Chapter 3

16.2K 374 9
                                    

WHILE LOOKING AT his sister's picture, Elvin couldn't help but cry. May naalala siyang hinding-hindi nawawala sa kaniyang isip at buong pagkatao. His sister, Savannah, died in an accident that happened seven years ago.

Masayang pinasok ni Elvin ang kuwarto ng kaniyang kapatid. As he opened the color violet door, he saw nothing. Hindi niya nakita ang kapatid niyang si Savannah. Where is she? He asked himself.

Iginala niya ang kaniyang mga mata at wala sa sariling napangiti nang makita ang buhok nito sa ilalim ng kama. She might be hiding there, it seems like Savannah is hiding from him.

He cleared his throat. "Savannah, huwag mo na akong taguan! Nakita ko na iyang buhok mo and I know, you were hiding down there. Labas na, little sis!" Then he smiled.

Pero hindi nakinig sa kaniya si Savannah. He took a deep sigh and walked towards her position. She's hiding. Why? Curiosity filled his whole body as he pulled Savannah's hair. Ilang segundo pa lang ang lumipas, narinig niya kaagad ang pagdaing nito.

"Aray ko, kuya! It hurts, you know?!" medyo pagalit na wika nito saka lumabas sa pinagtataguan, sa ilalim ng kama.

"Bakit ka ba nagtatago? May tinataguan ka ba? Did your classmates bully you again? Tell me, so I could do anything to sto—"

Naputol ang iba pang sasabihin ni Elvin nang magsalita si Savannah.

"Hala siya! Masyado ko namang OA, kuya! Tinataguan lang kita kasi gusto kong makipaglaro sa iyo." She laughed then. "Walang nambu-bully sa akin kaya huwag ka pong mag-alala, my very supportive brother," she said then hugged him tight.

Napangiti na lang siya sa ginawa nito sa kaniya. As her brother, of course, he will support and protect her from anything. Hindi kasi normal si Savannah. Savannah is 18 years old and her acts aren't normal like normal people do. Savannah is childish at wala siyang pake kung isip-bata man ito. The truth is, mas ipinaglalandakan pa niyo ito dahil sobra niya itong mahal kahit may kapansanan itong tinatawanan ng iba.

After a few minutes, Savannah unhugged him. "Laro tayo, kuya! Please, let's play! Bored na kasi ako rito sa bahay natin," she said while pouting and winking her eyes.

He smiled. "Baby, hindi ba't sinabi ko sa iyo na aalis tayo kaya nga pinagbihis kita. We'll play later, okay?"

She nodded. "Okay po, k— baby!"

He narrowed. "Damn! Don't call me baby, Savannah. Ako lang ang tatawag noon."

Nangunot naman ang noo ng nakakabata niyang kapatid? "Bakit naman? You called me baby kaya tinawag din kitang baby, kuya. I liked it. Para na kitang baby." Masayang nagtatalon ito na ikinangiti niya.

For some reason, kahit pagod siya galing sa kaniyang school, she, Savannah erased his tiredness. Si Savannah lang kasi ang nag-aalis ng pagod sa kaniyang buong pagkatao. She is so funny and entertaining. Nagpapasalamat nga siya sa Diyos at ibinigay niya ang isang katulad ni Savannah. A very soft-hearted woman he ever met.

"Tara na," aya niya.

"Let's go, babyyy!"

Hindi na niya pinansin ito dahil hinila na niya ang kamay nito palabas ng kanilang mansyon. When they are already outside, pinagbuksan ni Elvin si Savannah ng pinto. She was in the passenger seat and he was on the driver's seat.

Dumukwang si Elvin sa kapatid para ikabit dito ang seat belt. Nang matapos, siya naman ang naglagay ng seat belt sa sarili then he manoeuvred his car.

Habang nasa biyahe sila, nagsalita si Savannah.

"Kuya, where are we going?"

Sandali niya itong tiningnan at bumalik din ang atensyon sa kalsada kapagkuwan. "It's a surprise, little sis! May natatandaan ka ba sa araw na ito?"

Sold Her Virginity (R18+)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon