Ebruli ~ bxb

*21*

Medya Sertap Erener - İkimiz Bir Fidanın

Yola çıkmış arıyorum
Kaybettiğim aşkımı
Sakın bana ümit verme
Seveceksen başkasını

Bana tozpembe görünmez
Sensiz dünyam çok karanlık
Benim senden daha fazla
Sevecek kimsem yok artık

İkimiz bir fidanın
Güller açan dalıyız
Sen benimle ben seninle
Bu hayatı yaşamalıyız
Severek birbirimizi
Hayatta hep gülmeliyiz

Yaşamanın gayesini
Seni görünce anladım
Senden gelen her cefaya
Bu canımı adadım

Bil ki tahammül kalmadı
Başka birini sevmene
Sevemezsin başkasını
Razı değilsen ölmeme

İkimiz bir fidanın
Güller açan dalıyız
Sen benimle ben seninle
Bu hayatı yaşamalıyız
Severek birbirimizi
Hayatta hep gülmeliyiz

Beş Ay Sonra

Bulut'tan

Burak ile ilişkimizde uzun bir süreyi geride bıraktık. Yer yer ona itaatkarım gibi davranmaya çalışsamda onu tanıdığım günden bu yana geçen altı ayda hiçbir zaman tam olarak efendisi gibi davranamamıştım. Ki duygularımı geri plana atma planımsa beni çok zorlamıştı.

Ben duygusuz davranmaya çalıştıkça Burak daha da sakinleşmiş,  gözüme daha da sevimli görünmüştü. Sevimliliği, masumluğu ve bana bakarken gözlerinde oluşan o parıltılar - yüzündeki gülümseme kendimi kaybetmeme neden oluyordu.

Kendimi her ne kadar uzak tutmaya çalışsamda daha çok çekiliyordum ona. Ruhumuz birdi sanki. Bir saniye ayrı kalmak eziyetti. En çok da Mert'in parayla tuttuğu adam Kaan onu alıkoyduğunda bunun farkına varmıştım.

Bir gün evinde benim gelmemi beklerken kapı çalmış ve ben olduğumu düşündüğü  için kapıyı direk açmış benim masum papatyam... Nereden bilecekti Kaan pisliğinin gelip onu kendi evinde alıkoyacağını.

Papatyamı korkutup tehdit ederken aklı yerinde değilmiş o adinin. Burak'ı kısa sürede Kaan pisliğinden kurtarıp polise versem de  papatyamı o kadar korkutmuştu ki en ağır cezayı alması için özel uğraş vermiştim. O kimdi de benim papatyamı korkutup alıkoyuyordu !! Hele Mert.. Firariydi yoksa onu da hapse tıktıracaktım delillerle.

Son bir haftadır Burak bana her seslendiğinde 'Sevgilim' diyerek niyetini ortaya koyuyordu. Haklıydı sevgili olmak istemekte ki başkası olsa bu kadar sabretmez alır başını giderdi. Ama benim papatyam öyle mi ? Sonuna kadar savaşıp sevgisini göstermekten kaçınmadı. Yanımda kalmasının başka açıklaması yoktu, beni seviyordu.

Benimde onunla bu kadar uzun süredir kalıp sınırlarımı gevşetmemin ve bir an ayrı kalmak istememin nedeni de belliydi, papatyamı seviyordum. Bunu Burak'a ilk kez söylediğimde uyuyordu...

Göz yaşına bile kıyamıyordum. O dünyaya mutlu olmak için gelmeliydi, hüzün, üzüntü ona uğramamalıydı. Dayanamazdım, onun üzülmesine dayanamazdım.

Mert olayı durumu zora soksa da Burak'a çok dikkat edecek, ona bir şey olmaması için gerekirse gözümün önünden ayırmayacaktım.

Sabah papatyamın yatağında, papatyam kollarım arasında güzel bir güne başlamıştım. Burak henüz uyanmamıştı ve bu durum onu uyurken bir kez daha izlememe olanak sağlamıştı.