Εξερευνώντας στα τυφλα

Τύχη,Τόλμη, Τρόμος

Πέντε σημεία, πέντε φίλοι, πέντε αντικείμενα... Πώς όμως θα μπορέσουν όλα αυτά να συνδυαστούν έτσι ώστε να φτάσει η παρέα στο πρώτο στοιχείο;;;
Αυτά σκέφτονταν ο Χάρης ο οποίος όντας ο πιο προνοητικός από όλα τα παιδιά, από την πρώτη στιγμή που άνοιξε τα μάτια του  ήταν ο  μόνος προσπάθησε να μπει στο μυαλό της omega η οποία λειτουργώντας σαν τους Ρωμαίους με τακτικές διαίρει και βασίλευε προσπαθούσε να χωρίσει τους 5 φίλους από την πρώτη  κιόλας στιγμή. Την ίδια στιγμή η Ξένια η οποία ξύπνησε σε μια παραλία φώναζε επί ώρες τα ονόματα των φίλων της ώσπου κατάλαβε οτι ήταν μόνη της. Κατά το σούρουπο, αποφάσισε να ανοίξει την τσάντα της και έβγαζε απο μέσα ένα ένα τα αντικείμενά της. Η ώρα πέρναγε και η Ξένια αποφάσισε να ανάψει φωτιά έτσι ώστε να ζεσταθεί, να μαγειρέψει φαγητό αλλά ταυτόχρονα και να έχει μέσα της την ελπίδα οτι κάποιος θα δει τον καπνό. Έτσι λοιπόν έχοντας στην τσάντα της ένα μεγαλο μαχαίρι ενα παγούρι με νερό και ενα μικρό κατσαρολάκι άνοιξε την φωτιά αφού πρώτα μάζεψε ξύλα  και σκέφτονταν την επόμενη κίνηση της. Τότε θυμήθηκε το κλειδί που είχε πάνω της και σκέφτηκε ότι όταν ξημερώσει θα παει να βρει το σεντούκι και να ακολουθήσει πιστά  της οδηγίες  που θα έβρισκε μέσα. Ίσως ήταν η μόνη  ελπίδα όλων και φοβησμενη απο αυτή την σκέψη δεν μπορούσε να κοιμηθεί όλη την νύχτα. Καθώς πέρναγαν οι ώρες και η πείνα την κυρίευε αποφάσισε να πάει να κυνηγήσει όπως πήγαινε μικρή με τον πατέρα της. Η Ξένια σαν άνθρωπος ήταν κοντά με την φύση και ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Έπειτα έκοψε ξύλα και ακονίζοντάς τα  έφτιαξε ένα δόρυ με το οποίο κατάφερε να σκοτώσει και ένα ελάφι που βρίσκονταν σε ένα λιβάδι λίγα λεπτα μακριά απο την παραλία που βρίσκονταν. Εξασφαλίζοντας έτσι τροφή θα μπορούσε να σκεφτεί πιο καθαρά το μέλλον όλης της ομάδας. Τέλος χρησιμοποιώντας τα 2 τελευταία αντικείμενα της δηλαδή τo mp3 της με τα ακουστικά προσπάθησε να χαλαρώσει και να κλείσει τα μάτια  της για λίγες ώρες.  Τα πραγματα όμως δεν ήταν τόσο εύκολα για τον Σπύρο και τον Γιώργο. Και οι δυο τους έκαναν το λάθος  να πάρουν μαζι τους άχρηστα αντικείμενα τα οποία δεν θα χρησίμευαν στην επιβίωση τους. Ο Γιώργος λάτρης του ποδοσφαίρου αποφάσισε να πάρει μαζι του μια μπάλα, γυαλιά ηλίου, ένα κόμικ των αγαπημένων ηρώων του, ενα σεντόνι και τέλος μια φωτογραφία των γονιών  του από όταν ζούσε η μητέρα του και ο πατέρας του δεν το είχε ρίξει στο αλκοόλ. Όπως έδειχναν τα γεγονότα οι ελπίδες επιβίωσης του Γιώργου ήταν μηδαμινές. Ο Σπύρος απο την αλλη μεριά όπως ήταν φυσικό με βάση τον χαρακτήρα του ήταν πανικοβλημένος και δεν είχε καθαρό μυαλό να σκεφτεί. Το μόνο πράγμα που απασχολούσε το μυαλό του ήταν η κατάσταση που βρίσκονταν οι φίλοι του. Τότε ενστικτωδώς άνοιξε την τσάντα του και θυμήθηκε ενα αντικείμενο το οποίο το είχε πάρει μαζι του σαν αναμνηστικό καθώς είχε υποσχεθεί ποτέ να μην το αφήσει πίσω του. Ήταν ένα walkie talkie με το οποίο συνήθιζε να επικοινωνεί μικρός με την Μυρτώ η οποία είχε πάει για ένα μεγαλο χρονικό διαστημα στο νοσοκομείο λόγω μιας αρρώστιας που είχε και όταν την επισκέφτηκε της είχε δώσει το δεύτερο walkie talkie έτσι ώστε να μιλούν την νύχτα και να μην νιώθει μόνη. Ξαφνικα οι ελπίδες του αναπτερώθηκαν και αμέσως έτρεξε προς την τσάντα και άρπαξε αυτό το είδος επικοινωνίας και προσπάθησε να βρει την Μυρτώ. Έπειτα από πολλές ώρες οι προσπάθειες του είχαν επιτέλους αποτέλεσμα καθώς ουτε η Μυρτώ είχε ξεχασει την υπόσχεση της και είχε φέρει μαζί της το σύστημα επικοινωνίας αυτό. Όταν η Μυρτώ άκουσε την φωνή του Σπύρου έβαλε τα κλάματα αλλά μετά από λίγο σοβάρεψαν και οι δυο τους και πέρασαν όλη τη νύχτα προσπαθώντας να εντοπίσουν ο ένας τον άλλο. Το σχέδιο τους ήταν απλό, η Μυρτώ που είχε φέρει μαζί της ένα μίκρο κοπίδι χάραζε τους κορμούς των δέντρων ενώ ο Σπύρος έχοντας μαζί του έναν φακό και μια σφυρίχτρα προσπαθούσε να βρει τα χαράγματα της Μυρτώς.  Μέσα στις επόμενες 6 ώρες και ενώ η κούραση  είχε καταβάλει τον Σπύρο κατάφερε και βρήκε το πρώτο χάραγμα. Λίγο αργότερα αντίκρυσε την Μυρτώ ξαπλωμένη κάτω από ένα δέντρο να κοιμάται καταβεβλημένη πλέον απο την κούραση. Όταν πλησίασε την σκούντιξε σιγά και την αγκάλιασε. Έκεινη την νύχτα δεν είπαν ούτε κουβέντα, το μόνο που έκαναν ήταν να πιουν λίγο νερο απο τα φύλλα τον δένδρων και να κοιμηθούν. Τέλος ο Χάρης αποφάσισε να σκαρφαλώσει σε ένα μεγάλο βουνό για να δει από ψηλά όλο το νησί. Ήταν οξυδερκής και είχε σκεφτεί να πάρει μαζί του ένα μακρύ σκοινί και ειδικά παπούτσια αναρρίχησης. Έτσι λοιπόν ετοίμασε τον εξοπλισμό του και έκοψε με το μαχαίρι που είχε πάρει  ενα μικρό κομμάτι σκοινιού το έδεσε γύρω απο το κεφάλι του  και έβαλε πάνω τόν φακό που είχε πάρει μαζί του. Πλέον ήταν θέμα ωρών καθώς περίμενε να ξημερώσει για να ξεκινήσει η προσπάθειά του να ανέβει το βουνό και να βρεθεί πιο κοντά στους φίλους του. Λίγο πριν κοιμηθεί κοίταξε απο μακριά  το βουνό και σκέφτηκε το χρονικό διαστημα που θα του έπαιρνε για να φτάσει μέχρι εκεί. Το αυριανό του ταξίδι θα ήταν μεγάλο και έπρεπε να ξεκουραστεί. Τότε έβγαλε από την τσάντα του μία μικρή σκηνή ταξιδιού που χώραγε ένα μόνο άτομο, την έστησε και έπεσε για ύπνο.

Η επόμενη μέρα θα ήταν κρίσιμη για όλους καθώς η omega δεν είχε υπολογίσει την ένωση δύο παιχτών τόσο νωρίς και θα έκανε τα πραγματα πιο επικίνδυνα.

Θα καταφέρει ο Γιώργος να επιβιώσει; Θα επιτύχει η Ξένια να ενώσει όλη την παρέα; Θα φτάσει ο Χάρης στο βουνό;
Η συνέχεια στο επόμενο κεφάλαιο