχρονοι με φιλοδοξίες και όνειρα έτοιμοι να κατακτήσουν τον κόσμο. Όταν πλέον όλοι μπήκαν μέσα στο βανάκι, επόμενος προορισμός ήταν τα κεντρικά γραφεία της omega. Εκεί συνάντησαν μια μεγάλη γυναίκα ονόματι Έλεν η οποία αφού τους επανέλαβε της οδηγίες και τους ζήτησε να συμπληρώσουν μια φόρμα στοιχείων τους, τους έδωσε ένα κλειδί λέγοντας τους οτι όταν φτάσουν στην αρένα του παιχνιδιού θα έβρισκαν ενα σεντούκι μέσα στο οποίο θα τους δινόταν ένας πάπυρος γεμάτος λεπτομέρειες και γρίφους που θα τους βοηθούσαν στο ξεκίνημα εύρεσης του πρώτου στοιχείου. Οι φίλοι αποφάσισαν απο κοινού να δώσουν το κλειδί στην Ξένια την οποία όρισαν και αρχηγό της ομάδας. Έπειτα από λίγες ώρες αναμονής τα παιδιά δέχτηκαν νάρκωση και έπεσαν σε ενα βαθύ ύπνο. Όταν ξύπνησαν βρίσκονταν σε ένα απομονωμένο, έρημο και τεράστιο νησί, με το μονο πρόβλημα ότι ο καθένας τους ήταν σε μία διαφορετική τοποθεσία στο νησί χωρίς να γνωρίζει που βρίσκονται οι άλλοι. Πλέον η μονη ελπίδα όλων ήταν τα αντικείμενα του σακιδίου και η Ξένια που η μοίρα της συνέχειας του παιχνιδιού βρίσκονταν στα χέρια της καθώς ήταν για ακόμη μία φορά η μόνη που θα μπορούσε με την βοήθεια αυτού του κλειδιού να βρει τους φίλους της και να ξαναενώσει την ομάδα αλλά και να μην χάσουν στο παιχνίδι πριν καν αρχίσει. Οι επόμενες ώρες θα ήταν σημαντικές για το πως θα εξελιχθούν για όλους καθώς βρίσκονταν σε μία κατασταση αναδημιουργίας και ανασύνταξης.