Started with his Glass

De Chapter Dos

De Chapter Dos

"A-Asan ako?" Kitang-kita wala siyang naalala. Mapag-tripan nga.

"Asa bahay ko, bakit?"

"P-Pano nangyari 'yun?!"

"Pinabugbog kita, tapos sabay kidnapped, and saka rinape na rin."

"A-Ano?!"

"Sabi ko mukha kang bakla." Totoo naman.

"T-Totoo ba yun?! G-Ginalaw mo ko?!"

"Oo nga, tignan mo yung damit mo iba na."
Oo, iba talaga damit niya. Pinalitan...
Ko siyempre....
Siyempre yung isang guard namin. Wala naman mangyayari kung nakita nung guard namin yung ano niya eh. Meron rin naman guard namin ng ganuon.

"H-Ha?! B-Bakit mo ko ginalaw?! A-Anong lasa kaya nun." Bulong lang talaga yung panghuli niyang sinabe. Pero ang lakas eh. Isang bobo rin.

"Aba'y malay ko kung anong lasa mo, naniwala ka kagad dun?" Tch, 'di 'yun mangyayari. Ano siya sineswerte?

"H-Ha?! A-Anong pinag-sasabi mo? N-Narinig mo ba?" Halos kinakabahan talaga siya nung sinabe niya 'yun.

"Ay, hinde ko narinig, tanga mo self, Di ko 'yun na rinig, di ko 'yun na rinig, di ko 'yun narinig." Gago kong sagot.

Iniwan ko na siya sa kwarto ko. Oo, kwarto ko. Pano ba naman kasi inaayos yung Guest Room. Pero hindi kami mag-katabi ha! Dun ako natulog sa may sofa, pambihira siya. Siya pa lang yung kauna-unahang nakahiga sa kama ko. Oo, maarte ako kapag may humihiga sa kama ko. Like, seriously, baka yung ibang ume-enter sa room ko pa nga may dalang kuto at lisa yuck, kadiri na yun.

Pagkababa ko pa lang sa hagdanan, kitang kita ko na nag-aaway sila nung maid. Ayaw kasi payagan ni daddy si mommy mag-luto. Dati kasi, nung nag-luto siya, nasunog na nga, nabanlian pa siya. Siya si Mommy Kayla. Napakaswerte ko sa nanay ko na yan. Imagine kahit boyish ako, never niya kong tinalikuran, like para sa kanya, prinsesa niya pa rin ako.

"Hi Sweetie!" Bungod sakin ni mommy.

"Hey Mom." Bati ko.

"So who's that lucky guy, sweetie? Is that your boyfriend?!" Para siyang excited na galit? 'Lam niyo yun? "Argh. Sweetie ha, di mo sinabing may nanliligaw na sayo. Your boyish pa naman rin, sweetie ko."

"Mommy!! First of all, hinde ko siya boyfriend, saka walang nanliligaw sakin maski isa, sa itsura kong to may manliligaw sakin? Mommy, ang panget-panget ng anak mo oh. Tignan mo, bilis mommy, titigan mo mi, dali para malaman mong napaka-panget ko ugh!!" Nabanas talaga 'ko dun. Alam ko naman eh, pangit talaga ako.

"Anak naman eh, don't be rude to mommy oh." Nag-pout pa siya. "It's so early in the morning oh, tapos galit na galit ka kay mommy oh. Sorry na 'nak." Pout na pout na talaga siya.

"Tsk, just don't say that again." May naalala lagi kasi ako. Nakakainis na.

"Ms. Kim ano pong rice gusto ninyo, yung fried rice na gawa nung mommy ninyo o yung plain rice na sinaing lang namin."

Aha! Aasarin ko na lang si mommy.

"Yung plain ri--"

"Anak naman eh! Ginawa ko nga yan para sayo, tapos di mo kakainin yung rice ko eh."

"Joke lang mommy, di naman mabiro."

"Your jokes are ugly."

"Tsh, kainin ko na lang yaya yung sinaing niyo." Sabay kindat kay yaya.

"KIM!!! Ugh! I hate you na."

Lumapit ako kay mommy. "Mom, kakainin ko na nga eh, wag ka na magalit. I love you." Sabay kiss. Di naman ako ka ganun ka boyish para 'di kiss si mommy saka daddy. Like, gustong gusto ko talaga gawin 'yun sa kanila.