Interested
Hindi ako nag sasalita simula kanina. Naka tutok lang sa harap ng flat screen tv ng hospital ang dalawang mata ko. Kanina pa sila nag uusap usap kasama sila Aqkill at kanina ko parin nakikita ang pagbantay ng mga tingin sa akin ni Canyx. Hindi ko sya nililingon at nasa tv lang ang buong atensyon ko
Pilit pa ring nag paflashback sa utak ko ang mga narinig kong salita mula kay Earl. Hindi ko alam kung paano nya nakakayang tiisin ang pagiging disorder ni Liezel. Well, I think he likes her too much. Kitang kita ko iyon sa mga mata nya kanina habang nag uusap kami
Liezel was kinda scary. What if hindi lang pala si Allyson ang nasaktan nya ng ganito? Paano kung may patago na pala syang sinaktan at walang nakaka alam na sya ang may gumawa non
But I dont want to judge her. Im not on her position, I know nahihirapan din sya sa mga ginagawa nya. Kagaya nga ng mga sinabi ni Earl kanina
Nag beep ang cellphone ko kaya kaagad ko itong sinilip. It was an unknown number again. Nagtaka nanaman ako pero nang mabasa ko ang text ay naliwanagan ako
It was Earl
From: 09*********
"Hey Lia. Its Earl. Tomorrow morning pupunta na ako dyan. Wag mo munang sabihin sa kanila ang tungkol kay Liezel"
Maybe he has a plan. Ayaw nya siguro munang ipa alam sa iba ang tungkol sa mga ginawa ni Liezel para hindi muna ito maging usap usapan
Ni replyan ko kaagad sya
Ako:
Yeah sure
Hindi na sya sumagot pag tapos nyan. Itatago ko na sana ang cellphone sa loob ng bulsa ko pero muli nanaman itong nag vibrate. Ang buong akala ko ay si Earl ulit yon pero napairap ako ng makita ko kung kanino pangalan ang nandon
Is he stupid? Magka sama lang kami sa kwarto kabit kailangan nya pang mag text ng mag text sa akin? Di nya ba ako kayang kausapin ng diretso?
Canyx:
Are you busy?
Napairap ako ng mabasa ko iyon. Hindi ko ulit sya nireplyan gaya ng ginawa ko kanina at tinago na ng tuluyan ang cellphone ko sa bulsa. He's insane. Nandito lang kaming dalawa sa kwarto, ang weird naman kung mag tetext kami imbis na mag usap
Tuluyan nang nawala ang ulan at medyo lumilitaw na rin ang araw sa labas. Mabuti nalang dahil hindi na sila mahihirapan pang umuwi sa mga bahay nila. Kahapon ay halos abutan na sila ng baha sa hospital at ang akala ko ang sstock pa sila dito
" Lia. Sinong kasama mong mag babantay dito?" Tanong sa akin ni Yassy habang kumakain ng mansanas
Nag kibit balikat ako
" I dont know, maybe Sierra o kahit ako nalang, kaya ko naman eh" Sagot ko sa kanya. Tumango naman sya at kumagat ulit sa apple na hawak nya
" Ako nalang ulit Leyang" Suggest ni Ash pero umiling ako sa kanya
Hindi pwedeng dito sya ulit matulog, baka hindi ulit sya maka pasok sa school at baka bumagsak pa sya dahil lagi silang nag papractice nitong mga nakakaraang araw
" Nope, baka magalit na sayo ang daddy mo" Sabi ko sa kanya
Napa nguso sya at napailing " Hindi naman. Wala naman syang paki eh" Sabi nya. Napa ngiwi ako
Ashton is a rich guy. Sikat ang pamilya nila dahil marami silang mga sikat na restaurant dito, pero sa loob ng ilang taon na pag kakaibigan namin ay wala akong ibang naririnig sa kanya tungkol sa pamilya nya bukod sa pag rereklamo nyang hindi daw sya palaging inaasikaso ng daddy nya. Wala na ang mommy ni Ash at silang tatlo nalang ng kapatid at daddy nya ang mag kakasama, pero mukhang walang namang natitiranf oras ang tatay nila sa kanila

YOU ARE READING
Seems Like We're Connected (On Going)
RomanceLia Monteverde is just a simple college girl living with a small dormitory.She's Living her life with no hassle, no drama and no sweats. 15 years old ng mamatay ang mama nya na mas lalong nakapag pa lakas ng loob nya na tumayo mag isa. Everything wa...