Breath(ongoing)

chapter 1

RIN

I woke up in the smell of the hospital. I stare at my ceiling for a moment and then i stand up holding my oxygen bag. Kung akala nyo ay nasa hospital ako ay nagkakamali kayo.

Lumabas ako ng kwarto at nag spray ng alcohol sa kamay at nag suot ng mask bago bumaba sa first floor. Naabutan ko si lolo na nag kakape kaya lunapit ako sakanya.

"Daddy lo!" Humalik ako sa pisngi nya kahit na may surgical mask akong suot. Ngumiti naman sya ng malapad ng makita ako.

"Gising na ang princesa namin!" Yinkap yakap pa ako ni lolo saglit bago humiwalay.

"Gisingin mo na ang kuya mo. At ipapahanda ko na ang breakfast" tumango ako kay lolo bago umakyat sa pangalawang bahagi ng bahay. Tinahak ko ang kaliwang hallway at walang katok na pumasok sa unang pinto.

"Rise and shine!" Pag sigaw ko ng makitang naka nganga pa sya sa kama. Lumapit ako sa malaking bintana at hinawi ang itim na kortina. Nasilaw naman sya sa liwanag kaya lumapit ako at tinakpan ang liwanag sa bandang mukha nya. Kinusot kusot muna nya ang mata bago nagmulat. Tumitig kaagad sya sakin at ngumiti.

"Morning baby" medyo paos pa nyang bati. Agad namang akong umupo sa gilid ng king size bed nya at yumakap sakanya.

"Morning kuya pogi" ngiti ngiti pa ako sa ilalim ng mask ko.

Bumangon naman sya kaya humialay na ako. "Your using 'pogi', you want something.?" He ask me. And kiss my forehead, inayos nya pa ang oxygen na suot ko.

"Can you buy me some books at the mall later? I finish what you brought yesterday"

"Wala ka bang check up? Or lesson?" He ask. Umiling iling lng ako.

"But doctor rin will go here later. She have the result of my checkup last week."

Pumayag nalang sya na bilhana ako ng libro. Pagkatapos nyang mag ayos ay bumaba na kami para kumain. Sa hapag ay iisa lng ako sa kabilang side ng lamesa. I eat vegetables . I am not allowed to eat seafoods. I am fine with meat once in a week and most important is my milk. A fresh cow milk to be exact.

"Bibisita si doctor shiela mamaya diba?" Panimula ni mama sa usapan. Nasa iisang lamesa na kaming lahat. Masayang nag usap kami tungkol sa pag bisita ni doctor shiela. My personal doctor. After our breakfast ay nagpasama si lola sa kanyang garden. Si kuya naman ay pupunta na daw ng mall.

"Apo, ang tinanim mong rose ay namulaklak na" inaalalayan ko si lola papuntang tagiliran ng mansyon. May landscape sya ng mga bulaklak na may fountain pa sa gitna.

"Talaga la?" Tiningnan ko din ang mga rose na tinanim ko. They were yellow roses.

"Kasing ganda mo ang kanilang bulaklak" tinawanan ko nalang si lola. Pumitas kami ng bulaklak dahil gusto kong ilagay sa vase ko sa kwarto. Napahinto ako ng makitang may pumarada na kotse sa harapan. Bumaba doon si doc. Shiela at si...

"Cane!" Napalingon ito kung saan ang tumatawag.
When he met my eyes he immediately run towards me. Sinalubong ko sya ng yakap.

"I miss you rin!" He pull off and stare at me for a second.

"Miss u too cane! Hows Philippines?,pasalubong ko ?" Tumawa sya ng naglahad ako ng kamay. Lumapit sya kay lola ng makita ito.

"Mama la!" He is childish as always he kiss my grandma on the chic then he hug me from the back.

"Philippines is fine. And i brought books for you!"

"Mga apo, pasok na tayo at doon na kayo mag usap." Pag aaya ni lola kaya pumasok na kami. Na abutan namin sa sala si mama at papa na kausap si doc. Shiela. Doctor shiela is cane's older sister.
Matanda sya kay kuya ng tatlong taon.

"Ma,pa sa taas muna kami" paalam ko kina mama na nagulat pa sa pagsalita ko. She turn to me and stare at me. Its kind of wierd to see her like that. She smile at me sweetly before turning her gaze at cane whose holding my hands.

"Take care of her cane" dalidali namang sumaludo si cane.

"You dont have to tell me that tita. Because i surely will do it" he squeeze my hand at inalalayan na ako pa akyat sa aking floor.

Ang third floor ng bahay ay pag aari ko. May sarili na akong kusina at sala. Pati na library. But i want to spend my time with them kaya naman bumaba ako kapag breakfast.

Pagdating sa taas ay nag disinfect muna si cane. Cane is my bestfriend. I met him when my dad's birthday. He was still a little boy that time. He was lost in the house at napadpad sya noon sa kwarto ko. At first nahihiya ako sakanya dahil English speaking sya. Ayaw kasi ni lolo at lola na puro english ang gagamiting language dito sa mansyon kaya sanay kaming mag tagalog. Then nalaman kong taga pilipinas din sila nag bakasyon lng sila dito sa london at naimbitahan ni papa. But then after that he often go here. Palagi nya na akong bibisita at dito nadin sya nag aral, thats why we became friends.

"I love the smell of your room" yeah, it smells hospital. And it sucks.

Tinangal ko na ang oxygen ko at ang mask saka umupo sa sofa. He sat down next at me.

"You finish your medicine?" He ask me and he again. Held my hand.

"I know you miss me cane but do you need to always hold ny hands?" I ask him but his attention is in my fingers.

"Ang puti" hinaplos nya ang palad ko. " malilit " hinaplos nya ulit ang mga daliri ko. "soft" he kiss my palm."and warm" nilagay nya ito sa pisngi nya.

"Oooookay...now your wierd" napapikit pa sya habang mas dinidiinan ang kamay ko sa pisngi nya. "Is something wrong cane?" Hindi naman sya ganito ka clingy .

He open his eyes and stare at me before he smile, but i know its fake. I can see through him. Something is bothering him. And he seems down.

"Are you tired cane? " i ask but he didn't answer. What's wrong with this man?. He doesn't look away he is just resting his head at the back of the sofa while his hands is on top of mine that still place in his left cheeks.

Umiwas ako ng tingin at tumikhim. "Y-yung pasalubong ko pala?" Iniba ko ang usapan. He stood up and place my hands on my lap.

"Stay here, kukunin ko lng sa baba. Dont go down." Lumabas sya ng sliding door at bumaba.

Thats weird. I waited for hours but he didn't come back. Kaya naisipan ko ng bumaba. Bat ang weird ng mga tao ngayon. Pagbaba ko ay walang tao sa sala. Pati sa kusina at alam kong nasa office sila ni papa. I walk my way there. I am not wearing my oxygen only my mask. Papunta palang ako ay dinig ko na ang isang sigaw.

"THIS IS NOT TRUE!!" Napatigil ako sa sigaw na narinig ko. Hindi ako yung tipo ng tao na nakikinig sa usapan ng iba. Mahigpit akong pinagbawalan ni mama na miking ng usapan ng matatanda ngunit parang hindi ako maka alis doon. Parang gusto kong makinig. Lalo na ng marinig ko ang boses ni kuya na galit na galit.

"MY SISTER IS NOT DYING!!! MALI TONG RESULT!! SHE WONT LEAVE ME!!" Namingi ako sa sigaw ni kuya kahit na nasa loob sila ng office ay dinig na dinig ko ang sigaw nya na ikinakaba ko. Narinig ko pang pinakalma sya ni lola

I was stoned in my place. Nakatulala lng ako doon at paulit ulit na naririnig ang sinabi ni kuya sa utak ko.

"My sister is not dying!!!mali tong result !! She wont leave me!!"

The result.

The result of my check up.

Am i dying? I-is it true?

"C-clar"