Tarih:18 Ekim 2009
Merhaba ben Oktay okul başlayalı 3 hafta olmuştu,zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştım bile,yataktan doğruldum saate baktım saate bakmamla yataktan kalkmam bir oldu,okula geç kalıyordum hemen hazırlanıp evden çıktım.Durağa geldiğimde servisim kaçmak üzereydi koşarak servise bindim.Aslında servise bile binmek istemiyordum çünkü her zaman aynı şeyler oluyordu,servise bindiğim an herkes sırıtmaya başlıyordu geç kaldığım için ayakta gitmek zorunda kalıyordum. Bazen bilerekten ayağıma basanlar bile oluyordu.Bunlar beni çok yıpratıyordu hatta bazen o kadar zoruma gidiyordu ki neden ben diye düşünüyordum.Bu olanlar arasında en üzücü olanı ise sevdiğim kız bengüye karşı küçük düşmekti.Onu sevdiğimden dahi haberi yoktu çok güzel bir kızdı, sarı saçları camdan gelen rüzgar ile adeta dalgalanan ipek bir şal gibiydi,gözleri karadenizin derinliklerinden çıkarılmış birer inci gibi parlıyordu sevisin arka sıralarında müzik dinliyordu,onu incelerken kendimi o kadar kaptırmıştım ki okula geldiğimizi anlamamıştım bile,birden servisin kapısı açıldı,her pazartesi olduğu gibi sıraya girdik ve yine müdür konuşma yaptı ve yakında yeni okulumuzun temellerinin atılacağını duyurdu.Benim için bir değişiklik olacağını düşünmüyordum çünkü ortam değişmeyecekti. İstiklal marşını okuduktan sonra içeri girdik aslında okula girmek dahi istemiyordum çünkü yine bir yerde sıkıştırıp tehdit edeceklerini biliyordum aslında dersleri seviyordum hatta başarılıydım bile ancak ortamdan nefret ediyordum bu yüzden okulda koridorda dolaşmayı tercih etmezdim günümü sağ salim geçirmek için sınıfta durmayı tercih ederdim abartmıyorum bıçak gösteren insanlar bile var.
İkinci tenefüstü acıktığım için kantine gitmek zorunda kaldım
Evet zorunda kaldım normalde arkadaşım giderken ona aldırtırdım çünkü kantine gittiğimde elimdeki bütün parayı alırlardı tek kelime dahi edemezdim çünkü ceplerinde çakı taşıdıklarını herkes bilirdi.Her neyse kantine gittim ve her sabah yediğim yemek olan hamburger aldım paranın üstünü aldıktan sonra sınıfa gitmek için arkamı dönmemle elimdeki hamburgerin kaybolması bir oldu 11.sınıfın popüler çocuklarından biri hamburgerimi elinde tutuyordu “o benim hamburgerim” desem de fayda etmedi “Üzgünüm bücür o artık benim yemeğim şimdi kaybol!...” dedi.kantindeki diğer 11’ler bana bakıp gülmeye başladılar.Artık gerçekten dayanamıyordum gerçekten canıma tak etmişti kantinden koşar adımlarla çıktım okulun tuvaletine gittim kabinin birine girip dakikalarca ağladım gerçekten bu kadarı da çok fazlaydı artık buna bi çare bulmam lazımdı o gün eve gittiğimde internet üzerinden biraz araştırma yapmaya karar verdim...
21 Ekim 2009 Gazete manşetleri:
“Birkaç gün önce aniden ortadan kaybolan Anadolu öğrencisi Oktay Sarı için arama kararı çıkarıldı.”
“15 yaşında ki Oktay Sarı’dan Salı gününden beri haber alınamıyor.Öğrencinin Salı günü okul çıkışı servisine binmediği öğrenildi.Evine gelmediği için endişelenen Sarı ailesi durumu polis ve arama kurtarma ekiplerine haber verdi.Ekipler çevrede yaptıkları geniş çaplı aramalara rağmen Oktay Sarı’nın izine raslamadı”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
...OKUL...(Askıda)
ПриключенияYeni bir okul!... Okulun temelinde bir ceset!!... Korkunç bir anlaşma!!!... Ve herşeyden şüphelenen bir grup öğrenci!!!!... Bakalım kahramanlarımız bu laneti çözebilecek mi?...