Yalancı

(1) kesit

"Bugünkü adam da baya zengindi çok para verdi " zengin koca meraklısı kadınların mide bulandıran konuşmalarını daha fazla duymak istemiyordum.

Arabayı durdurup inmelerini bekledim .Kadınlardan biri "geldikmi "dedi Kadına göz devirip "inin geldik"dedim.

Kadınlar tek tek arabadan inip kapıyı kapatınca , arabayı mekana doğru çevirdim.

."Birdaha ki sefer kulaklık takıcam o kadınların lanet sesini duymak istemiyorum".

Yarım saat sonra mekanın önüne geldim, eski ve kullanılmayan depoydu .Kapıya doğru yürüdüm demir kapıyı tekme atıp beklemeye başladım .

Yaklaşık bir dakika sonunda içerden birinin "kimsin? Sorusuna "şoför " dedim.Evet ben bir şofördüm ama sıradan bir şoför değil.

Kapının açılmasıyla uzun bir koridora giriş yaptım ,sağdaki kapıyı tıklatıp içeri girdim geleceğimi bildiği için gir demesini beklemedim.
Elli yaşlarında kır sakallı gözünde korsan bandı olan adama baktım daha sonra da masadaki kediye diğer kedilerin aksine bu çok vahşi duruyordu işin ilginç kısmı kediye de korsan bandı takmışlardı.
"Hoşgeldin bıraktınmı kadınları evlerine "bu adamın gerçekten iğrenç bir ses tonu vardı sanki su aygırı bağırıyordu.
"Bıraktım " başını salladı daha sonra masanın altındaki çekmeceden zarf çıkardı ve bana doğru uzattı.
Zarfı elime alıp içindeki parayı saymaya başladım "ne demişler yerde bulsan bile sayıcaksın"dedim içimden , parayı sayınca kaşlarımı çattım bin lira eksikti.
"Bu para eksik "dedim."sende en çok sevdiğim yönün bu kimseye güvenmemen sahibin olsa bile" iğrenç kahkahalarından birini attı. " sen benim sahibim değilsin , bende ne sevdiğin umrumda değil şimdi paramı ver" gözlerimle masanın altını işaret ettim.

Masanın altındaki çekmeceden ikinci zarfı çıkardı ve bana uzattı alıp tekrar saydım,bu seferde fazla vermiş bu adam benimle oynuyormu? fazla olan parayı uzatıp arkamı dönüp yürümeye başladım.

"Benim adamlarımdan daha korkusuzsun özgüvenlisin kimseye güvenmiyorsun zekisin inatçısın hırslısın gözü karasın ve sadıksın benim adamım olsan daha çok para kazanırsın " dedikleriyle tekrar arkama döndüm "ben işimden memnunum şimdi de gidicem izninizle" deyip koşarcasına depodan çıktım.

Mustafa yı arabaya yaslanmış bir şekilde gördüm.

Mustafa burda konuştuğum tek kişiydi dostum gibiydi başım ne zaman sıkışsa hep yanımda olurdu vefalı bir arkadaştı. "nasılsın? "dedi.
"İyi seni sormalı? "İyi değildim ama bilmesine gerek yoktu.Canı sıkılsın istemezdim.
"Bende iyiyim ,bir şey içermisin? "Kafamı hayır anlamında salladım saatime bakıp "geç kaldım zaten gitmem lazım, iyi akşamlar sana"
"Ben bırakırdım ama ,biliyorsun o olaydan sonra bana taktı hatamı arıyo kalleş köpek " kafamı salladım "önemli değil sen belaya sokma başını , ben giderim senden daha korkusuz olduğumu biliyorsun "gülerek omzuna vurunca oda aklına gelmiş gibi güldü ."Neyse tutma beni "?
başıyla onaylayınca arabadan ceketimi aldım ve paraları iç cebine koyup üstüme giydim arabanın geldiği yöne doğru yürümeye başladım.
Işlek bir yer olmadığı için taksi yada otobüs bulmak zor oluyordu.

Yaz havasında daha fazla kararmış havaya baktım yağmur bulutları oluşmuştu içime dolan kötü hisle karnım kasıldı "umarım eve gidene kadar yağmazdı."
Cebimdeki titreşimle telefonun çaldığını anlayıp arayana baktım İrem arıyordu .

"Efendim İrem " kesin merak etmiştir nerde kaldığımı soracaktır diye düşündüm .
"Nerdesin sen hala gelmedin,kaç oldu saat 'saate baktım 12.20 olmuş' bir sorun yok değil mi?"
Gözlerimi devirdim "ya taksi bekliyorum ondan geciktim ben iyiyim, sen iyimisin?"
"Ben iyiyim hadi çabuk gel bekliyorum görüşürüz " o görmesede kafamı salladım "tamam"dedim ve telefonu kapatıp cebime koydum .

Beni asla bırakmayan iç sesimle yol boyunca konuştum.

Baya da çenesi düşükmüş iç sesimin.

