Εξερευνώντας στα τυφλα

Ο Γρίφος

Το ξημέρωμα βρήκε τους 5 φίλους έτοιμους να καταφέρουν κάτι μεγάλο.
Η Ξένια είχε ξεκινήσει από νωρίς το περπάτημα ακολουθώντας πιστά την πυξίδα έτσι ώστε να βρει τις σπηλιές.
Καθώς προχωρούσε, προσπαθούσε να βρει μια λύση και να ζυγίσει τις 2 τις επιλογές για να καταλήξει στην πιο σωστή. 'από την μία αν επιλέξω να πάω στην σπηλιά με το πρώτο στοιχείο θα έχουμε όλοι το δικαίωμα να συνεχίσουμε με ένα νέο αντικείμενο ο καθένας μας ή και να αποχωρήσουμε με ψηλά το κεφάλι. Αυτό όμως δεν μπορώ να το πάρω μόνη μου σαν απόφαση. Πρέπει να έχω την συγκατάθεση όλης της παρέας. Από την άλλη, μου έχουν λείψει οι φίλοι μου και θα έδινα τα πάντα για να δω έστω και έναν από αυτούς. Άλλωστε έχουμε και αυτά τα κόκαλα με την νεκρόκεφαλη τα οποία οδηγούν πίσω στο πρώτο στοιχείο. Είμαι σίγουρη ότι ο Χάρης θα καταφέρει να βρει μια λύση σε αυτό το ερώτημα'. Έτσι λοιπόν η Ξένια χωρίς να είναι σίγουρη ακόμα για την επιλογή της και σκεπτόμενη την επόμενη κίνησή της βρήκε τις δύο σπηλιές. Χωρίς να χάνει χρόνο, πήρε μία δύσκολη απόφαση, την απόφαση να μπει στην σπηλιά που θα την οδηγούσε στον έναν από τους 4 φίλους της. Η σπηλιά ήταν γεμάτη σκοτάδι και η Ξένια μη έχοντας πάνω της ένα φακό, άναψε μία μικρή φωτιά και έφτιαξε ένα πυρσό. Είχε πλέον πάρει την απόφασή της και τίποτα δεν θα την σταμάταγε από το να ξαναδεί κάποιον φίλο της. Αφού λοιπόν πήρε μία ανάσα, προχώρησε σιγά σιγά μέσα στην σπηλιά μέχρι που είδε και πάλι το φως που ερχόταν από το τέλος της διαδρομής της. Όταν έφτασε στην άλλη άκρη βρήκε τον Γιώργο σκεπασμένο με το σεντόνι του να διαβάζει το κόμικ του. Γεμάτη από χαρά η Ξένια έτρεξε κατά πάνω του και τον αγκάλιασε. Οι 2 φίλοι μίλαγαν μέχρι να νυχτώσει για το πώς είχαν περάσει τις μέρες τους στο νησί. Η Ξένια κυνήγησε και σκότωσε ένα μικρό αγριογούρουνο το οποίο και το μαγείρεψε στην φωτιά με την βοήθεια του Γιώργου.

Ο Χάρης ο οποίος ήταν πλέον ο μόνος που δεν είχε βρει κάποιον από την παρέα, πέρασε όλη την μέρα του φτιάχνοντας μία τεράστια εστία φωτιάς την οποία θα μπορούσε να δει ο καθένας που βρισκόταν στο νησί. Όταν πλέον το βράδυ είχε τελειώσει άναψε την φωτιά η οποία ήταν επιβλητική. Την ίδια στιγμή λίγα χιλιόμετρα μακριά από το βουνό ο Σπύρος με την Μυρτώ λίγο πριν κοιμηθούν είδαν αυτό το τεράστιο σύννεφο καπνού και την φωτιά. Αμέσως σκέφτηκαν ότι κάποιος βρισκόταν στο βουνό και είχαν δίκιο από την αρχή. Έτσι λοιπόν ετοίμασαν γρήγορα τα πράγματά τους και ξεκίνησαν προς το βουνό. Λίγες ώρες αργότερα έφτασαν από κάτω και το μόνο πρόβλημά τους ήταν η αναρρίχηση. Ο Σπύρος τότε είπε στην Μυρτώ.
-Το να ανέβουμε σε αυτό το βουνό είναι ότι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε. Άκου πως έχει το σχέδιο. Σήμερα θα προσπαθήσουμε να βρούμε προμήθειες και αύριο θα προσπαθήσω μόνο εγώ να ανέβω.
-Το ξέρεις ότι δεν θα σε αφήσω μόνο σου να σκαρφαλώσεις με γυμνά χέρια ένα τόσο μεγάλο ύψωμα. Αν ήταν εδώ η Ξένια θα σου επιβεβαίωνε πόσο εύκολα ανέβαινα πάνω σε δέντρα μικρή. Θα ανέβω και εγώ σε αυτό το βουνό που να χτυπιέσαι.
-Ε καλά αφού επιμένεις έλα και εσύ αλλά μην παραπονιέσαι ότι κουράστηκες γιατί θα τα πάρω στο κρανίο.
Έτσι και έγινε, οι δύο φίλοι άναψαν φωτιά μαγείρεψαν και κοιμήθηκαν γιατί αύριο τους περίμενε μία μεγάλη ημέρα.

