Verlaat me niet

Deel 1: Verdriet en troost

Dit is deel 1 van mijn verhaal: Verlaat me niet. Enjoy ;)

"Wat was al die tijd met mijn vrienden samen toch leuk", zuchtte Elise. We hadden veel plezier en nu opeens...net alsof haar vrienden haar lieten vallen als een baksteen. Elise zat eenzaam en verdrietig op een bank. Ze begon te snikken en ze dacht aan alle leuke momenten die ze samen beleefd had met haar vrienden. Waarom moesten ze haar toch zo laten zitten?! Ze had echt niks verkeerds gedaan. Elise had ook een vriendje, maar die had het al uit gemaakt. Ze was zo gelukkig met hem. Elke keer zei hij: "ly xx" en dat mist Elise wel. Elise had nu echt bijna niemand meer, behalve nog 1 goeie vriendin: Emma. Op haar kon je echt altijd rekenen, ze hielp haar beste vriendin altijd wanneer het nodig was. Elise keek op en zag haar beste vriendin passeren. Ze riep naar haar en Emma kwam meteen naar Elise aangelopen. Emma kwam naast Elise zitten. Elise leunde haar hoofd tegen haar schouder en begon te huilen. "Sssst.. het komt allemaal wel goed, dat beloof ik je", troostte Emma. "Wat moet ik nu doen? Zeg het me, Emma: wat moet ik doen?" Elise was paniekerig en begon te schreeuwen van verdriet. "AAH..waarom? Waarom moesten mijn vrienden mij laten zitten? Waarom ben ik toch zo dom geweest van er in te trappen?! Ik heb niemand meer! Alles is mijn schuld, alles!" Emma begon haar meer te troosten en probeerde haar rustig te houden." Rustig, je hebt mij toch nog?"Ik ga er altijd voor je zijn en ik zou alles voor je doen." Elise kwam eindelijk tot rust en gaf haar beste vriendin een knuffel. "Bedankt", zei ze gemeend en oprecht. Met tranen in haar ogen, recht uit haar hart zei ze: "Emma als ik jou niet had, zou ik nooit zo ver geraakt zijn. Jij bent een vriendin die wel eens een oprechte knuffel verdiend." Emma lachte. "Laten we zoveel mogelijk vergeten en probeer te genieten van het leven", had Emma gezegd. "Je hebt gelijk", zei Elise en ze begonnen te spelen. "Ik heb nog nooit zoveel plezier gehad", lachte Elise. "Ja", zei Emma. Ze stak al spelend te straat over, maar zag niet dat er een auto afkwam....