~•Özel Bölüm•~

989 46 147
                                    

Uyarı~Mendillerinizi Hazırlayınız.

Barış Murat Yağcının Ağzından•
Berkanın ağzıma tıkıştırdıgı hapı görmeden saksıdaki cicegin dibine bıraktım diger haplara yaptıgım gibi ölümümü yavaşlatıcagını kibarca söylüyordu doktorlar.Kimin Umrundaydıki hemen bu dünyaya veda etmek istiyordum çiceklere aşagıdan bakma fikri kulagıma hoş geliyordu.Hafıza kaybı belirginlik gösteriyordu ara sıra ismimi bile unutuyordum bitkin hissediyordum bugün havanın kasvetide içimi bayıyordu.

Günler geçtikte zayıflıyor yemek yemeyi reddediyordu bedenim.Annem ve Yağmur üzülmesin diye zorakide olsa agzıma bir kaç lokma tıkıştırıyordum.Günlük kusmalarımda bana bir yarar vermiyordu Berkan Ve Nisa gün boyu ellerinde cöp torbası mide bulantımı bekliyorlardı onlara minnettardım.Bazen isimlerini unutsam bile.

Yatagımın üzerinde otururken odamın kapısının açılması ve içeri üç kafadarın girmesiyle gülümsedim.Bazen agladıklarını biliyordum bu beni daha çok üzüyordu belli etmeselerde benim yüzümden aileleri ile bile görüşemiyorlardı.

Berkan:Babakom bugün bir dinç gördüm seni hadi gel Lale elleriyle Polonya usulü kahvaltı hazırladı.

Burukca gülümserken gözlerimi ücündede gezdirip söze başladım

-'Kahvaltı edicek bir mideye sahip degilim Bekom.Size afiyet olsun.'

Berkan Ve Cemalin kaşları catılırken Nisa elinde tuttugu avokado yastıgı kafama fırlatmasıyla ilk defa agrımayan başım zonklamaya başlamıştı.

Cemal:Aferim Nisom cocugu öldürmeye çalışıyorsun baş agrısı girdi yine Şipşak Rukiyeyi aramam gerekiyor kelle pacası hazırlasın."

Kaşlarım hem acıyla hem Cemonun dedikleriyle catılırken dudaklarım kenarları kıvrıldı.

Barış:Az zamanım kaldı,Ansızın maviliklerim kapanırsa bu Nisanın suçu olmaz Cemo.Ayrıca Rukiye teyzenin kelle pacası mükemmel olmasına ragmen bu mide onu kaldırmaz.''

Cevap verecegi sırada telefonunun calmasıyla cebinden cıkarıp ekranına baktı Cemal kaşları catıldıgında ekrana bakan Beko ve Nisanında kaşları çatılmıştı.

Cemal,Berkan fısır fısır konuşurken Cemal telefonu açıp konuşmaya başlamıştı evime birini davet ettiginde kim oldugunu merak ediyordum açıkcası.

Cemal:Aycan geliyor Barış konuşmak istedigini söyledi Berkandan aldıgım onaylada eve davet ettim .

Sinirlenmemiştim bile bugün konuşmaya mecal bulamıyordum Doktorun ailemle yaptıgı konuşmada her şeye hazırlıklı olmaları gerektigini söylüyordu kaba tabiriyle oglunuz her an nabızsız kalabilirdi.Umursamıyordum yinede Aycanı görmek ismini duymak heyecanlandırmıştı.

Nisa:Kızmadın İtirazda etmedin İyisin degilmi Barış?

Barış:Hissizim iyi degil.Ne hissettigimi bilmiyorum bugün gelince aşagı inerim cagırın.''

Yataga uzanmış gözlerimi dinlendirirken etraftaki seslerden soyutlamıştım kendimi.Yatagımın kenarının çökmesiyle birinin oturdugunu anlamıştım göz kapaklarım o kadar agrıyorduki acamıyordum.Etrafıma yayılan çikolata kokusuyla Aycanın geldigini anlamıştım ince parmakları sakalımı okşarken sesi kulaklarıma dolmasıyla kalbim teklemişti.

Aycan:Seni,kokunu, gülüşünü mavilerini çok özledim Adam.Seni Kırdıgımın farkındayım etraftaki tepkiler uğruna yollarımızı ayırdıgımda seni korumak istemiştim.Seni Kaybetmek istemiyordum sen benim çocuklugumsun İnsan çocuklugunu ve İlkini Unutamaz.Beni seviyormusun deli gibi merak ediyorum.''

Can Kenarım♚AyBar♚ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin