Ay Işığında Kalplerimiz

Bölüm 1

    Yarın görüşürüz minişler.

Bir okul gününün daha sonundaydım çok yorgun ve bitkin hissediyordum ve her zaman ki gibi mutlu görünmeye devam ediyordum.

Betül:"Görüşürüz canım yarın proje ödevleri alınacak unutma."

"Pfff tamam görüşürüzz"

Çok yorgundum ve bide projeyle uğraşmazdım kendi kendime konuşurken servise doğru gidiyordum sürekli neden en uzağa park edersin ki !?
Bindiğimde şoka uğradım bütün koltuklar doluydu hayır bu şaka olmalı birisi inene kadar ayakta durmak zorundaydım.

Sonunda eve vardım yine o mutlu sesimle:
"Ben geldiim."

Mutfaktan annemin sesi geldi.
"Hoş geldin kızım.Hemen elini yüzünü yıka gel yemek yiyelim. Hem anlatacak bazı şeylerim var."

"Tamamm."
Ne anlatacaktı ki artık kötü şeyler olmasın ya zaten akrabalarla aramız kötü kesin öyle bir şeyler anlatacak.Elimi yüzümü yıkadım pijamalarimi giydim ve mutfağa gittim.

Annem:"Otur bakalım."

"Noldu ne anlatacaksın merak ettim."

Annem:"Sen daha 5 yaşındaydın belki hatırlamazsın ama bir komşumuz vardı  Eskişehirde Rukiye teyzenler hatırlıyor musun?"

"Evet de şimdi ne alaka?"

Annem:"Onun telefon numarası silinmişti ama diğer eski komşudan onun numarasını aldım konuştuk baya hasret giderdik oğlu vardı Emre hatırlıyor musun onla yaşıtmışsınız."

"Hmm iyi eee?

Annem:"Sonradan da bir kızı doğmuş kardeşinle yaşıtmış.Oradan taşınmışlar şuan Amasya'da yaşıyorlar oğlu fen lisesi kazanmış."

"Zeki biriymiş demekki iyi olmuş konuştuğunuz"

Annem:"Aynen bana Instagram hesabını söyledi ben bulamadım sen bı baksan olur mu?"

"Tamam yemeğimi yedikten sonra bakarım."

Annem:"İyi bakalım."

En sevdiğim yemek yapılmıştı hemen yedim yorgunluğum biraz geçmişti annemde mutluydu onun sayesinde bende mutlu olmuştum.

"Bir bakalım şu hesaba."
Telefonu getirdim annem hesabın adını söyledi ve buldum gizli hesaptı istek attım hemen onayladı bu ne hız?

Annem yemeğini yerken biraz stalk yaptım ve dur bı dakika Emre büyümüş ve çok yakışıklı olmuştu inanmıyorum!?

Telefonu hemen anneme verip hızla odama gittim kendi telefonumu aldım ve hemen benim telefonumda da bulunan annemin hesaba girdim fotoğraflara ayrıntılı baktım.

"Kendine gel Zeynepp" yine kendi kendime konuşmaya başladım. Telefonu kapatıp çantama doğru yürüdüm ve günlüğümü alıp bir şeyler yazmaya başladım.