Bizim Şarkımız

Minik Bir Sırrın Ortaya Çıkışı

Kendi odama uğrayıp anahtar aldıktan sonra Zeynep'in kapısını açmaya çalıştım. Biraz zorladıktan sonra yavaşça açılmaya başladı. Çünkü odaların kilidi yok. Bu yüzden kapının önüne masasını itmiş.

Ah yani odaların kilidi yok derken... anahtar onların elinde değil. Hepsi bende. Ama onlara vermiyorum.

Zeynep'in odasına girdim. Yerde oturmuş cips yiyordu.

Zeynep
"Bana sormaya geldiysen gidebilirsin. Cevap ve- N-napıyosun?!"

Zeynep'in kolunu tuttum ve Cansu'nun odasına doğru yürümeye başladım. 'Neden kızcağızın kolunu çekip duruyorsun?' Derseniz Zeynep cips yerken asla yerinden kalkmaz. Hele Cansu'nun yanına gideceksek asla.

Cansu'nun kapısında durdum ve Cansu'ya seslendim

Deniz
"Müsait misin?"

Kapıyı tıklayamıyordum çünkü Zeynep kaçmaya çalışıyordu ve iki elimi de onu tutarak kullanıyordum.

Cansu
"Eveet!"

Zeynep sesini biraz alçaltarak konuştu
"Onunla kendin konuş!"

Deniz
"Hayır"

Bacağımı kaldırıp kapıyı açtım. Dediğim gibi ellerim doluydu. Zeynep ile beraber içeri girdik. Cebimden anahtarı çıkarttım ve kapıyı kilitledim. Daha sonra anahtarı cebime koydum.

Zeynep
"Napıyorsun?!"

Cansu
"Ne oluyo?"

Deniz
"Anlatın."

Zeynep
"Cansu ile kendin konuş dedim!"

Cansu iç çekti
"Neyi anlatacağız?"

Deniz
"İlk olarak.. Neden kardeş gibi davranmıyorsunuz? Bilmediğim nedenleri anlatın."

Cansu
"Pff. Çünkü kardeş değiliz! Annesi küçükken çöpe bıraktı diye kardeşim mi oluyor?"

Zeynep, Cansu'ya sert bir tokat attı. Cansu da eliyle yanağını tutup bağırmaya başladı. Ben de Zeynep'i, Cansu'ya dalmasın diye tuttum.

Cansu
"Çöp kokan ellerini çek üstümden! Ayrıca dediğim şey yalan mı?!"

Deniz
"Boş boş kavga edin diye toplamadım sizi buraya! Ayrıca Cansu sözlerine dikkat et"

Cansu
"Hah? Ben senin öz kardeşinim?"

Deniz
"Eee? Bu düzgün konuşman gerekmiyor anlamına mı geliyor?"

Galiba çok yanlış bir şey yaptım. Onları bir araya toplayamazdım. Belki de asla barışmazlar..? Ayrıca Cansu artık Zeynep ilr dalga geçmiyor diye biliyordum. Eskiden çok küçük diye düşünüyordum. Ama...

Zeynep ağlıyordu Cansu'nun ise gözleri dolmuştu ve sinirliydi.

Zeynep
"Ben...EN AZINDAN BEN BİRİLERİNİN SEVDİĞİ KİŞİYİ ÇALMIYORUM!"

Cansu
"Pff iyi savunmaymış aptal."

Zeynep
"Kaşınma!"

Zeynep bunu söyleyince Cansu biraz duraksadı.

Zeynep
"T-telefonum yanımda... Kaşınma"

Cansu
"...Neyden bahsediyorsun? Sahte şeyler mi hazırladın?"

Zeynep
"...Çok mu korktun? Gerçek şeyler var bu telefonun içinde. Sen de çok iyi biliyorsun"

Zeynep hâlâ ağlıyordu ama biraz yavaşlamıştı

Cansu
"Pff kes artık! Defolun odamda-"

Deniz
"Telefonundakileri gösterir misin Zeynep?"