Το ξημέρωμα, ο Σπύρος ξύπνησε νωρίς την Μυρτώ και ξεκίνησαν την ανάβαση. Λίγο πριν το μεσημέρι κατάφεραν και έφτασαν στην κορυφή του βουνού όπου και μία δυσάρεστη αλλά ταυτόχρονα και αναπάντεχη έκπληξη τους περίμενε. Όταν χωρίστηκε ο Σπύρος από την Μυρτώ για να βρουν πιο γρήγορα κάποιο στοιχείο, ο Σπύρος άκουσε ξαφνικά την Μυρτώ να ουρλιάζει. Τότε έτρεξε προς το μέρος της και το θέαμα ήταν τρομακτικό. Η Μυρτώ είχε βρει τον Χάρη πληγωμένο βαθιά, χτυπημένο από κάποιο αιχμηρό αντικείμενο πλημμυρισμένο από αίμα. Ο Σπύρος όσο καταβεβλημένος και αν ήταν από το θέαμα έτρεξε και προσπάθησε να καλύψει την πληγή λίγο πιο κάτω από την καρδιά του Χάρη με την μπλούζα του. Η Μυρτώ είδε ότι ανέπνεε ακόμα και οι ελπίδες της αναπτερώθηκαν. Ξαφνικά ο Χάρης άνοιξε τα μάτια του και είπε με τρεμώμενη φωνή στον Σπύρο 'στο χέρι μου...'. Η Μυρτώ κοίταξε τα χέρια του Χάρη και βρήκε να κρατάει ένα σημείωμα. Το άνοιξε και το διάβασε δυνατά.
<Ο κίνδυνος είναι μεγάλος για όλους σας. Δεν μπορούμε να σας σκοτώσουμε όμως μπορούμε να σας τραυματίσουμε. Το να φτάσετε στο 5ο στοιχείο δεν θα είναι εύκολο. Ο φίλος σας ζει για την ώρα και θα ζει αν καταφέρετε να τον περιποιηθείτε. Μέσα στην σκηνή του υπάρχει ένα κουτί με φάρμακα και εργαλεία για να τον γιατρέψετε. Αυτό ήταν μόνο η αρχή. Η συνέχεια δεν θα σας αρέσει καθόλου. Σας παρακολουθούμε, τα ξέρουμε όλα και τα βλέπουμε όλα. Μέχρι την επόμενη φορά, το τάγμα σας εύχεται καλή συνέχεια...>
Η Μυρτώ τελείωσε την ανάγνωση και ο Σπύρος της είπε ' θα ανησυχήσουμε αργότερα για αυτά που λέει. Προτεραιότητα έχει ο Χάρης!
Τότε η Μυρτώ έτρεξε και πήρε τα πράγματα που βρήκε από την σκηνή του Χάρη και τα έφερε όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Οι δύο φίλοι προσπαθούσαν να κλείσουν την πληγή του Χάρη και να τον συνεφέρουν. Η Μυρτώ έκλαιγε ασταμάτητα και έλεγε ότι ήθελε να φύγουν αμέσως από το παιχνίδι το οποίο είχε γίνει για όλους εφιάλτης. Ο Σπύρος προσπαθούσε να την καθησυχάσει ενώ διάβαζε ξανά και ξανά το γράμμα σκεπτόμενος τον κίνδυνο που είχαν να αντιμετωπίσουν.

Πλέον η κατάσταση του Χάρη ήταν κρίσιμη και μόνο ένα θαύμα θα μπορούσε να τον σώσει από το σίγουρο τέλος....

************************************************************************
Τι θα γίνει στην συνέχεια;
Θα καταφέρει ο Χάρης να ζήσει;
Θα βρει η Ξένια και ο Γιώργος τους υπόλοιπους φίλους;
Το τάγμα θα ξαναεμφανιστεί;