REHAVEYH

14.Bölüm

Bu bölüm "bimmedhack78" için :)
Keyifli okumalar

Bi kaç saat sonra yorgunluktan uyuya kalmıştım. Uyandığımda biraz ağrım dışında birşeyiö yoktu. Bu yaşıma kadar hep hayalim Ümitle olmaktı. Ben herşeyimin ilklerini onunla yaşayacağıma inanırdım. Şimdi fark ediyordum. Nasıl büyük bi hayal kırıklığına uğradığımı. Kalbim acıyordu. Kendimi yalan yanlış şeylere kaptırmışım. İstemeden de olsa gözümden bir yaş düştü. Masumane değildi artık. Sanki ben artık masum değildim.

Elimle yavaşça gözümü sildim ve hıçkırığımı bastırdım.

Ama elimde değildi şu aralar ağlamak benim düşünce felsefemdi.

Ayaklarımı karnıma çekmiş cenin şeklinde yatıyordum. Bir elimle yatağa dülen göz yaşlarımı siliyor diğeriyle karnımı tutuyordum.

Ufak bir ağrı vardı. Kasıklarımdan karnıma dopru uzanan o ağrı.

-Pişmanmısın?

Pontenin tedirgin sesi kulaklarımda çınlamıştı. Üzerime eğilmiş pişmanlıkla bana bakıyordu.

'Hayır'başımı da hayır anlamında sallamıştım. "Sadece ağrım var" Zoraki bir gülümseme yüzüme takmıştım. Tabikide buna inanmasını beklemiyordum.

Zaten inanamayan gözlerle bakıyordu. Yüzümü ona doğru döndüğümde dikkatini tamamen bana vermişti ve düşünmeyi bırakmıştı.

"Ciddiyim bak asla pişman değilim aksine mutluyum "Dedim gülümseyerek. Elimi pontenin yüzünde gezdirmiştim.

Esneyip gözlerimi kırpıştırdım ve konuşmaya devam ettim.

"Sadece bu olanlar biraz yorucu yani çocukluk hayallerim vardı benim ve ben hep öyle yaşıycağıma inanırdım ama şuan yanımda sen varsın ve ben.Off bilmiyorum sadece sen benim ilkimsin ve ben "

Dudağıma küçük bir öpücük bıraktığında 'Sus'deme şekline aşık olmuştum.

Gülümsedim. İçten ve huzurla.

-Duş almalıyım

Yataktan kalktığında bende peşinden kalkıp yataktaki çarşafları kaldırmıştım

Takıntılıyım temizlik konusunda ne yapıyım.

Odamdaki duş dolu olduğu için normal banyoya gittim. Küvete uzanıp ılık suyun tenimde dans etmesini izledim. Kokusunun tenimden silinmesini istemiyordum. Kokusu izleri herşeyiyle bende hapsolsun istiyordum.

Şunu fark etmiştim ben sadece banyodayken düşünüyordum. Ümit çocukluk hevesiydi benim için bunu anlıyabiliyorum şimdi. Oysa ponte adını dahi bilmediğim bir yabancıydı.

İlk ve son aşkım ponteydi gençlik çağımda. Bına karar verdim.

Bir süre sonra kapım çaldığında düşüncelerden arınıp 'Efendim'diye seslendim.

-Boğulmadın dimi?

Gülerek konuşuyordu. Ponte. Ahhh ponte bende etkilerin vardıki. Karşılıksız senin olucak kadar benim dengemi şaşırtıyodun.

"Hayır yaşıyorum

Gülümsedim ve durulanmaya başladım.

-Kahve?

Huzur dolu bir nefes aldım.

"Harika fikir " ayak sesleri uzaklaştığında bende bornozuma

sarılıp paytak paytak banyodan çıkıp odama doğru ilerledim.

Ev kavrulmuş kahve kokusuna hapsolmuşken üzerime uygun eşoftmanları seçip mutfağa gittim. Saçlarımın ıslak kalması hoşuöa gidiyordu. Islak bir topuz yapmıştım.