Kırkbeş dakika olmuştu yola baktığımda gördüğüm taksiyle "sonunda"dedim.
Taksiyi elimle durdurup bindim bizim evin adresini vermedim 'güvenmiyordum kimseye' onun yerine iki sokak aşağısındaki adresi verdim. Saate baktığımda 01.30 tam yetmiş beş dakika olmuş verdiğim adrese gelmiştik parayı verip kırmızı ve beyaz rengindeki apartmana doğru ilerledim .Arkama dönüp baktığımda taksici hala duruyordu tahminlerim doğru çıkmıştı sahte taksiciydi .Hemen kafamda plan yapmaya başladım.
Zili çalsam gecenin bir buçuğu ne diye açsınlar , ceplerimi karıştırıp anahtar arıyormuş gibi yaptım bir yandan da "Allahım yardım et "diye dua ediyordum. Cebimden çıkardığım aynayla taksinin hala orada olup olmadığını kontrol ettim hala bekliyordu .(işe yarar diye yanımda küçük bir ayna ve tel toka bulundururdum) Kapının açılmasıyla içeriye girdim ve İremi aradım"İrem beni iyi dinle o piç peşime adam takmış sahte taksici ben şuan da bizim evin iki sokak aşağısındaki kırmızı beyaz apartmandayım . Bana kıyafet al ve bir taksici al gel kapıyı açmış gibi yap bende o sırada kapıyı açıcam sen taksiciye beklemesini söyleyip içeri gir ben kıyafetleri giyicem ve gidicez tamammı? "
Bir çırpıda anlatmıştım. "İyimisin sen ?"sesi endişeli çıkıyordu "ben iyiyim dediklerimi unutma hadi bekliyorum".uzun bir gece olacak bugün beklemeye başladım ara ara taksi gitmiş mi diye bakıyordum ama hayır hala orada ...
Saatime baktığımda on beş dakika olmuştu .
Duydugum araba sesiyle kapıya yaklaştım İrem aradı "kapının önündeyim taksici bekliyor bizi" dedi " şimdi eline anahtar al ve açmiş gibi yap ben açarım" anahtar sesiyle kapıyı açtım İrem içeri girdi ve poşetleri bana uzattı "hadi çabuk ol"dedi .

Poşeti açtığımda elbise gördüm 'aferin benim kardeşime' dedim kendi kendime ve kıyafetlerimin üstünden giydim at kuyruğu olan saçımı salık bıraktım. Kapıyı açtık İrem önden ben arkadan taksiye bindik ve taksi çalıştı .
İyiki vardı bu kız .Üç dakika sonra evin önüne geldik İrem parayı ödeyip çıktık arkaya tekrar baktım ve sahte taksici yoktu .Oh çekip içeri girdik İrem direkt sarıldı "sana bişey oldu diye çok korktum " dedi ağlayarak 'ağladı yine ağlak' sarılışına karşılık verdim. "Ağlama iyiyim" deyip ayrıldık birbirimizden .Onun başına böyle birşey gelse ben de endişelenirdim .

Bizim birbirimizden başka kimsemiz yoktu birbirimizi kaybetmekten deli gibi korkardık ben ona anne baba oldum o bana kardeş, dost oldu. Ben olgun davranırdım o çocuksu bazen ona kızar azarlardım o da dalga geçer 'tamam anne birdaha yapmam 'derdi ,aynı yaşta olmamıza rağmen onu biri tehdit edip dövse yanıma gelirdi bende korkusızca karşılarına dikilip onlarla dövüşürdüm çoğu zaman dayak yerdim oda bana ağlayıp pansuman yapardı kanayan yerlerime. Beni döverlerdi o ağlardı ben hiç dövüldüğüm için ağlamazdım ki ,ben ağlamazdım hep içimde tutardım canım birşey için sıkılsa gelip anlatmazdım İreme anlatamazdım birimiz hep güçlü olmalıydık ,İrem güçlü olmayacak kadar Naif ve pasifti ..

Konuyu değiştirmek için "başım ağrıyor hadi sen ağrı kesici getir bende şunları çıkarayım'üstümü göstererek' dedim ve odama doğru yürüdüm üzerimdekilerini çıkarıp pijama larımı alıp bonyoya girdim duş almaya karar verdim, yarım saat duş alıp üzerimi giyinip banyodan çıktım, saçlarımı kurutup salona girdim. Koltukta uyuya kalan İremi uyandırıp odasına gönderdim .Pencereden dışarı baktığımda yağmur yağdığını gördüm dudaklarımda oluşan gülümsemeye engel olmadım .Ne zaman yağmur yağsa ben hep mutlu olurdum...

Masadaki ağrı kesiciyi alıp yanındaki bir bardak suyla içtim ve ışıkları kapatıp, odama girdim ve yatağa yatıp uyuyacağım sırada telefona bir mesaj geldi .
Mesajı okuduğumda şoka girmiştim ."kendini çok akıllı sanıyorsun " yazıyordu gizli numara atmıştı .Sesli şekilde yutkundum telefonu kapatıp yatağa uzandım,aklıma gelen şeyle ohh çektim İrem geçenlerde bi video izletmişti.Video da telefonşakası yapıyorlardı garip garip mesaj atıp insanları korkutuyorlardı, şakağıma hafif bir şekilde vurup kahkaha attım,daha sonra uyumaya çalıştım . yarım saat sonra uykuya teslim ettim kendimi.

İlk kitabım umarım beğenirsiniz💙💙💙

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum 😘😘

Allah a emanet olun,kendinize iyi bakın 💙💙💙