Siedzę w wannie,
Łez swoich zliczyć nie potrafię,
Wiem, że tym razem straciłem wszystko.
Błąd za błędem,
Kap, kap, kap...
Krew nadgarstki moje zdobi,
Wannę pełną łez szkarłatem plami.
Kochać czy żyć w szczęściu - nie mnie to było dane,
Pragnę odejść,
Odzyskać skrzydła które jak chwasty zostały wyrwane.
Chwila ciszy,
Głośne łkanie,
Czy ktokolwiek przy mnie zostanie?
Jeśli zostanę, czy ktoś zrozumie?
Czy cierni bać się nie będzie?
Czy pozwoli mi na szczęście?
Czemu wątpię w swe poczynania?
Czemu gdzieś tam głęboko nadziei płomień tkwi?
To nie jest już ważne...
Wanna pełna krwi.
29.07.2020
Kaqtus69
YOU ARE READING
Wanna| ᴏɴᴇꜱʜᴏᴛ ᴘᴏᴇᴍ✓
Poetry"Siedzę w wannie, Łez swoich zliczyć nie potrafię, Wiem, że tym razem straciłem wszystko..." 𝗪𝗔𝗥𝗡𝗜𝗡𝗚 • Angst, oneshot,, • Pisane pod wpływem emocji i na kompletnym spontanie Bardzo chaotyczne, pisałem to co akurat miałem w głowie • Bo jak umi...
