Even When It Hurts

8.

I woke up early again today, nasanay na akong magising ng ganito kaaga dahil na rin sa sunod sunod na errands ang ginagawa ko.

I took a quick jog around the subdivision, napatigil ako sa may childrens park nang may tumawag ng pangalan ko.

"Hey, Liam. Good morning" galing yata siya sa pagja-jogging dahil sa ng pawis ang kanyang damit.

"Sabi ko na eh, dito ka nagja-jogging. Nakita kita kahapon"

"Yeah. Dito ang daan ko eh" hinahabol ko pa ang hininga ko.

"Here" abot niya ng water bottle na mukhang binili niya sa nagtitinda ng meryenda dito sa park.

"Thank you. Ikaw, dito ka din nagja-jogging?" tumango siya.

"Hindi. Pero mukhang dito na" there's a smug smile on his face.

"Oh. See you around, then. Sorry ah, mauna na ako. May shoot pa kasi ako ngayon kasama si Raziel" his smile faded.

"Sige. Ingat ka"

"Ikaw din" I waved my hand at him.

"Harriette!" He called. I shot him a look, waiting for what he's going to say.

"Pwede ba tayo mag date? Friendly date" my mouth went dry as I try to say a word.

"Uhmm..Okay. Pero kapag free na lang ako"

"Okay. Let me know! Thank you!" I smiled at him and jogged my way back home.

I don't know why I feel like this with Liam. Siguro dahil there's this mmayabang na babaero' vibe in him. Plus the way he looks at me makes me feel uneasy.

Pero baka judgmental lang talaga ako at hindi pa ako nagkakaroon ng chance na makilala siya nang mabuti.

Nag ready na ako para sa shoot, I skipped breakfast kahit pa mukhang masarap ang ulam. Nag tea na lang ako saka nag paalam kay mama na kasalukuyang nagdidilig.

"Pababa na siguro 'yon" napakunot noo ako dahil hindi ko alam na may bisita pala. "Hindi nga kumain ng breakfast 'yon, nag jogging pa naman"

"Dadaan na lang po kami mamaya sa drive thru"

Oh my gosh, si Raziel!

Tumikhim ako at lumakad palapit kay mama para magpaalam.

"Andito ka pala" he nods at me, nagpaalam na rin siya kay mama at bumeso.

"Kanina ka pa?"

"Mga five minutes lang" he opened the door for me before making his way to the driver's seat.

"Nakakahiya na sa'yo, lagi mo akong sinusundo"

"Along the way naman" tipid siyang ngumiti.

"Hindi ka kumain?" He asked shuffling music on his phone.

"Baka kasi tumaba pisngi ko sa shoot" he chuckled, it was as pleasant as the song playing on his stereo.

"Daan tayo ng drive thru, you have to eat. Don't worry, maganda ka naman kahit tumaba pa ang pisngi mo" ayan na naman siya, effortless niyang napapapula ang pisngi ko. Talo ko pa ang nag blush on!

Katulad nga ng sinabi niya, dumaan kami drive thru at nag order ng breakfast meal. Sa parking lot na kami ng Star Ent. kumain.

Nakaandar pa rin ang sasakyan niya para sa aircon at stereo.

"Hindi ka rin pala kumain eh" sabi ko habang inaalis ang wrapper ng rice.

"Wala akong kasabay kumain" pagdadahilan niya.